به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، محمد بنا سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی ایران المپیک ریو را با دو مدال برنز ترک کرد تا برای دومین دوره متوالی تیم ملی کشتی فرنگی ایران را با دست پر به کشور بازگرداند.

محمد بنا با شاگردان تلاشگر خود المپیک لندن را طلایی به پایان رساند. آنها سه مدال طلا به دست آوردند. تیم ملی کشتی فرنگی به تنهایی بار کاروان ورزشی ایران را به دوش کشید و با سه مدال طلای خود ایران را به بهترین جایگاه در المپیک رساند. ایرانیان المپیک لندن را با نام محمد بنا به خاطر می‌آورند.

بعد از المپیک لندن آقای خاص از کمپ تیم ملی کشتی فرنگی خارج شد و چند ماه طول کشید تا مجدد به تیم ملی بازگردد. این در حالی بود که تقریبا فرنگی‌کاران تمرینات المپیکی انجام نمی‌دادند. محمد بنا به تیم ملی بازگشت اما از ابتدا از شرایط انتقاد کرد و بارها گفت که شرایط المپیکی نیست و در چنین شرایطی خلق حماسه لندن کار دشواری است. هرچه تیم طلایی محمد بنا به المپیک نزدیکتر می‌شد حاشیه‌ها هم افزایش می‌یافت، تا جایی که رسول خادم با فرمانده خواندن محمد بنا خطی به روی همه انتقادهای بی اساس کشید و از بنا حمایت کرد. همه می‌دانند که کشتی فرنگی قبل از محمد بنا حرفی برای گفتن نداشت اما این رشته دو المپیک است که برای ایران مدال کسب می‌کند.

پس از نتایجی که فرنگی کاران ایران در المپیک ریو کسب کردند اشک‌های آقای خاص جاری شد. وقتی محمد بنا گریه کرد همه ایران با او اشک ریختند. مردم، مرد زحمتکش ورزش ایران را می‌شناسند و او را صمیمانه دوست دارند. شاید محمد بنا یکی از محبوب‌ترین سرمربی‌های تاریخ ورزش ایران باشد. منتقدان بنا او را به تک محوری محکوم می‌کنند و اینکه با یک تیم پا به سن گذاشته به رقابت‌های المپیک رفته است. اما چقدر نقدهای آنانی که از رسانه ملی برای صحبت کردن استفاده می‌کنند به واقعیت نزدیک است! تیم ملی کشتی فرنگی با بهترین نفرات به ریو رفت. حتی اگر یکی از این قهرمان به هر دلیلی از تیم ملی خط می‌خورد آیا محمد بنا را محکوم نمی‌کردند که چرا از باتجربه‌ها استفاده نکرده است؟ شورای فنی کشتی فرنگی که حالا در صف اول منتقدان محمد بنا قرار گرفته‌اند چرا قبل از المپیک از او انتقاد نمی‌کردند و می‌گفتند "ما به محمد بنا اختیار تام داده‌ایم" و در کار سرمربی تیم ملی دخالت نمی‌کردند. اما بعد از کسب دو مدال برنز برای بهبود وضعیت تیم ملی کشتی فرنگی انتقاد می‌کنند  و خود را نگران آینده کشتی فرنگی می‌دانند.

محمد بنا بعد از اتمام رقابت‌های کشتی فرنگی المپیک ریو گفت که قصد رفتن از تیم ملی را ندارد و اگر برود همه می‌گویند محمد بنا ترسیده است. کشتی فرنگی خانه محمد بنا است. رفتن او را هیچکس نمی‌پذیرد، نه رسول خادم و نه مردم. تیم ملی کشتی فرنگی دو تیم قدرتمند دارد که در رقابت‌های جهانی با قدرت روی تشک می‌روند و برای ایران افتخار آفرینی می‌کنند. مهمترین موضوع در رفتن یا ماندن محمد بنا این است که آیا ما شخصی در کشتی فرنگی داریم که جانشین او کنیم؟ شورای فنی چه تصمیمی خواهد گرفت! برخی از کارشناسان کشتی می‌گویند: کسی جز محمد بنا نمی‌تواند تیم ملی کشتی فرنگی را هدایت کند و تنها گزینه خود او خواهد بود. برخی دیگر به آینده کشتی فرنگی فکر می‌کنند و می‌گویند: محمد بنا را در راس تیم ملی قرار دهیم تا هم کشتی‌گیران و هم مربی‌های با کیفیتی برای آینده کشتی فرنگی آموزش دهد. طبق روال گذشته این محمد بنا خواهد بود که برای ماندن و یا رفتن خود تصمیم می‌گیرد.

تیم ملی کشتی فرنگی احتیاج به یک پوست اندازی دارد. بسیاری از کشتی‌گیران ما شاید تا المپیک بعدی از کشتی خداحافظی کنند. کشتی فرنگی احتیاج به جوانانی تازه نفس دارد تا در المپیک 2020 هم بتواند با کسب مدال به کشور بازگردند. باتوجه به اهمیت دادن فدراسیون کشتی به تیم‌های پایه باید منتظر ظهور کشتی‌گیران جدید در این رشته باشیم اما چه کسی این کشتی‌گیران را هدایت خواهد کرد و چه کسی آنها را مدیریت می‌کند؟ در این خصوص باید منتظر تصمیم آقای خاص بمانیم.

منبع: ایلنا

انتهای پیام/