به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  از قدیم کشور ما در منطقه ای کم آب از نظر جغرافیایی قرار داشته و از حدود بیست سال پیش با پیش بینی گرمایش زمین هم کشور ها برای حفظ منابع آب خویش و افزایش بهره وری به سرمایه گذاری در بخش آب روی آورده اند.
 
این برنامه ها بسیاری با کمک سازمان ملل و بانک جهانی و مشاره نهاد های بین المللی اجرا می شود.در کشور ما نیز طرح های مختلفی طی سی سال اخیر طراحی شده اما بجز برخی بسیاری یا اجرا نشده و یا ناقص اجرا شده است.
 
از جمله طرح هایی که با وام بانک جهانی و مشارکت این نهاد در کشور ما آغاز شده طرح فاضلاب تهران است که به عنوان یک ابر شهر باید شبکه فاضلاب شهری داشته باشد ولی با وجود اجرایی شدن این طرح پایتخت کشورمان همچنان از یک شبکه فاضلاب بی بهره است و هچنان هدر رفتن آب آلودگی آب های سطحی و عمقی و سفره های زیرزمینی ادامه دارد و به گفته برخی مسئولان درحال حاضر نیز با وجود در یافت هزینه های زیادی از صاحبان ملک در تهران تنها شبکه جمع آوری احداث شده و مراکز تصفیه آب وجود ندارد و آب های جمع آوری شده بار دیگر به منابع زیرزمینی و سفره های زیرزمینی و آب های جاری باز می گردد.
 
متاسفانه به نظر می رسد با روند جاری و فقدان توان و مدیریت در وزارت نیرو و نهاد ها و شرکت های تحت نظر این وزارت امیدی به نجات کشور از شرایط بحرانی که در آن گرفتار آمده نیست.
 
بسیاری از کارشناسان داخلی می گویند که اگر تا مدت کوتاهی که برخی آن را ده سال اعلام کرده اند حرکت جدی در زمینه حفظ منابع آب کشور انجام نشود اغلب مناطق و شهرهای بزرگ کشور با بحران خشگسالی وکم آبی مواجه خواهند شد و جمعیت عظیمی از مهاجران از مناطق و شهرهای کشور باید کوچ کنند.
 
رئیس حفاظت محیط زیست تهران اخیرا در مورد طرح جامع فاضلاب تهران گفته : این طرح به طور رسمی از سال ۷۴ آغاز شد و بنا بوده در افق طرح، ۱۱ میلیون نفر را پوشش دهد و فاضلاب‌هایشان را جمع کنند که برای ساماندهی این مقدار فاضلاب باید ۲۲ مدول تصفیه خانه راه می‌افتاد، اما اکنون تقریبا ۶ مدول فعال هستند.
 
او خبرداده که با ارفاق امروز تنها ۳۵ درصد فاضلاب تهران  تصفیه می‌شود، و درحالی که حدود ۵۵ درصد شبکه فاضلاب ایجاد شده است که البته بخشی از آن اصلا جریانی درآن ها نیست؛ این فاضلاب جمع آوری شده نیز تصفیه نمی شود و به عنوان یک کار بیهوده و با هزینه بالا باردیگر به چاه‌های جاذب، آب‌های سطحی، منابع پذیرنده دیگر مانند رودخانه‌ها و اراضی کشاورزی می‌رود و باعث آلودگی منابع زیر زمینی، خاک و این فاجعه ای است که مدیران در وزارت نیرو برای کشور به ارمغان آورده اند.

منبع:ساعت 24
انتهای پیام/