آیا ۲۰۱۶ سال مرگ ستاره‌هاست؟
در حالی که هنوز تا پایان سال ۲۰۱۶ چند ماه باقی مانده، اما جهان شاهد مرگ شماری از بزرگ‌ترین چهره‌هایش بوده است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ به نظر می‌رسد نشستن در سوگ ستاره‌ای تکرارناپذیر تنها درد ما ایرانی‌ها نباشد و جهان نیز برای از دست دادن این همه ستاره پرفروغش در یک سال دچار بهت و حیرت شده است.
ستون نویس سی‌ان‌ان در این باره نوشته است: چقدر این همه مرگ برای یک سال زیاد است. یک تم امسال وجود دارد: مرگی بزرگ‌تر از زندگی برای ستاره‌های جهان. دیوید بووی، پرنس و محمد علی... چطور چنین غول‌هایی دیگر در میان ما وجود ندارند و می‌توانیم بدون آنها زندگی کنیم؟
ما در رسانه‌های اجتماعی به سوگواری می‌نشینیم و مشت واحدمان را به سوی این همه بی‌عدالتی نشانه می‌روم. کریس راک کمدین این کار را در یک عکس خلاصه کرد: تصویری از محمد علی با پرنس و در ما ژوئن همزمان با درگذشت علی نوشت: امیدوارم امسال دیگر بس کند، چون تا همین جا هم برای همه زیادی بوده است.
مرگ برای همه ما هست، اما وقتی یک چهره مشهور و محبوب را با خود می برد ناگهان غم و اندوه اهمیت متفاوتی پیدا می‌کند. چهره‌ها چنان عمیق با زندگی ما درهم‌تنیده شده‌اند که حضورشان برای همه ما ملموس است. آنها الهام‌بخش ما هستند، آنها ما را سرگرم می‌کنند، به ما لذت می‌دهند و گاه ما را به خشم می‌آورند.
تااینجای سال شماری از هنرمندان برجسته در رشته‌های مختلف درگذشته‌اند: هیپ هاپ فیفی داگ رپر را از دست داد. هالیوود بازیگر و مدافع سلامت ذهنی پتی دوک، گری شاندلینگ کمدین و جین وایلدر بازیگر را از دست داد. جهان ادبی با هارپر لی و پت کانری وداع کرد و الی ویسل برنده جایزه صلح نوبل و بازمانده از هولوکاست در ماه جولای درگذشت.
جهان موسیقی به نظر می‌رسد سالی سخت‌تر از همه را تجربه کرده و به جز دیوید بووی، پرنس و فیفی داوگ، درگذشتگان دیگر شامل مریل هاگارد ستاره موسیقی کانتری، گای کلارک خواننده و ترانه‌نویس برنده جایزه گرمی، بیلی پل خواننده سول و پاپا ویمبا خواننده بین‌المللی کنگویی و جرج مارتین تهیه‌کننده که به عنوان پنجمین عضو گروه بیتل شناخته می‌شد، شده است.
با مرگ این‌همه چهره‌های درخشان در یک سال، سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا چهره‌های برجسته بیشتری امسال درگذشته‌اند یا چهره‌هایی که فوت شده‌اند آنقدر بزرگ بودند که این احساس به انسان دست می‌دهد؟
نیک سرپِل دبیر بخش یادبودهای بی‌بی‌سی با اشاره به چندین مرگ مهم سال نوشته است: دلیل این فقدان‌های بزرگ این است که آنهایی که در دهه ۱۹۶۰ به شهرت رسیدند و در این چند دهه جهان را تحت تاثیر خود قرار دادند اکنون هفتاد و چند ساله هستند و تقریبا زمان مرگشان آغاز شده است... از همین روی وی تاکید می‌کند که موج مرگ چهره‌های مشهور روندی طبیعی و نرمال است.
منبع: مهر
انتهای پیام/
ستون نویس سی‌ان‌ان در این باره نوشته است: چقدر این همه مرگ برای یک سال زیاد است. یک تم امسال وجود دارد: مرگی بزرگ‌تر از زندگی برای ستاره‌های جهان. دیوید بووی، پرنس و محمد علی... چطور چنین غول‌هایی دیگر در میان ما وجود ندارند و می‌توانیم بدون آنها زندگی کنیم؟
ما در رسانه‌های اجتماعی به سوگواری می‌نشینیم و مشت واحدمان را به سوی این همه بی‌عدالتی نشانه می‌روم. کریس راک کمدین این کار را در یک عکس خلاصه کرد: تصویری از محمد علی با پرنس و در ما ژوئن همزمان با درگذشت علی نوشت: امیدوارم امسال دیگر بس کند، چون تا همین جا هم برای همه زیادی بوده است.
مرگ برای همه ما هست، اما وقتی یک چهره مشهور و محبوب را با خود می برد ناگهان غم و اندوه اهمیت متفاوتی پیدا می‌کند. چهره‌ها چنان عمیق با زندگی ما درهم‌تنیده شده‌اند که حضورشان برای همه ما ملموس است. آنها الهام‌بخش ما هستند، آنها ما را سرگرم می‌کنند، به ما لذت می‌دهند و گاه ما را به خشم می‌آورند.
تااینجای سال شماری از هنرمندان برجسته در رشته‌های مختلف درگذشته‌اند: هیپ هاپ فیفی داگ رپر را از دست داد. هالیوود بازیگر و مدافع سلامت ذهنی پتی دوک، گری شاندلینگ کمدین و جین وایلدر بازیگر را از دست داد. جهان ادبی با هارپر لی و پت کانری وداع کرد و الی ویسل برنده جایزه صلح نوبل و بازمانده از هولوکاست در ماه جولای درگذشت.
جهان موسیقی به نظر می‌رسد سالی سخت‌تر از همه را تجربه کرده و به جز دیوید بووی، پرنس و فیفی داوگ، درگذشتگان دیگر شامل مریل هاگارد ستاره موسیقی کانتری، گای کلارک خواننده و ترانه‌نویس برنده جایزه گرمی، بیلی پل خواننده سول و پاپا ویمبا خواننده بین‌المللی کنگویی و جرج مارتین تهیه‌کننده که به عنوان پنجمین عضو گروه بیتل شناخته می‌شد، شده است.
با مرگ این‌همه چهره‌های درخشان در یک سال، سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا چهره‌های برجسته بیشتری امسال درگذشته‌اند یا چهره‌هایی که فوت شده‌اند آنقدر بزرگ بودند که این احساس به انسان دست می‌دهد؟
نیک سرپِل دبیر بخش یادبودهای بی‌بی‌سی با اشاره به چندین مرگ مهم سال نوشته است: دلیل این فقدان‌های بزرگ این است که آنهایی که در دهه ۱۹۶۰ به شهرت رسیدند و در این چند دهه جهان را تحت تاثیر خود قرار دادند اکنون هفتاد و چند ساله هستند و تقریبا زمان مرگشان آغاز شده است... از همین روی وی تاکید می‌کند که موج مرگ چهره‌های مشهور روندی طبیعی و نرمال است.
منبع: مهر
انتهای پیام/
در باشگاه خبرنگاران جوان پیگیری شد؛
معلمان نهضت سوادآموزی چگونه میتوانند استخدام آموزشوپرورش شوند؟
