رکوردی که سیامند رحمان در ریو به نام خود ثبت کرد آنقدر بالا و بزرگ است که به راحتی و به همین زودی برای ورزشکار دیگری قابل دسترسی نیست، اما این موضوع سیامند رحمان را از ادامه تلاش برای رسیدن به سکوی افتخارات جدید باز نمی‌دارد کما اینکه وی تاکید دارد همچنان به فکر کسب مدال است و برای تجربه دوباره این مهم در عرصه‌های مختلف انگیزه زیادی هم دارد.

سیامند رحمان با تاکید بر سختی‌هایی که باید برای کسب مدال در عرصه‌های مختلف ورزش متحمل شد، گفت: خیلی باید سخت و بی وقفه و طاقت فرسا و البته با هدف تمرین کرد تا در میدانی مانند پارالمپیک مدال گرفت، اما وقتی خوشحالی اطرافیان مثل هم تیمی‌ها و به خصوص مردم را بابت این موفقیت و مدال می‌بینیم، خستگی‌مان کاملا فراموش می‌شود.

وی با اشاره به واکنشی که دیگر ورزشکاران کاروان ایران پس از کسب مدالش در پارالمپیک داشتند، تصریح کرد: من دست تک تک آنها را می‌بوسم، خیلی به من لطف داشتند؛ شور و نشاطی که در چهره آنها مشخص بود باعث شد خستگی‌های چندماهه از تنم خارج شود.

وزنه‌بردار ملی‌پوش در ادامه مروری کوتاه بر بازی‌های پارالمپیک ریو و حضور خود در این بازی‌ها داشت و گفت: زمانی‌که وارد سالن مسابقات می‌شدم دقیقا به این موضوع فکر می‌کردم که رکورد جهانی را تغییر دهم و این حس را داشتم که می‌توانم از عهده انجام این کار بر بیایم. یادم می‌آید قبل از اعزام به ریو با پدر و مادرم هم در مورد هدفی که برای رکوردشکنی داشتم، صحبت کرده بودم. خدا را شکر با تمریناتی که داشتم توانستم از عهده انجام این کار برآیم.

قوی‌ترین مرد جهان که در پارالمپیک ریو و پیش از مهار وزنه 310 کیلوگرمی موفق به بالا بردن وزنه 300 کیلویی شده بود، خاطرنشان کرد: طی یک سال و نیم گذشته با کمک فدراسیون جانبازان و کمیته ملی پارالمپیک به طور مستمر و با تمام وجود با این هدف و امید که رکوردهای تاریخی کسب کنم در اردوها تمرین می‌کردم. اینگونه تمرینات و البته قولی که به مردم کشورم برای کسب بهترین رکوردها داده بودم، باعث شد به وزنه 300 کیلویی اکتفا نکنم و برای بالا بردن وزنه سنگین‌تر اقدام کنم.

ملی‌پوش وزنه‌برداری معلولان ایران که در بازی‌های پارالمپیک لندن با مهار وزنه 280 کیلوگرمی رکورددار بازی‌ها شد، تاکید کرد: یک ماه و نیم از پارالمپیک ریو گذشته است، اما هنوز مرور خاطرات این دوره بازی‌ها برایم لذتبخش است و از آنها به نوعی انرژی می‌گیرم. خیلی از لحظات این بازی‌ها برایم ماندگار است مثل لحظه‌ای که توانستم با موفقیت وزنه ٣٠٠ کیلویی را بالای سر ببرم. البته جذاب‌ترین لحظه پارالمپیک زمانی بود که وزنه 310 کیلویی را مهار کردم و بعد از آن شنیدن صدای پدر و مادرم و انعکاس خبر شعف و شادی ملت ایران از موفقیتم جزو لحظه‌های نایاب حضورم در ریو بود.

رحمان با ابراز امیدواری از اینکه جشن مدال آوری در بازی‌های پارالمپیک و رکوردشکنی در این بازی‌ها نصیب همه ورزشکاران شود، در مورد اینکه آیا کسب انگیزه دوباره برای تکرار موفقیت در وزنه‌برداری دشوار است یا به طور معمول در این عرصه ادامه فعالیت خواهد داشت، تصریح کرد: واکنش دیگران و به خصوص مردم از مدال آوری انگیزه‌ای مضاعف در من ایجاد می‌کند. این موضوع در کنار حمایت مسئولان ورزش جانبازان و معلولان در ایران و البته توکل به خدا باعث می‌شود سختی و دشواری بابت ادامه کار در عرصه ورزش و وزنه‌برداری نداشته باشم. من کماکان به فکر کسب افتخارات در این حرفه خواهم بود.

سیامند رحمان در پایان گفت: همچنان کسب مدال‌های خوشرنگ در عرصه‌های مختلف را به عنوان اولویت‌های مهم در برنامه دارم و با این هدف به امید خدا زیر نظر مربیان تمریناتم را دنبال می‌کنم.

منبع: فارس