به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، جلال الدین شریعتیار کاپیتان و بازیکن سابق تیم ملی فوتبال افغانستان در صفحه رسمی فیس بوکش اتهاماتی را علیه یوسف کارگر سرمربی سابق تیم ملی و اسلام الدین امیری در خصوص تبانی و واگذاری نتایج سه دیدار افغانستان در سال ۲۰۰۸ کرده است.

شریعتیار که سال گذشته از فوتبال ملی خداحافظی کرده است در صفحه فیس بوکش چنین نوشت:

سلام به همه!

مدت زیادی می‌شود به خاطر مشکلات فوتبال افغانستان و تیم ملی خاموشی اختیار نمودم، ولی حالا وقت آن رسیده است که دیگر خاموش نباشم. نگران و پریشان میشوم وقتی میبینم که بعضی از اشخاص مانند همایون کارگر و اسلام امیری در حال تخریب و از بین بردن فوتبال افغانستان هستند.

آنها فکر میکنند که مالک تیم ملی هستند. ولی آنها باید بدانند که تیم ملی متعلق به ملت افغانستان است. ‎هیچ فردی، بازیکنی یا حتی مربی، مهمتر از تیم ملی نیست. من آنها را خوب میشناسم و سالیان زیادی با آنها کار کردم. من خیلی خوب میدانم که آنها خیلی خود خواه و جاه طلبند. من حرکات زشت و نهایت بدی از آنها به چشم دیده‌ام که باید اکنون آنها را به پیشگاه مردم نجیب افغانستان تقدیم نمایم.

‎در سال ۲۰۰۸ در تورنمنت ( مردکه مالزی) اسلام امیری با پشیبانی همایون کارگر در سه مسابقه ‎مقابل نپال، سیری لیون و مالزی در بدل اخذ پول سازش کردند که افغانستان باید عمدأ و به قصد این سه مسابقه را به نفع حریفان خود واگذار کردند.

در این تورنمنت و به دنبال همین دسیسه به غیر از پنج بازکن هر یک (منصور فقیریار، مصطفی حدید، عطا یمرالی، ایمل گریوال و جلال‎الدین شریعتیار) بقیه بازیکنان تیم با گرفتن ۲۰۰۰ دلار، همه به معامله تن دادند و پول را اخذ کردند. این پنج بازیکن نیز اشتراک درین تورنمنت را تحریم و بخاطر این دسیسه، علایق خود را برای دو سال با تیم قطع کردند. اما متاسفانه بقیه بازیکنان مسابقات را ادامه دادند.

‎بر اساس این معامله  تیم ملی فوتبال افغانستان مسابقه اول را مقابل نپال با تساوی ۲ بر ۲، مسابقه دوم را با شکست شش بر یک مقابل سیری لیون و در مسابقه پایانی نیز در مقابل مالزی با شکست شش بر صفر جام را به پایان رساند و در هر سه بازی مسابقه را عمدا با شکست و توقف به پایان برد.

در آن رقابتها ‎همایون کارگر که در کنار میدان ایستاده بود و به بازیکنان هدایت میداد که چه وقت توپ را به حریف دهند تا حریف به گل برسد. بعضی اوقات هم طوری دیده میشد که حتی در جریان بازی وی از طریق تلفن با سازشگر و طرف مقابلش در ارتباط بود. متاسفانه بازیکنان هم طوری عمل میکردند که همایون کارگر به آنها هدایت میداد.

‎در جریان بازی اول مقابل نپال، ما اعتراضان خود را در خصوص این دسیسته و عملکرد کارگر و خیانت بزرگی که به کشورمان میشد، بیان نمویدم و اعلام کردیم که به خاطر پول کشور را نفروشیم، اما متاسفانه کسی به حرف های ما گوش نداد.

‎ولسن راج پرومل که به جرم سازش و معامله گری در فوتبال متهم است، این دسیسه را با اسلام الدین امیری به وجود آورده است. مردم میتوانند با سرچ نام این شخص در گوگل در مورد او جستجو کنند.

‎من این شخص را اولین بار در اگوست ۲۰۰۸ در رقابت های چلنج کاپ در هند و در اتاق محل اقامت اسلام امیری دیدم. دومین بار نیز وی را در مالزی و در تورنمنت مردکه مالزی در هتل تیم ملی دیدم.

‎هنگامی که من در مورد این دسیسه با بازیکنان تیم ملی صحبت میکردم، آنها بهانه های جوانی سن و غربت را میاوردند. ولی به عقیده من ‎هیچ نوع دلیلی برای وطن فروشی در بدل پول قابل قبول نیست.

دیدن این اوضاع،  روی حالت روانی و صحی من اثرات ناگواری بجا ګذاشته بود. من هرگز نمیخواستم این مسئله ننگین را فاش کنم، اما وقتی میبینم همیشه روی فوتبال افغانستان معامله گری میشود، مجبور شدم که صدایم را بلند کنم. به نظرم با توجه به آینده روشن فوتبال افغانستان این اتفاقات وضعیت را بد تر میکند.

‎اسلام و علیکم

‎جلال الدین شریعتیار

انتهای پیام/