به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی نیویورک تایمز در مطلبی نوشت:  نخستین مطلبی که باید از آخرین جنجال پیش آمده بر سر توافق هسته‌ای ایران به آن توجه کنیم این است که 400 میلیون دلار ارسال شده به تهران، باج واشینگتن برای آزادی زندانیان آمریکایی نبوده است. ربط دادن این موضوع به توافق هسته‌ای، تلاشی در جهت تضعیف اعتبار موافقتنامه‌ای است که ایران را از تولید سلاح هسته‌ای دور نگه می‌دارد.

در ادامه این گزارش آمده است: حقیقت این است که کابینه "باراک اوباما،" رئیس جمهور آمریکا، این پول را پرداخت نکرد تا از ایران بابت آزادی زندانیان تضمین بگیرد. این پول برای آن پرداخت شد تا مهر تاییدی بر سیاست خارجی اوباما و تلاش وی برای برقراری دیپلماسی باشد. هدف اصلی، تسلیم آمریکا در برابر ایران نبود؛ بلکه بنا بود دیپلماسی خارجی اوباما در تعامل با ایران بدون نقص به نظر برسد.

آنچه در حقیقت اتفاق افتاد این بود: باراک اوباما اعلام کرد 400 میلیون دلار، معادل اصل پولی که به موجب قرارداد تسلیحاتی تهران- واشینگتن پرداخت شده بود، به این کشور بازگردانده شود. پول ایران بیش از 3 دهه دربانک‌های آمریکایی باقی مانده بود و حدود 1.3 میلیارد دلار سود به آن تعلق می‌گرفت. با پیروزی انقلاب اسلامی و حوادث پس از آن، آمریکا تمام دارایی‌های ایران را مصادره کرد و تهران نتوانست پول خود را بازگرداند. پیگیری شکایت ایران از آمریکا در دادگاه لاهه به زیان واشینگتن تمام شد و آمریکا تصمیم گرفت پیش از آنکه مجبور به پرداخت سود پول نیز بشود، اصل طلب ایران را بپردازد. ایران شکایت دیگری را نیز علیه رژیم صهیونیستی مطرح کرده و دادگاه عالی لاهه حکم به پرداخت 1.1 میلیارد دلار از سوی این رژیم به ایران داده است. 

نیویورک تایمز در پایان مدعی شد: ممکن است ایران بنا به دلایل متعدد مستحق نکوهش باشد، دلایلی مانند دخالت در بحران داخلی سوریه، حمایت از "بشار اسد،" رئیس جمهور سوریه، حمایت از حزب‌الله، دشمنی آشکار با اسرائیل و نقض حقوق بشر؛ اما تاریخ مملو از لحظاتی است که روسای جمهور آمریکا ناچار شدند برای پیشبرد منافع ملی کشور، با دولت‌هایی که دوست آمریکا نیز به حساب نمی‌آمد و در صداقت آنها شک و شبهه وجود داشت، همکاری کنند. احتمالا ماجرای 400 میلیون دلار پرداخت شده به ایران نیز یکی از همان لحظات است.

انتهای پیام/