لادن طباطبایی نوشت:"ده دقیقه پیش بود...
پیام یکی از دوستان مشترک در تلگرام...خبر سفر نابهنگام پدر نازنین دوستان بی نظیرم...ستاره و لاله ....
این اشک لعنتی قطع نمیشه..‌. دیوانه وار شماره میگیرم.... ساعت اینجا چهار بعد از ظهره..‌. لعنت به راه دور ... تهران باید چهار صبح باشه.‌‌‌‌‌‌... به سامیه زنگ میزنم.... قطع میکنم. ترکیه باید شش صبح باشه....
شاید پستم رو ببینن... ولی چه فایده داره؟ نمیتونم چشمهای اشکبار ستاره رو تجسم کنم.... وای...عزیز دلم.... ستاره جانم...لاله جانم...ای داد بیداد.... دارم چکار میکنم؟؟؟
خانم اسکندری ؛ سارا جان و داریوش عزیز.... سیامک... ساسان مهربان و محسن نازنین ... روژین جان ...تمام خانواده اسکندری... در غم شما شریکم... باورکردنی نیست که عزیز نازنین شما رفته باشه. براتون صبوری و قدرت از خدا طلب میکنم....
ستاره جانم...رفیق روزگار سخت من، همراه و غمخوار من.... چطور در این زمان من در کنار تو نیستم؟؟؟؟ من رو ببخش نازنین.... دل و روحم در کنار توست"

پرستو گلستانی نوشت:"سارا جان گلم ، دوست قدیمی و عزیز دلم،مهر جان همیشگی 
ستاره جان نازنین مهربانم 
و لاله ی جان عزیز و گرامی.. من را در غم خود شریک بدونين .
روح پدر گراميتان در پرواز و صبر برای شما."

انتهای پیام/