گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان - کمی پایینتر از ایستگاهی در در اشتراسه (خیابان) 27 شهری که از تمیزی برق می زند، هانس راهنمای موزه فیفا منتظر ماست. قرار ما در سفری با حمایت قطر ایرویز به سوییس، بازدید از یادگاریهای بزرگ تاریخ فوتبال، لمس احتمالی جام جهانی اورجینال و کارهایی از این دست است، اگرچه در نهایت هیجان انگیز ترین چیزها برای ما، بوکشیدن برای پیدا کردن یادگاریهای ایران در موزه فیفاست. چیزی که کمتر فکرش را میکردیم؛ این که طراحان موزه فیفا تا این حد ایران را در ذهن داشته باشند.
در ورودی موزه فیفا، راه پلهای هست که کلمه خوش آمدید به زبانهای مختلف دنیا نوشته شده. اما ما قبل از ورود به رختکنی هدایت میشویم که وسائل اضافی را در آنجا بگذاریم. رختکنی که کابینهای آن به اسم ستارههای فوتبال دنیاست و البته از ایران علی دایی یکی از گنجهها را به نام خود کرده است. کمدی که گروه ایرانی برای عکس گرفتن از آن سرودست میشکنند.
*دقایقی بعد ما در ورودی اصلی هستیم. جایی که فیفا پیراهن ملی 209 عضو خود را به ترتیب رنگ به نمایش گذاشته و پیراهن ایران با طرح جام جهانی در آن خودنمایی میکند.
*در موزه فیفا روی دیوار ورودی اصلی، تایم لاین اتفاقات مهم نقش بسته است. نموداری که روسای مختلف فیفا و البته اتفاقات ویژه هرسال و سال پیوستن هریک از کشورها به این تشکل بزرگ در آن نمایان است. فیفا در ۲۱ می ۱۹۰۴ از سوی انجمن ملی فوتبال کشورهای: بلژیک، دانمارک، فرانسه٬هلند٬اسپانیا سوئد و سوئیس در پاریس تأسیس شد. ایران هم در دهه 1940 میلادی به فیفا پیوسته و برای اولین بار در جام جهانی 1978 در بین بزرگان جهان حضور یافته است.
* برای دیدار از سالن اصلی موزه فیفا از کریدوری عبور میکنیم که روی دیوار آن اصطلاحات مختلف فوتبال با زبانهای مختلف نوشته شده. از جمله کلمه گل و ضربه آزاد به فارسی. طراحان موزه برای آنکه ذهن را برای بازدید آماده کنند، صدای پس زمینهای هم از رختکنها در این راهرو پخش میکنند که اگر دقت کنید، کلمات فارسی را هم لابلای جملات مختلف میشنوید.
* در اولین بخش از سالن بزرگ موزه فیفا صفحه نمایشی کار گذاشته شده که شما میتوانید کشور مدنظرتان را روی آن پیدا کنید و با کلیک روی نقشه اطلاعات و فیلمی مربوط به این کشور روی صفحهای بزرگتر پخش میشود. با کلیک روی صفحه ایران، فیلمی از بازی ایران ـ آمریکا، صحنههای از بازیهای تیم جوانان و البته یک هوادار محجبه ایران به همراه اطلاعات مربوط به فوتبال در ایران به نمایش گذاشته شد.
* کمی جلوتر در یک محوطه شیشهای یادگاریهای سالهای اولیه آغاز فوتبال در جامهای جهانی به نمایش گذاشته شده است از جمله جام ژول ریمه که از سال 1930 تا 1970 به تیمهای برنده جامهای جهانی اهدا میشد و برزیل با فتح سه باره آن، فاتح همیشگیاش شد. راهنمای ما توضیح میدهد که این جام 2 بار در برزیل و انگلیس مورد سرقت قرار گرفته و نسخه اورجینال آن هرگز پیدا نشده است.
* هیجان اصلی در سالن بزرگ جامهای جهانی است؛ جایی که فیفا برای جامهای جهانی تدارک ویژهای دیده و با نصب تابلوهای بزرگ و محفظههای کوچک زیر تابلو از هر جام جهانی تکههای ویژهای را نگهداری میکند. نکته جالب در مرور جامهای جهانی حفظ پیراهن ایران در محفظه مربوط به جام جهانی 1998 است که به همراه یادگاریهای پراهمیت دیگری مثل پیراهن زین الدین زیدان در فینال جام، بلیتهای بازیها، مدال عنوان سومی و یکی دو شیء کوچک دیگر نگهداری میشود.
* مرور این بخش از موزه فیفا به نمایش فیلمی از تاریخ جامهای جهانی در سینمای کوچک موزه فیفا ختم میشود، فیلمی کوتاه و استثنایی درباره ستارگانی که فوتبال را تبدیل به یک نبرد جهانی کردند.
* جام جهانی اورجینال که طراح آن دو روز پیش درگذشت در همین سالن به نمایش درآمده است. این جام تنها نسخه اصلی جام جهانی است که به هیچ فدراسیونی داده نمیشود بلکه برندهها نسخههای دیگر آن را به کشور خود میبرند. جام طلایی زیبایی که در یک محفظه شیشهای نگهداری میشود و البته غیرقابل لمس است.
* موزه فیفا 2 محوطه را برای گزارش بازیها و عکاسی در استادیومهای تاریخی در نظر گرفته که بازدیدکنندگان به فراخور سلیقه از آن استفاده میکنند. تجربه گزارش بازیها به صورت دو نفره از قسمتهای جذاب بازدید ما از موزه فیفا بود.
* بازی ایران و آمریکا به عنوان یکی از مهمترین بازیهای تاریخ جامهای جهانی مورد توجه ویژه موزه فیفاست. روی یکی از نمایشگرهای اصلی صحنههای این بازی به نمایش گذاشته شده که در لحظه گل استیلی، راهنما از کلمه «گل قرن» استفاده میکند.
* در طبقه بالا کتابخانه فیفا، یک محوطه ویژه برای نمایش توپهای مختلف مورد استفاده در سراسر جهان و البته محوطهای برای بازی در نظر گرفته شده است. در بین توپهای به نمایش گذاشته شده که با وسایل ابتدایی بشری ساخته شدهاند، جای توپ پلاستیکی سنتی گل کوچک بازهای ایرانی خالی است.
* در کتابخانه فیفا کتابهای مختلفی از کشورهای متفاوت به نمایش گذاشته شده که نکته عجیب حضور تنها یک کتاب ایرانی در این کتابخانه است. کتابی به قلم داریوش اسداللهی روزنامه نگار مشهور دهه 50 ایران که کتابی در رابطه با تاریخ جام جهانیها را به زبان فارسی به رشته تحریر درآورده است.
* آخرین قسمت بازدید ما که از سوی سوئیس توریزم برنامه ریزی شده بود، حضور در محوطه بالایی این موزه است که فروشگاه فیفا و محلی برای استراحت بازدیدکنندگان است.
خروج از موزه فیفا، ذهن ما را میبرد به جایی که نباید؛ این که چرا در ایران حتی یک اتاق برای جمع آوری یادگاریهای بیش از صدسال بازی فوتبال وجود ندارد؟ اگر روزی گذارتان پیاده روی اشتراسه 27 زوریخ افتاد، یادتان باشد ما این مسیر را با همین چیزها قدم زدیم؛ این که کاش جایی بود برای اینکه جوانترها از گذشته پرافتخار و بزرگشان مطلع باشند. جایی برای نگهداری از بازوبند پروین و دستکشهای حجازی.
منبع: ورزش سه
انتهای پیام/