بحث تعطیلی و نیمه تعطیلی واحدهای صنفی و صنعتی را آنقدر سیاسی کردند که از اصل موضوع غافل ماندند،مشکل اساسی این واحدها نبود مدیریت منطبق با استاندارهای مدیریتی جهان است و هنوز به شکل حجره داری و میرزایی یا اوستا و شاگردی داردکارمیشود که متاسفانه مسئولین دست اندرکار هم این موضوع را میدانند و هرچندوقت یکبارهم بیان میکنند، اما یکی نیامده که برای همین بنده خداها یک دورۀ مدیریتی متناسب با تحصیلاتشان بگذارد تا یاد بگیرند تا از بالارفتن هزینه های غیرضروری و تاثیر متغییرهای ناخواسته در فرایندکار ممانعت به عمل آورند، باید پذیرفت تاعلم یک شغل را نداشته باشیم شاید در برهه ای کمی اوج بگیریم، اما مثل فواره به سرعت سرنگون میشویم، شرایط هم جوری بوده که هرکسی که کمی سرمایه داشته زده به یک کاری و حالا توش مونده و همه همه دلیلش را وفورکالای چینی بیان میکنند، درحالی که باید عیب را درخودمان جستجوکنیم، این طبیعیه که هرکسی کفش 30هزارتومانی چینی را به کفش 90هزارتومانی ایرانی ترجیح بدهد، اما کسی دنبال این نرفته که چرا اون30هزارتومان برایش درمی آید و مال خودمان 90هزارتوامان! اندکی تعقل و تفکر و کمی کمتر تلاش و عمل!!!

نسهیلات با نزول (سود) بالا که فایده نداره