به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه تحلیلی اویل پرایس در گزارشی به قلم "نیک کانینگهام" نوشت: برای سرمایهگذاران نفتی بسیار دشوار شده است تا دست به اکتشافات نفتی جدید بزنند. صنعت نفت با بحران جدی مواجه است و ممکن است تا مدتها وضع به همین منوال ادامه داشته باشد. پایین بودن بهای نفت موجب شده تا کمتر سرمایهگذاری مایل به هزینه کردن در اکتشافات جدید نفتی باشد و سرمایه خود را در بازاری که سوددهی ان تضمین نشده است به خطر اندازد.
این بدان معنی است که باوجود نیاز مبرم بازار به اکتشافات جدید نفتی؛ این گزینه از روی میز برداشته شده است. افزایش تولیدات نفتی بدون توان گسترش اکتشافات، تقریبا امری غیرممکن است و فعالان این عرصه باید چگونه آن را جبران کنند.
"وود مکنزی،" شرکت تحقیقاتی و ارائه مشاوره در حوزه نفت و معادن، در این باره اعلام کرد: بزرگترین شرکتهای نفتی در جهان از بودجه خود برای اکتشافات جدید کاستهاند و در عوض ترجیح میدهند بر روی تولیدات کنونی تمرکز کنند و یا دستکم در بخشی به سرمایهگذاری بپردازند که ذخایر آن تضمین شده است. شکل سرمایهگذاری این شرکتها تغییر کرده و بیشتر در پروژههای اکتشافی مواد کانی، نفت شیل و یا زمینهای باقیمانده از فعالیتهای صنعتی مشارکت دارند.
شرکت وود مکنزی پیش بینی کرد در سالهای 2015 تا 2020 سرمایهگذاری در اکتشافات نفت و گاز حدود یک هزار میلیارد دلار کاهش یابد. به این ترتیب جایگزین کردن ذخایر نفتی برای شرکتهای بزرگ فعال در این حوزه افزایش مییابد و در آن زمان شاخص " نسبت ذخیره جایگزین" اهمیت مییابد.
با آغاز رند نزولی بهای نفت که از سال 2014 آغاز شد، شرکتهای بزرگ نفتی بیشترین سقوط را در شاخص " نسبت ذخیره جایگزین" طی 5 سال پیش از آن تجربه کردند.
در همین زمان شرکتهای نفتی توانستند به طور میانگین فقط 75 درصد از ذخایر مصرف شده خود را جایگزین کنند. برخی از شرکتها نتایج ضعیفی از خود بر جای گذاشتند به عنوان مثال شرکت نفتی اکسون موبیل فقط 67 درصد از ذخایرنفتی خود را جایگزین کرد.
یکی دیگر از عوامل کاهش سرمایهگذاریها برای اکتشافات جدید نفتی، افزایش سطح بدهی شرکتهای بزرگ این حوزه است. شرکتهای نفتی در دوران ریاضت شدید اقتصادی به سر میبرند و در برخی موارد اقدام به واگذاری سهام و یا فروش داراییهای خود کردهاند. رویال داچ شل قصد دارد تا چند سال آینده حدود 30 میلیارد از داراییهای خود را به فروش برساند.
اویل پرایس در پایان نوشت: در این شرایط نمیتوان امید چندانی به چشمانداز صنعت نفت در آینده داشت. بازارهای نفتی آسیبپذیر شده و برای رهایی از بحران نیازمند برنامهریزی بلندمدت است.
انتهای پیام/