به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از سی ان بی سی، تولیدکنندگان بزرگ نفتی مانند ایران، عربستان، لیبی و ونزوئلا را همه می شناسند؛ اما در این میان کشورهای کوچکتری نیز وجود دارند که نفت خود را به بازارهای جهانی عرضه می کنند. کشورهای تولیدکننده ای مانند نیجریه، آنگولا و گابن اغلب نادیده گرفته می شوند. این کشورها نیز مانند دیگر کشورهای تولیدکننده نفت با کاهش بهای طلای سیاه تحت فشار شدید اقتصادی هستند.
آنگولا
کاهش بهای نفت فشار بسیاری بر این کشور وارد کرده است. آنگولا اقتصادی به شدت متکی بر نفت دارد و یکی از کم تنوع ترین اقتصادهای جهان را داراست. 80 درصد درآمدهای دولت از فروش نفت خام به دست می آید. با این وجود هنوز هم فرصت هایی در بخش گاز در این کشور وجود دارد.
کلمبیا
کلمبیا پس از ونزوئلا و برزیل، یکی از بزرگترین صادرکنندگان نفتی آمریکای جنوبی است. این کشور روزانه حدود 1 میلیون بشکه نفت تولید می کند. کلمبیا نیز از کاهش بهای نفت لطمه دیده است. با این حال، تحلیلگران معتقدند رشد اقتصادی این کشور به نسبت همسایگان آن از چشم انداز بهتری برخوردار است.
گابن
گابن کشوری واقع در غرب آفریقاست که اخیرا به طور مجدد به کشورهای عضو اوپک ملحق شده است. این اقدام، روابط تجاری و مالی این کشور با دیگر کشورهای عضو را تقویت می کند. گابن با تولید روزانه 240 هزار بشکه نفت، کوچکترین کشور تولیدکننده نفت در اوپک محسوب می شود.
نیجریه
نیجریه یکی از کشورهایی است که از سقوط بهای نفت بیشترین آسیب را دید. وضع نیجریه هنوز به وخامت ونزوئلا نیست؛ اما دست کمی از آن هم ندارد. دولت این کشور با مسائل عدیده ای از قبیل جنگ با عناصر تروریستی، کاهش ذخایر انرژی و تورم دو رقمی دست و پنجه نرم می کند.
ترینیداد و توباگو
ترینیداد و توباگو ثروتمندترین کشور واقع در دریای کارائیب است. این کشور سابقه ای طولانی در تولید و صادرات نفت و گاز طبیعی دارد. این کشور با جمعیتی 1 میلیونی، روزانه 70 هزار بشکه نفت تولید می کند. همچنین ترینیداد و توباگو بزرگترین صادرکننده آمونیاک در جهان است. کاهش بهای نفت تا حدودی به این کشور ضربه وارد کرد؛ اما بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول، این کشور همچنان نقاط قوت بسیاری دارد: از جمله قشر تحصیل کرده و ثبات در نظام سیاسی.
انتهای پیام/