*اول اینکه این تیم در شرایطی راهی مسابقات نوجوانان جهان شد که هیچ تجربه بین المللی ندارد. یعنی اعضای تیم بعد از مسابقات قهرمانی کشور راهی اردو شدند و بعد هم که راهی مسابقات قهرمانی جهان شدند! این در حالی است که رقبای اصلی یا در قهرمانی اروپا حاضر بوده اند و یا در پان آمریکن، به همین دلیل از تجربه خوبی برخوردار بودند. در حالی که در اتفاقی عجیب و نادر و در کوتاهی محض کنفدراسیون وزنه برداری آسیا هنوز مسابقات وزنه برداری نوجوانان قهرمانی آسیا برگزار نشده است. اگر این تیم قبل از مسابقات قهرمانی جهان شانس حضور در قهرمانی آسیا را کسب می کرد حتما به نتایج بهتری هم می رسید.

*نکته دوم که از اولی هم مهمتر است به اهمیت راه اندازی این رده برمی گردد که در همین مسابقات مشخص شد چند وزنه بردار خوب و توانمند به زودی به تیم ملی بزرگسالان اضافه خواهند شد و اینگونه نیست که هر کسی به دلیل نبود پشتوانه، ساز خود را بزند. بنابراین این دستاوردها اگر مهمتر از قهرمانی نباشند که هستند، از خود قهرمانی کمتر نیستند.

*نکته سوم اینکه برخی از این وزنه برداران نوجوان برخی از کشورها سابقه حضور در رده بزرگسالان را دارند و حتی در مسابقات جهانی بزرگسالان دارای رکوردهای نسبتاً خوبی هستند. به طور مثال "ادخم جان ارگاچف" در مسابقات سال 2015بزرگسالان جهان در هیوستون آمریکا این وزنه بردار ازبک در رده نوزدهم قرار گرفت و رکورد 278 کیلو گرم را ثبت کرد.البته فقط وزنه بردار ازبک چنین وضعیتی را ندارد. وزنه بردار کلمبیا "جیسون لوپز" هم سابقه حضور در رده بزرگسالان در مسابقات پان آمریکن را دارد و در رده جوانان هم قهرمان شده است. "کومیینگز" آمریکایی هم که در دسته 69 کیلو گرم قهرمان جهان شد، در سال 2015 در ترکیب تیم ملی آمریکا حضور داشت. 

همه ی این ها نشان می دهد که فدراسیون قبلی در برنامه ریزی های خود کوتاهی کرده بود و باعث عقب ماندگی های این تیم شده است. نوجوانان باغیرت کشورمان با وجودیکه رقابت نابرابری داشتند اما دست از تلاش برنداشتند. امروز این تیم قهرمان است چرا که کادر فنی این تیم با محمد حسین برخواه اخلاق مداری را در راس برنامه های خود قرار داده است و اکبر خورشیدی هم تمام تلاش خود را می کند تا تمام تجربیات دوران همکاری با "ایوانف" را به این نوجوانان انتقال بدهد.

انتهای پیام/