به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ارومیه؛متن نامه خداحافظی و تشکر فیاضی که در پیج اینستاگرام منتشر شده است به این شرح است:
سلام ادب حكم ميكرد از مردمي كه ٣ سال كنارشون بودم تشكر كنم و چند نكته رو خدمت عزيزان عرض كنم.
بعد از ٢ فصل فوق العاده در سال سوم با پيشنهادي مالي عالي به تيم تهراني پيوستم اما با چراغ سبز اروميه قيد ميلياردو زدم و با مبلغ خيلي كمتر برگشتم.
تو فصلي كه تيمم اول بودو خودم در شرايط ايده ال!
هفته ي هفتم زانوي من تخريب شد يعني به معني واقعي تخريب،و فقط كسايي كه كشيدن ميفهمن عمل ٢ رباط در واليبال مساوي اتمام ورزش حرفهايست!
٨ ماه تكو تنها بدون حتي يه تلفن از سمت باشگاه با اين زانوي داغون جنگيدم!كه هنوزم به من اجازه بازي نميده!
امسال اقاي شهردار محترم پيشنهادي دادن ازم خواستن روش فكر كنم اما مفاد پيشنهاد بيشتر براي بازيكنان بومي مناسب!
هنوز نيمي از قرارداد فصل قبل دريافت نكردم كه اگر هزينه هاي سنگين درمانم حساب كنم به نيم هم نميرسه دريافتيم!
و اين وسط باز هم من بدجوري ضرر ميكردم،اخلاقي هم حدود چند ماه ٢ بازيكن بومي دارن صبح تا شب تمرين ميكنن كه نظر سر مربي اين تيم رو جلب كنن و اين نامرديه محض من با ورودم تمام تلاش اين عزيزان رو پايمال كنم و باعث نا اميديه خانوادشون بشم!
كاري كه باشگاه با من كرد من با هم زبانم نخواهم كرد كه نا اميدي دوايي نداره!
تو اين ٣ سال هر وقت پيراهن قرمز مقدسه اين تيمو تن كردم از جون مايه گذاشتم فقط شرمندگيم اينه كه نشد شهر اروميه رو غرق شادي از قهرماني ببينم.
ارزوم دوباره بازي كردن در تيم محبوبمه با سيستمي متفاوت،اگر كمي كاستي در رفتارو بازيم تو اين ٣سال ديدين من ببخشين و بدونين هيچاقايي هيچ بازيكني مهمتر از لباس قرمز تيم نيست اميدوارم امسال رو سكوي قهرماني اونچه كه تنها لايق هواداران تيفوسيه اروميه هست ببينمتون...
تو فصلي كه تيمم اول بودو خودم در شرايط ايده ال!
هفته ي هفتم زانوي من تخريب شد يعني به معني واقعي تخريب،و فقط كسايي كه كشيدن ميفهمن عمل ٢ رباط در واليبال مساوي اتمام ورزش حرفهايست!
٨ ماه تكو تنها بدون حتي يه تلفن از سمت باشگاه با اين زانوي داغون جنگيدم!كه هنوزم به من اجازه بازي نميده!
امسال اقاي شهردار محترم پيشنهادي دادن ازم خواستن روش فكر كنم اما مفاد پيشنهاد بيشتر براي بازيكنان بومي مناسب!
هنوز نيمي از قرارداد فصل قبل دريافت نكردم كه اگر هزينه هاي سنگين درمانم حساب كنم به نيم هم نميرسه دريافتيم!
و اين وسط باز هم من بدجوري ضرر ميكردم،اخلاقي هم حدود چند ماه ٢ بازيكن بومي دارن صبح تا شب تمرين ميكنن كه نظر سر مربي اين تيم رو جلب كنن و اين نامرديه محض من با ورودم تمام تلاش اين عزيزان رو پايمال كنم و باعث نا اميديه خانوادشون بشم!
كاري كه باشگاه با من كرد من با هم زبانم نخواهم كرد كه نا اميدي دوايي نداره!
تو اين ٣ سال هر وقت پيراهن قرمز مقدسه اين تيمو تن كردم از جون مايه گذاشتم فقط شرمندگيم اينه كه نشد شهر اروميه رو غرق شادي از قهرماني ببينم.
ارزوم دوباره بازي كردن در تيم محبوبمه با سيستمي متفاوت،اگر كمي كاستي در رفتارو بازيم تو اين ٣سال ديدين من ببخشين و بدونين هيچاقايي هيچ بازيكني مهمتر از لباس قرمز تيم نيست اميدوارم امسال رو سكوي قهرماني اونچه كه تنها لايق هواداران تيفوسيه اروميه هست ببينمتون.
انتهای پیام/ح