از سوی دیگر، 4 تولیدکننده بزرگ عضو اوپک و روسیه، بزرگترین تولیدکننده غیر اوپک سطح تولید خود را تغییر ندادند و همچنان آن را درسطح بالا حفظ کردند. توافق الجزایر برای کاهش تولید نفت نیز در حد یک نظر باقی ماند و در نشست وین نتیجه ای حاصل نشد. به نظر می رسد، از این پس شرایط برای تولیدکنندگان عضو اوپک سخت تر هم شود و اوپک برای رهایی ازآن تنها به یک معجزه و یک دوست پرقدرت نیاز دارد.

اوپک باید حجم تولید روزانه خود را بین 850 تا یک میلیون و 350 هزار بشکه بکاهد تا به رقم 32 میلیون و 500 هزار بشکه تولید روزانه که در نشست الجزایر اعلام شد، برسد. این در حالی است که طبق گزارشها حجم تولید نفت اوپک درماه اکتبر  حدود 400 هزار بشکه در روز نیز افزایش داشته است که علت اصلی آن پایان تعمیر زیرساختهای نفتی آنگولا و از سرگیری تولید مازاد، و رشد تولید نفت نیجریه و لیبی بود. هماهنگ نبودن اعضای سازمان اوپک پس از نشست الجزایر، یک مسئله داخلی محسوب می شود. اعضای سازمان کشورهای تولیدکننده و صادرکننده بدون توجه به توافق الجزایر به افزایش  تولید روی آوردند تا از بازار پوشالی رشد بهای نفت سود اندکی کسب کنند. تولیدکنندگان غیراوپکی مانند روسیه، برزیل و آذربایجان نیز همچنان بر سطح تولید خود پابرجا بودند. این رویه درنهایت موجب شکست مذاکرات وین شد.

کارشناسان معتقدند، شکست نشست وین می تواند بهای نفت را به کمتر از 40 دلار برساند و تنها راه نجات اوپک از این معضل یک معجزه است.

انتهای پیام/