در اغاز فصل گذشته تیمی از خطه هرمزگان وارد فوتسال برتر ایران شد. تیمی مردمی كه با گرمای وجود بی وقفه هوادارانش خیلی زود به دلمان نشست و نتوانستیم دوستش نداشته باشیم. حال و روز اذرخش اما از همان فصل پیش تعریفی نبود و اگر گرمای وجود و معرفت بازیكنان و هوادارانشان نبود چه بسا بندرعباسی ها هم مانند كاشی نیلو از همان میانه راه قید برتری بودن را می زدند تا بار دیگر هرمزگان بدون نماینده باشد.
به هر تقدیر فصل گذشته با مشكلات فراوانش به بهترین شكل برای اذرخش تمام شد و تیم بومی جنوب بی سر و صدا بالاتر از تیمهای پرادعای لیگ قرار گرفت. اما با نزدیك شدن به لیگ هجدهم در میان هیاهوی تیمها و تنش های نقل و انتقالی خبری از اذرخش نشنیدیم تا هر روز نگران حضور یا عدم حضور نماینده دوست داشتنی خلیج فارس باشیم. خدا را شاكریم كه لیگ فوتسال از خلیج همیشه فارس جدا نشد اما سرنوشت تیمهایی كه مشكلات مالی دارند دیر یا زود نابودی است.
پیشینه و قدمت و افتخار منصوری قرچك با ان هوادارانش ، وجود بازیكنان فراوان حرفه ای در استان تهران ، قلعه عقابها و بازیكنان خوب و سالها قدمت و هواداران متعصب ساری و ... هیچ كدام مانع از پایان كار یا سقط تیمهای منصوری ، شهروند ساری و میثاق نشده و اگر خلیج نشینان به این تیم افتخار می كنند و موافق حضورش در سطح اول فوتسال هستند فردا نه، همین امروز باید دست به كار حمایت شده و فقط وعده هایشان را عملی كنند. نمایندگان بندر عباس در مجلس، مدیركل روزش و جوانان و ... انتظار می رود از منابع صنعتی و معدنی استان برای حمایت از دلخوشی دریانشنیان استفاده شود.
انتهای پیام/
