به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ وبسایت «آیریش سنترال» در مطلبی به روایت داستان زندگی «مایک مینی» ایرلندی پرداخت که سال 1968، تصمیم گرفت نامش را در کتاب رکورهای «گینس» ثبت کند. مایک که آرزو داشت یک بوکسور شود بدلیل یک حادثه وادار شد با این رویا خداحافظی کند. مری دختر مایک، میگوید پدرش براحتی یک درخت را بلند میکرد و قدرتی معادل ده مرد را داشت. وی که نتوانسته بود به آرزوی بوکسور شدنش جامه عمل بپوشاند، تصمیم گرفت رکورد زنده ماندن در زیر خاک را از آن خود کند.
مایک چند سال پیش از آن بدلیل یک حادثه در محل کارش زنده به گور شده بود. وی پیش از اجرای نهایی در 21 فوریه 1968 (دوم اسفند 1346)، چندین بار آزمایشی این کار را انجام داد. نکته جالب اینجاست که همزمان با مایک، «بیل وایت» آمریکایی نیز در گوشه دیگری از جهان تلاش میکرد چنین رکوردی را به ثبت برساند. این دو مرد در آن زمان به سوژههای مهم رسانهها تبدیل شده بودند. مایک هرگز به همسرش نگفته بود قصد دارد چنین کار خطرناکی را انجام دهد؛ تا اینکه وی از طریق رادیو از این موضوع مطلع شد.
بیل وایت تنها توانست 55 روز دوام بیاورد. این در حالی است که مایک پس از 61 روز از تابوتی که در عمق 2.13 متری زمین قرار داشت، زنده بیرون آمد. غذا و هوای مورد نیاز مایک از طریق 2 لولهای که به تابوت وصل بودند، تأمین میشد. بدشانسی مایک آنجا بود که هیچ نمایندهای از گینس در محل حضور نداشت تا رکورد ثبتشده را تأیید کند؛ بنابراین نام وی هرگز در کتاب گینس ثبت نشد. مایک مینی 17 فوریه 2003 چشم از جهان فرو بست.
انتهای پیام/