گزارش/
ایثار، درسی که در زنگ آخر زندگی تدریس شد/ اهدای عضو دانشجو معلم قائمشهری
اهدای عضو دانشجومعلمی به چند بیمار جانی دوباره بخشید. خششی به وسعت اهدای زندگی به بیماران
به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ معلمی واژه ای که تعابیر زیبای انسانیت و ایثار را در ذهن هر فردی تداعی می کند هر چند گاه غبار روزگار بر این واژه نیز سایه می افکند و مفاهیم زیبای آن تحت تاثیر قرار گرفته و وضوح خود را از دست می دهد اما این مساله مانع و دافع زیبایی وجودی این حرفه مقدس نیست.
چنین حرفه مقدسی که به تعابیر بزرگان عشق است و هنر، افرادی ویژه را می طلبد که توان اجرا و به ثمر رساندن این وظایف خطیر را داشته باشند افرادی که معلمی را نه فقط برای کسب نان بلکه به منظور نام نیک انسانیت انتخاب کرده باشند تا مبادا در این کارزار سخت نسلی ناآگاه و دور از خصایص و فضایل زیبای انسانی تربیت شوند.
هرچند در این روزهای که نگاه معیشت محورانه بر هر ویژگی اولویت پیدا کرده و نگاه مادی بر هر پدیده ای جز جدایی ناپذیر شده اند اما باز هم با صیقل نگاهمان آیینه ای تمام نما از خصایص انسانی دور از دسترس نیست.
در همین روزها اتفاقی ناگوار برای جوانی که در آستانه ورود به حرفه معلمی بود، خانواده اش را در غم فقدان وی قرار داد،حادثه ای که کوهی از اندوه را بر خانواده ای متحمل شد اما سنت زیبای اهدای عضو کمی از این بار غم کاست.
بخششی به وسعت اهدای زندگی به بیماران
شیدا زارعی دانشجو معلم رشته فیزیک قائمشهر در نبودش درس فداکاری را به خانواده و دوستانش تدریس کرد هرچند هنوز به طور جدی معلمی را آغاز نکرده بود اما نشان داد برای این حرفه فردی شایسته بود و با اهدای عضو برای همیشه در اذهان جاودان باشد.
این دانشجومعلم به گفته دوستانش شخصیتی آرام و متین داشت و در بین آنها به صمیمیت و مهربانی معروف بود.
پدر این دانشجوی قائمشهری عنوان کرد: دخترم در خصوص اهدای اعضای بدنش در صورت پیش آمدن هر گونه سانحه و بیماری همواره اظهار تمایل و تاکید میکرد و ما به وصیت خود او عمل کردیم.
اهدای عضو از افراد مرگ مغزی پدیده مقدسی است که ابعاد مختلف پزشکی، اجتماعی، مذهبی و حتی اقتصادی در آن به گونه ای درگیرند و کمتر پدیده ای را می توان با آن مقایسه کرد.
از نظر پزشکی اهدای عضو و پیوند اعضا در بلندترین قله های علم پزشکی قرار داشته و نشان از توانایی علمی و تکنولوژی بالای یک کشور دارد. از طرفی ثابت شده است که بدون رضایت خانواده، اهدای عضو افراد مرگ مغزی باعث اثر بد بر خانواده و بالطبع جامعه می شود، بنابراین ارتقای فرهنگ و آگاهی جامعه در زمینه اهدای عضو از افراد مرگ مغزی از ضروریات است.
به امید روزی که اعضای قابل اهدای هیچ فرد مرگ مغزی صرفا مهمان خاک نباشد و تمامی بیماران نیازمند به عضو با پیوند این اعضای حیاتی به حداقل حق مسلم خود که همانا حیات است، دست یابند و این گونه ایثار و فداکاری را در جامعه رواج دهیم، سنتی که به احیای یاد درگذشتگان ارتقای سلامت افراد کمک شایانی می کند.
انتهای پیام/
