به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ فرهنگ ایران در دنیا زبانزد و آغشته به شعر و ادبیات است و موسیقی در ادبیات و تاریخ کهن ما قدیمی ترین هنر به شمار می‌آید. در حال حاضر موسیقی در کشور ما شکل های گوناگون و خاصی دارد و نسل جدیدی روی کار آمده که هر کدام آرزوهایی برای ارتقاء موسیقی اصیل ایرانی دارند.

البته این امر بدیهی است که در سال های اخیر رنگ و بوی موسیقی سنتی تکراری شده و عده زیادی از مخاطبان جوان علاقه چندانی به گوش کردن به این سبک ندارند.

از طرفی عده‌ای از خوانندگان موسیقی سنتی مدعی هستند که نسل جدید با نسل قبل از خودشان ارتباط برقرار نمی‌کنند و این امانت تاریخی (موسیقی سنتی) را ارتقا نمی‌دهند؛ از سویی دیگر ما شاهد این موضوع هستیم که برخی خوانندگان جوان در حوزه سنتی با ایجاد تغییراتی در سازبندی، آهنگ‌ها را به گونه‌ای تنظیم می‌کنند که باب سلیقه ی جوان ها  شده و مخاطبان زیادی را جذب می کنند. در اینجا این سوال مطرح می شود که آیا آهنگ هایی که با شکل جدید تنظیم می شوند را می توان موسیقی سنتی نامید یا خیر؟ در پاسخ به این سوال باید گفت موسیقی با گذشت زمان تغییر می کند و حتی اگر از شنیدن یک آهنگ قدیمی لذت ببریم به دلیل تنظیم جدید و به روز آن است وگرنه فقط ملودی نمی تواند نظر مخاطب را جلب کند.

با این تفاسیر اینطور استنباط می شود که برای آشتی دادن نسل جوان با موسیقی اصیل و سنتی این راه حل خوبی است که آثار ارزشمند قدیمی ولی بی کیفیت را به صورت جدید و باب سلیقه جوانان تنظیم کرده و حتی از سازهای کلاسیک، پاپ و ... در ساخت آن استفاده شود چرا که هیچ یک از سازهای امروزی قوانین موسیقی ما را تغییر نمی دهند؛ برای مثال ویلون سازی کلاسیک است اما اساتید بزرگی با همین ساز، موسیقی ایرانی نواخته اند.

قابل ذکر است که در بعضی موارد تغییرات به گونه ای است که آهنگ، از موسیقی سنتی فاصله گرفته و وارد حیطه موسیقی تلفیقی مانند (پاپ سنتی) می شود؛ البته این سبک موسیقی تلفیقی که در سال های اخیر شنونده آن هستیم در بین مخاطبان جوان بازخورد خوبی داشته است. نام جهانی موسیقی تلفیقی به اصطلاح موسیقی فیوژن است. در دیگر فرهنگ ها نیز برای نجات دادن یک سبک از مهجور و تکراری شدن، از تلفیق آن سبک با دیگر سبک های پرطرفدار استفاده می کنند و می توان گفت سرنوشت یک سبک قدیمی را تغییز داده و آن سبک موسیقی را دوباره احیا می کنند.

از هنرمندان پیشگام و معاصر این تکنیک (تلفیق کردن دو سبک سنتی و پاپ) می توان به کیهان کلهر و کیوان ساکت اشاره کرد.

به طور کلی برای تعریف واژه موسیقی تلفیقی می توان اینگونه گفت: عناصر دو یا چند موسیقی که اشتراکات و تفاوت های مشخصی دارند را با هم ترکیب کرده تا به صدا و سبک نویی برسد.

البته خوانندگان زیادی هستند که متعصبانه به موسیقی سنتی آن هم به سبک سابقش وفادار هستند و به هیچ عنوان حاضر نیستند موسیقی اصیل و سنتی را با شکل و شمایل جدیدش بپذیرند، که این انعطاف ناپذیر بودن باعث فاصله گرفتن نسل جوان از موسیقی سنتی می شود.

می توان اینطور نتیجه گیری کرد که بهتر است با اندکی تغییرات در موسیقی اصیل و سنتی مخاطبان جوان را جذب موسیقی سنتی کرد و این سبک را زنده نگاه داشت.
 
گزارش از حمید محمدی بیدمشگی




انتهای پیام/