به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گسترش شهر نشینی و توسعه شهرها به همراه ازدیاد جمعیت و تغییرات جوی بر زندگی روزانه انسان تاثیرات فراوانی داشته و سالیانه افراد زیادی مبتلابه بیماریهای قلبی – عروقی شده و منجر به فوت آنان می گردد.
 
گسترش شهرنشینی و توسعه شهرها به همراه افزایش شتابان جمعیت و توسعه فعالیت های صنعتی با مصرف بی رویه سوخت های فسیلی به شدت آلودگی ها را افزایش داده و میزان آن را بیش از ظرفیت قابل تحمل محیط نموده است که عواقب ناشی از آن در درجه اول به صورت بروز انواع بیماری های تنفسی ، تشدید بیماری های قلبی و ریوی متوجه ساکنان شهرها می شود . انسان با ایجاد تغییر در ترکیب گازهای موثر در حیات موجودات کره زمین ، بر هم زدن موازنه و چرخه آنها علاوه بر صدمه ای که به خود و محیط زیست پیرامون خود زده است ، سبب ایجاد تغییرات وسیع در الگوهای آب و هوایی کره زمین شده،و در چرخه زیستی محیط پیرامونی خود اختلال ایجاد کرده است .
 
اثرات غلظت آلاینده ها تاثیر مهمی در تجمیع آنها در محیط های شهری دارد و می توان از آنها به عنوان عوامل مهم و تاثیر گذار در افزایش یا کاهش مرگ و میرناشی از بیماری های قلبی و عروقی در شهرها یادکرد.
 
یک پژوهش که در اولین همایش بین المللی اقتصاد شهری ارائه شده است به مطالعه آلاینده های هوای تهران با مرگ و میرهای ناشی از بیماری های قلبی در افراد بالای 60 سال طی دوره مطالعاتی (2008-20013 ) پرداخته است. در این تحقیق که به همت طاهره دل بندی کارشناس ارشد اقلیم شناسی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی انجام شده است برای واکاوی داده های آلایند های هوا و فوت شدگان ناشی از بیماریهای قلبی و عروقی از روش های آماری چون ضریب همبستگی و معادله خطی رگرسیون استفاده گردیده است.
 
یکی از مهمترین آلاینده های هوا ذرات معلق موجود در هواست که عمده منبع تولید آن سوخت های فسیلی می باشد. مطالعات صورت گرفته نشان می دهند که افزایش ذرات معلق با افزایش تصلب شرائین (آترواسکلروز) و مرگ و میر ناشی از آن همراه است.از دیگر آلاینده های مهم هوا گازهای غیر آلی می باشند. تحقیقات حاکی از آن است که این گازها نیز به علت سمی بودن می توانند منجر به بروز بیماری های قلبی- عروقی گردند.
 
طبق آمار اورژانس تهران در روزهایی که غلظت آلاینده های هوا افزایش می یابد، میزان مراجعه افراد به مراکز بهداشتی- درمانی به دلیل بیماری های قلبی- عروقی و نیز مرگ و میر ناشی از این بیماری ها افزایش می یابد. سالانه حدود1.5 میلیون تن مواد آلاینده در شهر تهران تولید می شود و احاطه تهران توسط کوه و عدم باد کافی در پراکنده سازی آلاینده ها موجب تجمع آنها بر فراز شهر می شود. همچنین ارتفاع بالای تهران از سطح دریا کمک به احتراق ناقص سوخت­ها می کند که این خود بر مشکلات می­افزاید.
 
در این پژوهش برای رسیدن به اهداف مورد نظر از داده جهت بررسی رابطه آلودگی هوا با مرگ و میر استفاده شده است . آمار و اطلاعات آلاینده های هوا چون CO-NO2-SO2-PM10 در دوره آماری 2008 تا 2013 می باشد و این داده ها از سازمان حفاظت محیط زیست استان تهران برای ایستگاه­های رز ، گلبرگ ، پونک ، شهرری ، مسعودیه تهیه و اخذ گردید .
 
همچنین داده های مورد بررسی ، آمار و اطلاعات مربوط به مرگ و میرها می باشند که جهت مطالعه تعدادمرگ و میر های قلبی – عروقی از داده های سازمان بهشت زهرا اخذ گردید . این اطلاعات برای دوره 5 ساله 2008 - 2013 می باشند .
 
با توجه به بررسی هایی بین داده های تحقیق از جمله عناصر جوی ( دما ، فشار ، رطوبت نسبی ) و آلایند های هوا چون منوکسید کربن ، ذرات معلق ، دی اکسید نیتروژن و دی اکسید گوگرد و با مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی در شهر تهران طی دوره آماری ( 2008-2013 ) صورت گرفت، این نتایج بدست آمد که تنها بین میزان آلاینده های دو ایستگاه رز و گلبرگ با مرگ و میر بر اثر بیماری قلبی - عروقی رابطه رگرسیونی وجود دارد.
 
بر اساس مدل رگرسیون و ضرایب استاندارد شده در ایستگاه رز، میزان ارتباط مرگ و میر با شاخص AQI برابر 0.476+ و با آلاینده PM10 برابر 0.312 است. به این معنی که با افزایش شاخص AQI مرگ و میر افزایش و با افزایش آلاینده PM10 مرگ و میر افزایش پیدا می­کند. همچنین همبستگی بین مرگ و میر و آلاینده PM10 برابر 0.02- و با شاخص AQI برابر 0.51+ است.
 
بر اساس مدل رگرسیون و ضرایب استاندارد شده در ایستگاه گلبرگ، میزان ارتباط مرگ و میر با آلاینده NO2 برابر 0.361 است. به این معنی که با افزایش آلاینده NO2 مرگ و میر افزایش پیدا می­کند. همچنین همبستگی بین این دو متغیر برابر 0.12 مثبت است.
 
بین مرگ و میر و فشار هوا بر اساس ضرایب استاندارد شده رگرسیونی، رابطه ای به میزان 0.386- وجود دارد. همچنین همبستگی بین این دو متغیر به میزان 0.142 مثبت و معنادار است و بین مرگ و میر و دمای هوا رابطه به میزان 0.147- وجود دارد. همچنین همبستگی بین مرگ و میر و دمای هوا برابر 0.303 منفی و معنادار است. به عبارت دیگر و بر اساس فرمول رگرسیون، با افزایش دما و کاهش فشار هوا مرگ و میر کاهش یافته و با کاهش دماو افزایش فشار، مرگ و میر افزایش می­یابد.
 
نتایج تحقیق حاضر بین ایستگاههای(رز ـ گلبرگ)حاکی از آن بود که با افزایش میزان آلایند ها ، میزان مرگ و میر افزایش یافته و این نشان می دهد که میزان آلاینده ها در مناطق مختلف تاثیر متفاوتی بر روی مرگ و میر دارد . که می توان احتمال داد که اختلاف دما بر میزان آلایند ها بر مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی اثر گذار است. بیگدلی در سال 1380 به این نتیجه رسید که هر جا تعداد مراجعه کنندگان بیماران سکته قلبی بیمارستانها افزایش یافته ، میزان مواد آلوده کننده به میزان قابل ملاحظه ای افزایش یافته است که نتایج تحقیق حاضر با نتایج بیگدلی در سال 1380 هم راستا می باشد.
 
منبع: شهرفردا
 
انتهای پیام/