عبدالمجید نجفی نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص چگونگی حضور خود در این حوزه گفت: باید بگویم که من این حوزه را انتخاب نکردم؛ بلکه این حوزه کودک و نوجوان بود که مرا انتخاب کرد. به عنوان مثال وقتی خواب به سراغ انسان می‌آید، چاره‌ای جز خوابیدن ندارد و یا وقتی تشنه است برای رفع تشنگی ناخودآگاه به سمت آب می‌رود. به گمانم حس نوشتن نیز یک فعل غریزی بوده که ریشه در ذات و جوهر آدمی دارد.

وی افزود: من ابتدا در رشته جراحی تحصیل کرده و در این زمینه حتی به مدت یک سال طرح نقاط محروم در رابطه با رشته‌های پزشکی و پیراپزشکی را گذراندم، اما پس از بازگشت متوجه شدم که سرنوشت من به کلاس، کتاب و تدریس گره خورده و باید آن را جدی بگیرم. در حقیقت ورود به کانون و مواجه شدن با مخاطب کودک و نوجوان برای من تنها یک شغل نبود؛ بلکه انتخاب نوعی زندگی بود که هنوز هم ادامه دارد و از این بابت بسیار خوشحالم و خدا را شاکرم.

این نویسنده در بخش دیگری از این گفتگو پیرامون مولفه‌ها و خصوصیات بهترین کتاب برای کودک و نوجوان اظهار داشت: در ابتدا باید این نکته را در نظر داشت که سلیقه کودک و نوجوان در دهه 60 با دهه 70 و 80 متفاوت است. در حقیقت اگر معیار من نویسنده تنها برای کودکان دهه 60 باشد، مسلما مخاطب خود را از دست خواهم داد. همچنین نویسنده‌ای که برای کودک و نوجوان می‌نویسد، باید زبان آن را بلد بوده و برای پیدا کردن آن ارتباط تنگاتنگی با مخاطب خود برقرار کند. 

نجفی در ادامه افزود: از دیگر وی‍ژگی‌ها برای نویسنده کودک و نوجوان مخاطب‌شناسی بوده که بحثی مهم و جدی است. مسئله دیگر داشتن آگاهی‌های عمیق تکنیکی نسبت به این کار است که باید با تداوم در مطالعه آثار منتشر شده خود را همواره به روز نگه داریم.

وی در پایان خاطرنشان کرد: رویکرد قصه‌های دهه 60 بیشتر رئال بود اما امروزه کودکان و نوجوانان بیشتر به قصه‌های فانتزی، ماورایی، جادویی و فضایی تمایل نشان می‌دهند و کسی که در این حوزه می‌نویسد، باید بتواند مضمون و محتوا را در چنین قالب‌هایی ارائه دهد؛ زیرا در غیر این صورت از مخاطب جامانده و تنها برای خود می‌نویسد. 


انتهای پیام/