به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر از رسانه ها خواسته بود شلاق قلم خود را بر پیکر مسئولان مبارزه با مواد مخدر بزنند حال این هم یک ضربه شلاق؛ چرا وقتی یکی از دغدغه های اصلی رهبر معظم انقلاب، ریشه کنی اعتیاد است و دست کم 12 میلیون نفر در خانواده ها درگیر اعتیادند دغدغه این روزهای ستاد مبارزه با مواد مخدر، خرید ساختمان 100 میلیارد تومانی است؟!

یکصد و سی و دومین جلسه ستاد مبارزه با مواد مخدر امروز قرار است با حضور حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور برگزار شود. می گویند بررسی برنامه‌های نگهداری، درمان و کاهش آسیب اعتیاد برای ساماندهی معتادان متجاهر، توانمندسازی بهبودیافتگان، موضوعات اصلی حوزه مقابله با عرضه موادمخدر، روانگردان‌ها و پیش‌سازها و طرح توانمندسازی برای پیشگیری از اعتیاد در پایه‌های اول و دوم متوسطه از جمله موضوعات مطروحه در این جلسه خواهد بود اما خارج از فضای جلسات چقدر این موضوعات دغدغه و اولویت کاری مسئولان مبارزه با مواد مخدر است؟

 
آنچه این روزها گفته می شود آن است که ستاد مبارزه با مواد مخدر دغدغه جابجایی دارد و در تکاپوی اسباب کشی به ساختمان مجللی در منطقه پونک تهران است، ساختمانی که حداقل 5 برابر ساختمان فعلی است و حداقل 100 میلیارد تومان برای خرید آن هزینه شده است. اما چرا همیشه قرار است ساختمان ستاد در نقاط خوش آب و هوای پایتخت باشد؟ مگر نه اینکه پاتوق اصلی موادفروشان و معتادان، میدان شوش تهران است پس چرا ستاد مبارزه با مواد مخدر، از جامعه هدف خود گریزان است و هر چه بیشتر از مناطق آنها فاصله می‌گیرد؟

وقتی سه نگرانی اصلی مردم در نظرسنجی‌های مختلف  طی این سال‌ها "بیکاری"، "تورم" و "اعتیاد" بوده است و به قول رحمانی فضلی؛ وزیر کشور و دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر "رهبر معظم انقلاب در 6 ماه گذشته، 3 بار در خصوص آسیب های اجتماعی جلسه گذاشتند و هر بار حدود 3 ساعت موضوع را با تمام ابعاد و جوانب آن و با حضور سران قوا و تمامی مسئولان حوزه اجتماعی مورد بررسی قرار دادند" آیا باز هم جایی برای جابجایی اولویت ها باقی می ماند؟

مقام معظم رهبری در ابلاغ قانون مبارزه با مواد مخدر دغدغه هایی داشتند که به سران قوا متذکر شدند: "سیاستهای کلی در باب مواد مخدر نهایی و ابلاغ گردید ولی این نگرانی همچنان باقی است که دست اندر کاران، بلای بزرگ و تهدید عظیمی را که از این سو متوجه کشور است بدرستی برآورد نکنند و بازهم مشکلات بر روی هم متراکم شود. لذا از آقایان محترم انتظار می رود که هر کدام سهم دستگاه خود در اجرائی کردن این سیاست‌ها را با سرعت و قاطعیت و بدون فوت وقت به مرحله عمل برسانند."