"حتما ايشون رو ميشناسين ، جناب ابولفضل پورعرب ...
امروز اتفاقي قسمتي از مصاحبه ايشون با فريدون جيراني رو ديدم كه خيلي حالم بد شد و خيلي دلم گرفت از همه چي ، از اينكه قهرمان نسل من گفت : وقتي مدتها مريض بودم و افتاده بودم تو خونه ، مادرم گفت: چرا كسي عيادت تو نمياد!؟ مريض بودم و فقط مي شنيدم مردم ميگن : معتاد شدم ، ايدز گرفتم ، خبر مرگم پخش مي شد و.اما من سرطان داشتم ، يعني من انقدر براي اين جامعه مضر بودم !؟

 كسي اين حرفهارو مي زد كه روزي ستاره و قهرمان سينماي اين مملكت بوده و يكي از دلايل نسل من در دهه 70 براي رفتن به سينما . حتما ايشون هم مثل همه ما در زندگيش اشتباهاتي داشته ،اما ما باهاش چه كرديم !؟ فقط تهمت ، افترا ، شايعه و بي رحمي و. انقدر كه مي گفت: ديگه جون و عطش براي كار ندارم . دليلشم حتما منم ، شما هستين ، هم صنفيهاي ايشون و مديران فرهنگي ، اما مهمترين دليلش زدن حرف مفتِ ، كه آدم خالي ميكنه از عشق و انگيزه.از خودم شروع ميكنم ، جناب پورعرب ، به احترام جنابعالي و خاطراتي كه در حافظه من ثبت كردين براي شما كلاه از سر برميدارم و ميايستم و انقدر دست ميزنم كه يادتان برود ما با شما چه كرديم و از شما عذرخواهي مي كنم . ببخش ما رو ، اين روزها همه از صلح جهاني حرف ميزنيم اما سالهاست كه با همسايه و هم صنفي قهريم !! تو ببخش ، صاحب اسمت را صدا كن ، قد راست كن و تا انتها بجنگ ، تصوير ما از تو قهرمانيست كه تا انتها ميجنگد حتي در قصه اي كه نامردانِ بي شُماري دارد . تماشاگرِ كوچك جنابعالي : احسان عليخاني"

گفتنی است؛ پورعرب در این مصاحبه از شایعات ایجادشده در مدت بیماری‌اش بسیار گله‌مند بوده است.

انتهای پیام/