داستان تکراری رهاشدگی بناهای تاریخی به «خانه مسعودی» تویسرکان رسید
خانه مسعودی یکی از خانه‌های به جا مانده از دوره قاجاریه است که در محله شاهزادگان (خیابان انقلاب- دستغیب) شهر تویسرکان قرار دارد.
به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ خانه مسعودی یکی از خانه‌های به جا مانده از دوره قاجاریه است که در محله شاهزادگان (خیابان انقلاب- دستغیب) شهر تویسرکان قرار دارد.
این خانه با مساحت 1332 مترمربع در دو طبقه ساخته شده است. در هر طبقه یک اتاق اصلی وجود دارد و در طرفین آن چند اتاق فرعی قرار گرفته‌اند که در انتها هر کدام از آنها به یک اتاقک به عنوان انباری یا پستو منتهی می‌شوند.
مهمترین قسمت این بنای تاریخی، اتاق شاه‌نشین است که در طبقه همکف واقع شده و در کنار ورودی آن یک کتیبه دیده می‌شود که تاریخ ساخت بنا (سال 1290 هجری قمری) را نشان می‌دهد.
تمامی سقف و دیوارهای این اتاق پوشیده از گچ‌بری‌ها، آینه‌کاری‌ها و نقاشی‌های رنگ روغن شامل نقوش گیاهی و انسان است. همچنین در حاشیه فوقانی دیوارهای این اتاق و در میان نقوش گچ‌بری شده، تصاویری از پادشاهان ایران باستان (برگرفته از شاهنامه فردوسی) تا دوره قاجاریه که با شیوه گراور ایجاد شده‌اند، به صورت قاب‌هایی کوچک قرار گرفته‌اند.
یکی از این تصاویر طرحی است از یک شاهزاده قاجاری که کاغذی در دست دارد و بر روی آن نوشته‌ای درج شده است. در بالای تصویر عبارت «گردآورنده این داستان، جلال پور فتحعلی‌شاه قاجار» به خط نستعلیق نوشته شده است.
وقتی به سر در این اثر تاریخی نگاه می کنید، دارای سه کاربری است. یعنی علاوه بر اینکه یک بنای قدیمی با قدمت چند ساله است، به عنوان موزه و اداره سازمانی هم به کار برده می‌شود.
ورودی این خانه حیاطی بزرگ است که به جای درخت و گل و گیاه، آشغال و خاک و غیره به چشم می خورد. بر روی نرده های ایوانش لباسهایی که شسته شده را می بینیم که بعد از کمی جست و جو می فهمیم، متعلق به سربازانی است که در آنجا اقامت دارند و به نوعی از بنا نگهداری می‌کنند.
سمت چپ ورودی ساختمان اتاقی قرار دارد که نقاشی های زیبایی در آن طراحی شده و لایه‌های خاک بر روی آن دیده می شود و گویا مدتها بر این گرد و غبار دستی کشیده نشده است.
در اتاق های خانه مسعودی آثار تاریخی متعددی دیده می شود که زیر یکسری از آنها توضیحی نوشته نشده است و با وجود قاب های شیشه ای در محیط باز قرار دادند.
هیچ فرد راهنمایی که بنواند اطلاعاتی در اختیار بازدید کننده بگذارد، در این مکان وجود نداشت و شما با یک بروشور خلاصه ای از تاریخ این خانه را مطالعه می کنید.
ترک های عمیق دیوار ها، پاک شدن قسمتی از نقاشی، کثیفی خانه، شکسته بودن پنجره و غیره باعث تخریب تدریجی این بنای تاریخی شده است.
نکته جالب توجه نبود هیچگونه کارمند در این خانه است. این در حالی که سر در آن نام اداره نصب شده بود.
انتهای پیام/
در باشگاه خبرنگاران جوان پیگیری شد؛
معلمان نهضت سوادآموزی چگونه می‌توانند استخدام آموزش‌وپرورش شوند؟
