کرمانشاه؛
بيانيه کميسيون حقوق بشر کانون وکلای کرمانشاه و ایلام در باره ی ریزگردها
کميسيون حقوق بشر کانون وکلای دادگستری استانهای کرمانشاه و ايلام در رابطه با پديده ريزگردها و اقدامات بایسته و ضروری در مقابله با آن بیانیه ای منتشر کرد.
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمانشاه؛ در این بیانیه آمده است: حق بر محيط زيست سالم در کنار حقوق ديگری از قبيل حق سلامتی و داشتن هوای پاک، سالها از جمله ی نسل سوم و چهارم حقوق بشر بحساب می آمدند، این حقوق در زمان جنگ جهانی دوم و پس از آن مصادف با سالروز تصويب اعلاميه جهانی حقوق بشراز جمله نيازهای مبرم بشری نبودند هر چند در موادی از اعلامیه جهانی حقوق بشر، به حق بر محیط زیست سالم و حق حیات بدرستی اشاره شده است. اما با ورود به دنيای جديد و تسلط فيزيکی و مادی دولتها و شرکتهای بزرگ بر تمامي منابع طبيعی، آنچه را که همه ی خردمندان و فرزانگان در باب تلفيق ناپذيری و اجتناب ناپذيری مجموعه ی حقوق بشر بيان مي کردند در حق محيط زيست سالم خود را پديدار کرد.
بدين معنا که امروزه ديگر نمی توان دسته بندی هاي سنتی حقوق بشر را صحيح و کامل پنداشت، بنحوی که بدون حق بر محيط زيست سالم و حق بر سلامتی، حقوق بشر وجود نخواهد داشت
با وجودی که سالهاست کشور ما و بطور کلی منطقه ی خاور ميانه با پديده ی شوم ريزگردها دست و پنجه نرم مي کند و مردم این منطقه بطور مستقيم وغير مستقيم اثرات زيانبار آنرا حس کرده اند، متأسفانه تا کنون ميثاق و اعلاميه ای از سوی سازمان ملل متحد که بطور خاص به پدیده ی ريز گردها و مقابله با گرد و خاک بپردازد مورد تصویب و مورد شناسایی دولتها قرار نگرفته است، با وجود اين در اعلاميه های متعدد و سابق از قبيل اعلاميه استکهلم، اعلاميه درباره محيط زيست 1989، منشور جهانی طبيعيت، اعلاميه پيشکک1999 و يا اعلاميه ريودوژانيرو و پروتکل سانسالوادور 1989 حق بر محيط زيست سالم مورد شناسايی قرار گرفته و از حقوق بنيادين بشری بحساب آمده است، لکن اين ميثاقین، هرگز جوابگوی تکاليف روشن برای کشورها در باب مقابله با پديده ی ريزگردها نبوده و لذا درخور است که سازمان ملل متحد، بعنوان ميراث گرانسنگ ابناء بشر در قرن بيستم، در این خصوص، دست به تصويب اعلاميه و ميثاق جديدی بزند و مبانی برخورد با این پدیده و تکالیف صریح دولتها را مورد شناسایی قرار دهد؛
فارغ از تکاليف مرز گذر که متوجه سازمان ملل متحد و يا کلیه کشورها در باب حفاظت از محيط زيست و حفظ آن براي نسلهای بعدی می باشد و در منشور ملل متحد و اصول کلی حقوق بین الملل بدان اشاره شده است و همچنين جدای از ناکارآمدی تفاهم نامه های موجود ميان دو کشور ايران و عراق از جمله تفاهم نامه های 2008 و 2012 يا عدم التزام به اعلاميه و تفاهم نامه های موجود منطقه ای از قبيل بيانيه آنکارا مصوب 2010 در لزوم مبارزه با پدیده ی ریزگردها، ما اعضاء کمیسیون حقوق بشر، ضرورت رويکرد بين المللی جديدی را براي کشور ايران در خصوص این پدیده ی شوم قائل هستیم. اما در راستای تکليف دولت و حاکميت کشور ايران در خصوص مقابله با ريزگردها و تمرکز بر منابع داخلی مواردی را بشرح ذيل اعلام می داريم؛
ما اعتقاد داریم کشور ايران به تکليف خود در زمينه بيابان زدايی موضوع کنوانسيون مبارزه با گسترش بيابان ها 1994 بدرستی عمل نکرده و هنوز با انبوه بیابان و نبود پوشش گیاهی و جنگلی و خشکیدن تالاب ها و دریاچه ها در حد وسیع مواجه هستیم؛
ما بيان می داريم؛ آئين نامه مصوب هيأت وزيران که سازمان حفاظت محيط زيست را ملزم به مبارزه با ریزگردها نموده است، فارغ از ابهامات و اشکالات و نارسايی مواد آن، مقرره ای ابتر و ناکار آمد در اين زمينه است و تکلیف عمده ای را متوجه سایر ارگانها و نهادهای مربوطه نمی داند!
ما اعتقاد داريم مجلس شورای اسلامی که شأن نظارتی بر تمامی امور دارد، به درستی در خصوص ريزگردها عمل ننموده و قوانين کارامد و درستی که پاسخگوی نياز های واقعی در اين زمينه و نیزدر باب نظارت بر وظائف سایر دستگاهها مصوب ننموده است؛
ما اعتقاد داريم، اقدامات حمايتی و کارساز از سوی کشور در مواقعی که بحران به کشور ورود پيدا می کند بکار گرفته نشده و گاه تصميم گيری در اين خصوص سليقه ای و دلبخواهی و بدون تدبير بوده است، می توان به باز بودن ادارت دولتی و ارگانها و حتی مدارس در زمان ورود ريز و گردها در بخش هايی از کشور اشاره کرد که لطمات جدی زیانباری بر سلامت بشر وارد کرده است! در حالی که اعمال سليقه بيش از هر چيز حقوق بشری و بديهی مردم ما را زايل مي کند، بطور خاص ما از مسئولان استانی در کرمانشاه و ایلام و سایر مناطق درخواست می کنیم در مواقع بحران تصمیم به تعطیلی مدارس و نهادها و ارگانها را بدون اعمال سلیقه در راستای حفاظت از جان و سلامتی انسانها لحاظ کنند.
ما درخواست داریم دولت و مجموعه حاکمیت و مسئولان و مقامات عالی، نگاه خود را به مردم مناطق محروم و مرز نشين از جمله کرمانشاه و ايلام در هنگام بحران ریزگردها تلطيف نمایند و از دستگیری و دلجویی در این مواقع هرگز روی برنتابند و بدانند هر زمان که ریزگردها به کشور ورود پیدا می کند کشور با بحران مواجه است و آنچه در آینده در کمین ما نشسته است بحرانی تر از امروز است.
انتهای پیام/پ
بدين معنا که امروزه ديگر نمی توان دسته بندی هاي سنتی حقوق بشر را صحيح و کامل پنداشت، بنحوی که بدون حق بر محيط زيست سالم و حق بر سلامتی، حقوق بشر وجود نخواهد داشت
با وجودی که سالهاست کشور ما و بطور کلی منطقه ی خاور ميانه با پديده ی شوم ريزگردها دست و پنجه نرم مي کند و مردم این منطقه بطور مستقيم وغير مستقيم اثرات زيانبار آنرا حس کرده اند، متأسفانه تا کنون ميثاق و اعلاميه ای از سوی سازمان ملل متحد که بطور خاص به پدیده ی ريز گردها و مقابله با گرد و خاک بپردازد مورد تصویب و مورد شناسایی دولتها قرار نگرفته است، با وجود اين در اعلاميه های متعدد و سابق از قبيل اعلاميه استکهلم، اعلاميه درباره محيط زيست 1989، منشور جهانی طبيعيت، اعلاميه پيشکک1999 و يا اعلاميه ريودوژانيرو و پروتکل سانسالوادور 1989 حق بر محيط زيست سالم مورد شناسايی قرار گرفته و از حقوق بنيادين بشری بحساب آمده است، لکن اين ميثاقین، هرگز جوابگوی تکاليف روشن برای کشورها در باب مقابله با پديده ی ريزگردها نبوده و لذا درخور است که سازمان ملل متحد، بعنوان ميراث گرانسنگ ابناء بشر در قرن بيستم، در این خصوص، دست به تصويب اعلاميه و ميثاق جديدی بزند و مبانی برخورد با این پدیده و تکالیف صریح دولتها را مورد شناسایی قرار دهد؛
فارغ از تکاليف مرز گذر که متوجه سازمان ملل متحد و يا کلیه کشورها در باب حفاظت از محيط زيست و حفظ آن براي نسلهای بعدی می باشد و در منشور ملل متحد و اصول کلی حقوق بین الملل بدان اشاره شده است و همچنين جدای از ناکارآمدی تفاهم نامه های موجود ميان دو کشور ايران و عراق از جمله تفاهم نامه های 2008 و 2012 يا عدم التزام به اعلاميه و تفاهم نامه های موجود منطقه ای از قبيل بيانيه آنکارا مصوب 2010 در لزوم مبارزه با پدیده ی ریزگردها، ما اعضاء کمیسیون حقوق بشر، ضرورت رويکرد بين المللی جديدی را براي کشور ايران در خصوص این پدیده ی شوم قائل هستیم. اما در راستای تکليف دولت و حاکميت کشور ايران در خصوص مقابله با ريزگردها و تمرکز بر منابع داخلی مواردی را بشرح ذيل اعلام می داريم؛
ما اعتقاد داریم کشور ايران به تکليف خود در زمينه بيابان زدايی موضوع کنوانسيون مبارزه با گسترش بيابان ها 1994 بدرستی عمل نکرده و هنوز با انبوه بیابان و نبود پوشش گیاهی و جنگلی و خشکیدن تالاب ها و دریاچه ها در حد وسیع مواجه هستیم؛
ما بيان می داريم؛ آئين نامه مصوب هيأت وزيران که سازمان حفاظت محيط زيست را ملزم به مبارزه با ریزگردها نموده است، فارغ از ابهامات و اشکالات و نارسايی مواد آن، مقرره ای ابتر و ناکار آمد در اين زمينه است و تکلیف عمده ای را متوجه سایر ارگانها و نهادهای مربوطه نمی داند!
ما اعتقاد داريم مجلس شورای اسلامی که شأن نظارتی بر تمامی امور دارد، به درستی در خصوص ريزگردها عمل ننموده و قوانين کارامد و درستی که پاسخگوی نياز های واقعی در اين زمينه و نیزدر باب نظارت بر وظائف سایر دستگاهها مصوب ننموده است؛
ما اعتقاد داريم، اقدامات حمايتی و کارساز از سوی کشور در مواقعی که بحران به کشور ورود پيدا می کند بکار گرفته نشده و گاه تصميم گيری در اين خصوص سليقه ای و دلبخواهی و بدون تدبير بوده است، می توان به باز بودن ادارت دولتی و ارگانها و حتی مدارس در زمان ورود ريز و گردها در بخش هايی از کشور اشاره کرد که لطمات جدی زیانباری بر سلامت بشر وارد کرده است! در حالی که اعمال سليقه بيش از هر چيز حقوق بشری و بديهی مردم ما را زايل مي کند، بطور خاص ما از مسئولان استانی در کرمانشاه و ایلام و سایر مناطق درخواست می کنیم در مواقع بحران تصمیم به تعطیلی مدارس و نهادها و ارگانها را بدون اعمال سلیقه در راستای حفاظت از جان و سلامتی انسانها لحاظ کنند.
ما درخواست داریم دولت و مجموعه حاکمیت و مسئولان و مقامات عالی، نگاه خود را به مردم مناطق محروم و مرز نشين از جمله کرمانشاه و ايلام در هنگام بحران ریزگردها تلطيف نمایند و از دستگیری و دلجویی در این مواقع هرگز روی برنتابند و بدانند هر زمان که ریزگردها به کشور ورود پیدا می کند کشور با بحران مواجه است و آنچه در آینده در کمین ما نشسته است بحرانی تر از امروز است.
انتهای پیام/پ
