"در دنيايي كه دائم در حال رخ دادن است بدانيم وبياموزيم،زيبا زندگي كردن تنهاسپري كردن زمان و پرداختن به ديگران به جاي پرداختن به خود نيست.

درون انسانها سرشار از باور ها وانگيزه ها و آرزوها واعمال انهانست وتو هرگز از بطن آن آگاه نيستي.

پيرامون ما مملو از مردماني ست كه براي هر مسئله اي از زندگي ديگران در پي توضيح وچرايي آن در ذهن خود هستند وآنچنان خود را كامل مي بينند كه نقطه ضعفي در خود مشاهده نمي كنند وبا حسي كاذب از برتر بودن،اجازه نقدديگران را به خود مي دهند.

اگر با فكر وانديشه ي پاك به زندگي و طرز نگاهت به ديگران،انرژي خوب بخشيدي،گاهي تامل كردي ودنيا از چشم ديگران نيز تماشا كردي،و از تمام هستي براي بهتر زندگي كردن وتلفيق شادي وحقيقت ياري گرفتي؛نه تنها ديگري را به قضاوت نمي نشيني،بلكه كاستي ها وعيوب خود در برابر ديدگانت پر رنگ تر ميشود،و درك مي كني كه قضاوت تنها در حوزه مسئوليت خداست وجز او كسي ازنيت وآينده ديگران با خبر نيست و ما اجازه نداريم با معيار وملاك ذهني خود درباره ي ديگران نظر بدهيم."

انتهای پیام/