ماندن ویروس زیکا در چشم، باعث گسترش آن می شود
پژوهشگران متوجه شدند ویروس زیکا ممکن است تا هفت روز در چشم افراد باقی بماند.
به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از واشینگتن پست، پژوهشگران دریافته اند که ویروس زیکا می تواند در چشم زندگی کند و آزمایش بر روی موش ها نشان می دهد که چرا برخی مبتلایان به زیکا، دچار بیماری چشمی و در شرایطی، نابینایی می شوند.
در مطالعه ای که روز پنج شنبه در سل ریپورتس منتشر شد، پژوهشگران دانشکده طب دانشگاه واشینگتن در سنت لوئیس، تاثیر عفونت ویروسی زیکا در چشم جنین موش، نوزاد موش و موش بالغ را تشریح کردند.
این مطالعه نشان می دهد که ویروس می تواند در چشم، پناه بگیرد. آن ها می گویند عفونت چشم، احتمال ابتلای انسان به ویروس زیکا از طریق اشک افراد مبتلا را افزایش می دهد.
ویروس زیکا در ابتدا با نیش یک پشه آلوده منتشر و از طریق رابطه جنسی، بیشتر شد. برخی پژوهشگران نیز معتقدند این ویروس از طریق مایعات بدن انسان نیز منتشر می شود.
پژوهشگران تا کنون ویروس زیکا را در خون، ادرار، منی، بزاق و شیر مادر مشاهده کرده اند. مقامات بهداشتی می گویند این ویروس در ترشحات مجاری تناسلی و مایع چشمی نیز مشاهده شده است.
پژوهشگران می گویند مایعات بدن مانند اشک چشم، ممکن است دلیل انتقال بیماری از پیرمرد اهل یوتا به فرزندش بوده باشد. این مرد سالمند در ماه ژوئن و پس از ابتلا به ویروس در سفر به خارج از کشور، فوت کرد اما پسرش از کشور بیرون نرفته بود و پشه ناقل این ویروس، در محل زندگی او مشاهده نشد. مقامات نتوانسته بودند توضیح دهند چرا پسر این مرد سالمند به بیماری مبتلا شد. این پسر، بهبود یافت.
دانشمندان دانشگاه واشینگتن برای مشخص کردن اثرات زیکا بر روی چشم، موش های بالغ را مبتلا کردند و متوجه شدند ویروس تا هفت روز بعد در چشم آن ها باقی ماند. آن ها ویروس را هشت روز بعد از تولد بچه موش ها از مادر مبتلا، نیافتند. اما پس از مبتلا کردن موش های نوزاد، شواهد عفونت زیکا را پس از تولد در آن ها یافتند.
پژوهشگران همچنین 28 روز پس از عفونت، متوجه شدند اشک چشم موش ها نیز آلوده به زیکا است اما ویروس عفونی نیست.
آن چه برای پژوهشگران مبهم است، این است که آیا در موش ها نقطه ای هست که بشود واقعا عفونی نامید یا نه. همچنین این موضوع احتمالا در بین انسان ها، کاملا متفاوت است.
چشم برخلاف بخش های دیگر بدن، جایی است که واکنش ایمنی، سرکوب می شود. این یک واکنش انقلابی برای پرهیز از تورم این بافت حساس است زیرا اگر بافت آسیب دیده یا متورم داشته باشید، برای بینایی خوب نیست. در نتیجه، گاهی عفونت بعد از خروج از بقیه بدن، در چشم باقی می ماند.
یان کروزیر، پزشک آمریکایی موفق شد در سال 2014 و در بحبوحه بیماری ابولا، بیماران غرب آفریقا را درمان کند و بعدها خودش به آن مبتلا شد. ویروس تا ماه ها بعد از این که وی عاری از ویروس ابولا تشخیص داده شد، در چشم او باقی مانده بود.
پژوهشگران سعی می کنند مطالعاتی انجام دهند تا مشخص شود آیا واقعا ویروس زیکا در چشم باقی می ماند یا خیر. آن ها همچنین می خواهند بدانند این ویروس تا چه مدت بعد در چشم دوام می آورد تا از کارکردهای آن در بهداشت عمومی، استفاده کنند.
ویروس هپاتیت سی نیز می تواند قرنیه را عفونی کند و از طریق پیوند قرنیه، قابل انتقال است. در این مطالعه توصیه شد بانک چشم، بررسی قرنیه ها را برای تشخیص آلودگی در دستور کار قرار دهد.
در مطالعه ای که روز پنج شنبه در سل ریپورتس منتشر شد، پژوهشگران دانشکده طب دانشگاه واشینگتن در سنت لوئیس، تاثیر عفونت ویروسی زیکا در چشم جنین موش، نوزاد موش و موش بالغ را تشریح کردند.
این مطالعه نشان می دهد که ویروس می تواند در چشم، پناه بگیرد. آن ها می گویند عفونت چشم، احتمال ابتلای انسان به ویروس زیکا از طریق اشک افراد مبتلا را افزایش می دهد.
ویروس زیکا در ابتدا با نیش یک پشه آلوده منتشر و از طریق رابطه جنسی، بیشتر شد. برخی پژوهشگران نیز معتقدند این ویروس از طریق مایعات بدن انسان نیز منتشر می شود.
پژوهشگران تا کنون ویروس زیکا را در خون، ادرار، منی، بزاق و شیر مادر مشاهده کرده اند. مقامات بهداشتی می گویند این ویروس در ترشحات مجاری تناسلی و مایع چشمی نیز مشاهده شده است.
پژوهشگران می گویند مایعات بدن مانند اشک چشم، ممکن است دلیل انتقال بیماری از پیرمرد اهل یوتا به فرزندش بوده باشد. این مرد سالمند در ماه ژوئن و پس از ابتلا به ویروس در سفر به خارج از کشور، فوت کرد اما پسرش از کشور بیرون نرفته بود و پشه ناقل این ویروس، در محل زندگی او مشاهده نشد. مقامات نتوانسته بودند توضیح دهند چرا پسر این مرد سالمند به بیماری مبتلا شد. این پسر، بهبود یافت.
دانشمندان دانشگاه واشینگتن برای مشخص کردن اثرات زیکا بر روی چشم، موش های بالغ را مبتلا کردند و متوجه شدند ویروس تا هفت روز بعد در چشم آن ها باقی ماند. آن ها ویروس را هشت روز بعد از تولد بچه موش ها از مادر مبتلا، نیافتند. اما پس از مبتلا کردن موش های نوزاد، شواهد عفونت زیکا را پس از تولد در آن ها یافتند.
پژوهشگران همچنین 28 روز پس از عفونت، متوجه شدند اشک چشم موش ها نیز آلوده به زیکا است اما ویروس عفونی نیست.
آن چه برای پژوهشگران مبهم است، این است که آیا در موش ها نقطه ای هست که بشود واقعا عفونی نامید یا نه. همچنین این موضوع احتمالا در بین انسان ها، کاملا متفاوت است.
چشم برخلاف بخش های دیگر بدن، جایی است که واکنش ایمنی، سرکوب می شود. این یک واکنش انقلابی برای پرهیز از تورم این بافت حساس است زیرا اگر بافت آسیب دیده یا متورم داشته باشید، برای بینایی خوب نیست. در نتیجه، گاهی عفونت بعد از خروج از بقیه بدن، در چشم باقی می ماند.
یان کروزیر، پزشک آمریکایی موفق شد در سال 2014 و در بحبوحه بیماری ابولا، بیماران غرب آفریقا را درمان کند و بعدها خودش به آن مبتلا شد. ویروس تا ماه ها بعد از این که وی عاری از ویروس ابولا تشخیص داده شد، در چشم او باقی مانده بود.
پژوهشگران سعی می کنند مطالعاتی انجام دهند تا مشخص شود آیا واقعا ویروس زیکا در چشم باقی می ماند یا خیر. آن ها همچنین می خواهند بدانند این ویروس تا چه مدت بعد در چشم دوام می آورد تا از کارکردهای آن در بهداشت عمومی، استفاده کنند.
ویروس هپاتیت سی نیز می تواند قرنیه را عفونی کند و از طریق پیوند قرنیه، قابل انتقال است. در این مطالعه توصیه شد بانک چشم، بررسی قرنیه ها را برای تشخیص آلودگی در دستور کار قرار دهد.
انتهای پیام/
