جبار آذین:
«من» اثری معترضانه به آسیب‌های اجتماعی است
سهیل بیرقی از جمله سینماگرانی است که با استفاده از هنر سینما ضمن ارائه سلیقه خود، دغدغه‌های اجتماعی را به نقد کشید.
جبار آذین منتقد سینمادر گفتگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص فیلم سینمایی «من» گفت: سهیل بیرقی از جمله سینماگرانی است که می‌خواهد با استفاده از هنر سینما ضمن ارائه سلیقه خود، دغدغه‌های اجتماعی را به نقد بکشد. «من» از نظر مضمون و داستان یک اثر اجتماعی و کمتر منتقدانه و بیشتر معترضانه است. این کارگردان تلاش کرده با تصویرسازی ذهنی و عینی شخصیت اصلی «من» از وهم و واقعیت، تا حدی نقاد مشکلات و مسائل انسانی باشد.
وی در ادامه افزود: «آذر» کاراکتر اصلی فیلم است که با انتخاب مسیر انحرافی در زندگی خود و استفاده از چند تراشه مغناطیسی دست به کارهای خلاف می‌زند. کاری که جز تباهی ثمری ندارد. او از دریچه تمایلات غیر معقول یک زن برای رسیدن به خواسته‌هایش، در میان آثار خانوادگی و اجتماعی سینمای ایران، مشابه اندکی دارد.
وی در ادامه افزود: «آذر» کاراکتر اصلی فیلم است که با انتخاب مسیر انحرافی در زندگی خود و استفاده از چند تراشه مغناطیسی دست به کارهای خلاف می‌زند. کاری که جز تباهی ثمری ندارد. او از دریچه تمایلات غیر معقول یک زن برای رسیدن به خواسته‌هایش، در میان آثار خانوادگی و اجتماعی سینمای ایران، مشابه اندکی دارد.
آذین بیان کرد: واگرایی فیلمساز در به تصویر کشیدن خلاف و بیراهه‌های شخصیت «آذر» به پیشینه شخصیتی و ابعاد وجودی، خانوادگی و خاستگاه و جایگاه اجتماعی او بر میگردد. همچنین تمام کاراکترهایی که از دروازه های خیال و واقعیت وارد قصه او می‌شوند باعث کاملتر شدن قصه می شود. از «آذر» می‌توان به عنوان یک زن نمونه خلافکار که ویژگی های تبدیل شدن به یک کاراکتر دراماتیک را در فیلم و سینمای قبل از انقلاب دارد پاک کرد اما این ویژگی به دلیل پر رنگی و توجه به خلاف ها و مشکلات اخلاقی و اجتماعی او و دیگران کمرنگ مانده است.
وی در مورد نقش اول فیلم تصریح کرد: جرم و خلاف توسط یک زن گرچه از واقعیت به دور نیست؛ ولی بی پروایی در نمایش این صحنه ها و گسترش این تصاویر در پس کوچه های اجتماع «من» را جسارت آمیز کرده و برخی واکنش ها را سبب‌ساز شده است. فیلم بیرقی اثری تلخ اما هشداردهنده است. به این علت که فیلمساز خواسته عمدتاً کاستی، تباهی و گمراهی‌ها را نمایش دهد که از این منظر کارش قابل تامل است. اما چون روی نکات منفی به صورت غلو شده زوم کرده و ناامیدی، اندوه، افسوس و حسرت در سراسر فیلم موج می‌زند، شیوه خوبی برای ارتباط با تماشاگر نیست و او را ناراضی می‌کند.
این منتقد سینما ادامه داد: بیرقی خواسته «من» ها را در مواجهه با موقعیت‌ها و انحراف‌ها کالبدشکافی کند. او با مشاوره عبدالرضا کاهانی که سینماگری پر هیاهوست، با وجود فیلمنامه و شخصیت‌پردازی نسبتا ضعیف توانسته تجربه سینمایی اجتماعی جسورانه را رقم بزند. بازی های عمیق امیر جدیدی و نقش آفرینی بسیار خوب لیلا حاتمی علیرغم وضع پردازش کاراکترها آن را دیدنی کرده است.
وی تصریح کرد: «من» یک فیلم آسیب شناسانه اجتماعی است که می‌خواهد با نمایش کاستی‌های جامعه نگاه‌ها را به سوی سازندگی اجتماعی سوق دهد. امیر جدیدی از بازیگران تازه کشف شده سینمای ایران است که با همین چند کاری که از او به نمایش در آمده، قابلیت‌ها و استعدادهای خوب این بازیگر به نمایش در آمده است. لیلا حاتمی از جمله بازیگران مستعد و توانمند سینمای کشور است که تا کنون علیرغم ایفای نقش‌های به‌یادماندنی در آثار تلویزیونی و سینمایی، فضای مساعدی برای نمایش قابلیت‌های سرشارش در نقشی مانند فیلم «من» فراهم نیامده بود. او با شناخت و درک درست از شخصیت «آذر» توانایی‌های خوب خود را به عنوان بازیگر به نمایش گذاشته است.
وی خاطرنشان کرد: در واقع بیشترین امتیاز و عامل اصلی جذب مخاطب به فیلم «من» بازی گیرا و جذاب «آذر» توسط لیلا حاتمی است.
انتهای پیام/
