در آن سال کشاورزان ، به ازای هر کیلو گوجه 100 لیتر آب مصرف کردند و گوجه ای را که به ازای هر کیلو 350 تومان هزینه کرده بودند کیلویی 200 تا 300 تومان می فروختند و تنها سودش به جیب واسطه ها می رفت.

خیلی ها هم که چیدن آنرا به صرفه نمي دانستند، حاصل دسترنج خود را  سهم گوسفندان کردند. 

کشاورزان می گفتید کسی به آنها خطر نبود مشتری را گوشزد نکرده بود و وزارت جهاد کشاورزی را مقصر وضع موجود میدانستند.

در همین زمان خوش اخلاق مدیر زراعت جهاد کشاورزی استان قزوین گفت : ما فقط می تواینم به کشاورزان توصیه کنیم محصولات آب بر مانند گوجه نکارند .

اما امسال اوضاع کمی وخیمتر است ، علاوه بر مشکلات گذشته دریافت حق گمرکی نجومی در تنها مرز باز برای صادرات گوجه فرنگی به عراق مزید بر علت شده .

این موضوع کار گوجه کاران جوان را خیلی سخت کرد ه ، شایعه شده است چند جوان گوجه کار که موعد چکهایشان رسیده بعلت عدم فروش محصول و بازار بد گوجه ، فرار را بر قرار ترجیح داده اند.

داوود رحمانی یکی از گوجه کاران می گوید: عراقی ها تنها مشتری گوجه های تاکستان هستند که آنهم فقط یکی ازمرزهایشان برای صادرات باز است.

وی گفت: گوجه کاران برای صادرات از مرز قصر شیرین باید « 8 میلیون تومان » حق گمرکی بدهند ، مبلغی که در توان گوجه کاران نیست.

امیر طاهرخانی دیگر گوجه کار تاکستانی هم در این باره میگوید : قیمت فعلی خرید گوجه  400 تا500 تومان است و این میزان حتی هزینه برداشت محصول را تامین نمی کند چه برسد به هزینه های کاشت و داشت محصول.

محمد کاظملو هم که امسال گوجه هايش روی دستش مانده  می گوید: نبود صنایع تبدیلی در استان در حال حاضر بیش ازگذشته احساس می شود و کارخانه های تولید رب هم که با توجه به این اوضاع قیمت گوجه فرنگی را تا 280 تومان کاهش داده اند. 

اما سوال اینجاست ، گوجه کارانی که پارسال ضرر کردند چرا  دوباره به سمت کاشت این محصول آب بر رفته اند؟

حسین طاهری کشاورزی که بیش از پنچاه هکتار زمین را به زیر کشت گوجه فرنگی برده است ، پاسخ این سوال را با یک سوال می دهد : صیفی کاری پیشه آبا و اجدادی اش است و با توجه به اینکه وضع محصولات دیگر هم بهتر از آن گوجه نیست ، اگر گوجه نکارد چه کار کند؟ 

او می گوید: اگر به آنها گفته شود اصلا نکارند امری غیر منطقی است بلکه باید برنامه ریزان میزان کشت را با توجه به نیاز داخل  و صادرات تبیین کنند. 

درافشانی سرپرست معاونت سرمایه گذاری و اقتصادی استانداری قزوین هم در پاسخ به این سوال ، حل مشکل گوجه کاران را مستلزم راه اندازی یک « تشکل» می داند. 

وی در جلسه اقتصاد مقاومتی که نهم شهریور در تاکستان برگزار شد گفت : تشکل تولید کنندگان گوجه میتواند در زمینه تولید،عرضه، صادرات و فرآوری این محصول ورود کند و نقش موثری در ساماندهی این محصول داشته باشد. 

عباسعلی در افشانی راه حل دیگر این معضل را ، دادن تسهیلات از سوی بانکها برای ایجاد صنایع تبدیلی بیان کرد و گفت: حتی در صورت نیاز آماده جذب سرمایه گذار خارجی در این زمینه هستیم. 

مدیر زراعت جهاد کشاورزی استان هم می گوید: امسال 9 هزار و800 هکتار زمین به زیر کشت گوجه رفته ، که هزارو800 هکتار بیشتر از برنامه ریزیهای جهاد کشاورزی است .

خوش اخلاق گفت: همین مقدار کشتِ بیشتر کافی است تا کار برای فروش محصول آن  هشت هزار هکتار هم خراب شود.

خوش اخلاق درباره حل مشکل گوجه کاران هم دو راهکار داد : اول اینکه به آنها اجازه برخورد و جلوگیری از کشت بی رویه محصولات آب بر داده شود و دوم اینکه کشاورزان به توصیه های آنها توجه و از افزایش سطح زیر کشت خود داری کنند.

با همه این تفاسیر : به نظر می رسد سناریوی پارسال گوجه کاران امسال هم تکرار شود با درونمایه ای تلخ تر و اگر مسولان فکری به حالشان نکنند ممکن است قسمت سوم سریال گوجه فرنگی به مرگ سفره های زیر زمینی و سرمایه کشاورزان  ختم شود.

گزارشی از امیرحسین رحمانی