بخش دیگری از ادعیه های صحیفه سجادیه بر پیروان رسولان و تصدیق کنندگان درود می فرستد.


به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در چهارمین اشاره حضرت امام زین العابدین(ع)، درود می فرستیم بر راهنمایان و تمام کسانی که به دنبال حق و حقیقت نور چراغ الهی را دیدن و در راه بازتاب کردن رسالت پیامبران قدم برداشتند.

و كانَ مِن دعائهِ عليه‏السلام فى الصّلوة على اَتْباعِ‏ الرُّسُلِ و مُصَدّقيهِمْ:

دعای آن حضرت(ع) در درود بر پیروان رسولان و تصدیق کنندگان آنان:

اَللَّهُمَّ وَ اَتْباعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ اَهْلِ الْاَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعارَضَةِ الْمُعانِدينَ لَهُمْ بِالتَّكْذيبِ وَالْاِشْتِياقِ اِلَى الْمُرْسَلينَ بِحَقآئِقِ الْايمانِ،

بارالها، و پيروان انبياء و تصديق كنندگان ايشان از مردم روى زمين كه تصديقشان از عمق قلب بود، آن هم به وقتى كه دشمنان به جهت معارضه در مقام تكذيب آنان برآمدند، ولى مؤمنان به سبب حقايق مشتاقانه با ایمان به انبياء روى آوردند.

فى كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمانٍ اَرْسَلْتَ فيهِ رَسوُلاً، وَ اَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَليلاً، مِنْ لَدُنْ ادَمَ اِلى‏ مُحَمَّدٍ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَالِهِ - مِنْ اَئِمَّةِ الْهُدى‏، وَ قادَةِ اَهْلِ التُّقى‏ ، عَلى‏ جَميعِهِمُ السَّلامُ، فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوانٍ. 

در هر عصر و زمانى كه پيامبرى فرستادى، و براى جامعه چراغ راه قرار دادى، از زمان آدم تا دوران محمد - درود خدا بر او و آلش باد - از رهبران هدايت، و جلوداران اهل تقوا - كه بر همه آنان سلام باد. خداوندا تمام آنان را از جانب خود به آمرزش و رضايت مخصوص گردان.

اَللَّهُمَّ وَاَصْحابُ. مُحَمَّدٍ خآصَّةًالَّذينَ اَحْسَنُواالصَّحابَةَ، وَالَّذينَ اَبْلَوُاالْبَلآءَ اَلْحَسَنَ فى نَصْرِهِ، وَ كانَفُوهُ، وَ اَسْرَعُوا اِلى‏ وِفادَتِهِ، وَ سابَقُوا اِلى‏ دَعْوَتِهِ، وَاسْتَجابُوا لَهُ حَيْثُ اَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسالاتِهِ،

بارالها و به خصوص اصحاب محمد (ص) آنانی كه شرط مصاحبت او را به خوبى پاس داشتند، و آنان كه در يارى آن حضرت به سعى نيكو برخاستند، و حضرتش را يارى دادند، و براى قرار دادنش به صحنه قدرت شتافتند، و براى قبول دعوتش از يكديگر سبقت گرفتند، و چون دليل رسالت‏هاى خود را به گوش آنان رساند. 

وَ فارَقُوا الْاَزْواجَ وَالْاَوْلادَ فى اِظْهارِ كَلِمَتِهِ، وَقاتَلُوا الْابآءَ وَالْاَبْنآءَ فى‏تَثْبيتِ نُبُوَّتِهِ، وَانْتَصَرُوا بِهِ، 

دعوتش را پذيرفتند و در راه اعلاء كلمه‏اش از همسران و فرزندان خود دورى جستند، و با پدران و فرزندان خودبراى برقرارى نبوّتش نبرد كردند، و به بركت وجود او در آن نبردها پيروز شدند.

وَمَنْ كانُوا مُنْطَوينَ عَلى‏ مَحَبَّتِهِ يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ فى مَوَدَّتِهِ، وَالَّذينَ هَجَرَتْهُمُ الْعَشآئِرُ اِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ، وَانْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَراباتُ اِذْ سَكَنُوا فى ظِلِّ قَرابَتِهِ، فَلاتَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ ماتَرَكوُا لَكَ وَفيكَ،

و آنان كه در عمق دلشان مهر او را مى‏پروردند و در عشق او به تجارتى اميد داشتند كه كسادى و ضرر در آن راه نداشت، و يارانى كه وقتى دل به او بستند قبائل و عشائرشان از آنان دورى جستند، و زمانى كه در سايه قرابت او آرميدند دودمان آنان پيوند قرابت گسيختند، بارالها پس براى اصحاب محمد آنچه را براى تو و در راه تو از دست دادند از نظرلطف دور مدار.

وَاَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوانِكَ، وَ بِما حاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ، وَ كانوُا مَعَ رَسوُلِكَ دُعاةً لَكَ اِلَيْكَ، وَاشْكُرْهُمْ عَلى‏ هَجْرِهِمْ فيكَ دِيارَ قَوْمِهِمْ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعاشِ اِلى‏ ضيقِهِ، وَ مَنْ كَثَّرْتَ فى اِعْزازِ دينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ .

و آنان را از خشنوديت خشنود ساز، و نيز به خاطر آنكه مردم را پيرامون دينت جمع كردند، وبا فرستاده تو در دعوت خلق هم‏آواز بودند، و آنان را به خاطر اينكه در راه تو از شهر و ديار قوم خود دورى گزيدند، و از فراخى معيشت به‏ سختى در افتادند، و آن افراد بسيارى را كه براى بزرگداشت دين تو ستمها ديدند پاداش عنايت فرما.

اَللَّهُمَّ وَ اَوْصِلْ اِلَى التّابِعينَ لَهُمْ بِاِحْسانٍ، الَّذينَ يَقُولُونَ: «رَبَّنااغْفِرلَنا وَ ِلاِخْوانِنَا الَّذينَ‏سَبَقُونا بِالاْيمانِ»، خَيْرَ جَزآئِكَ، الَّذينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ، وَ تَحَّرَوْا وِجْهَتَهُمْ، وَ مَضَوْا عَلى‏ شاكِلَتِهِمْ،

بارالها و به پيروان اصحاب در ايمان و اخلاق و عمل، آنان كه مى‏گويند: «الهى ما و آن برادران ما را كه به ايمان بر ما پيشى جستند بيامرز»، بهترين اجر و مزد خود را ارزانى دار، همانان كه راه و روش اصحاب را پيش گرفتند، و طريقه آنان را طلبيدند، و رفتار آنان را سرمشق خود قرار دادند.

لَمْ‏ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فى بَصيرَتِهِمْ، وَ لَمْ‏ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فى قَفْوِ اثارِهِمْ، وَالْايتِمامِ بِهِدايَةِ مَنارِهِمْ، مُكانِفينَ وَ مُوازِرينَ لَهُمْ، يَدينُونَ بِدينِهِمْ، وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ، يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ، وَ لايَتَّهِمُونَهُمْ فيما اَدَّوْا اِلَيْهِمْ.

در حالى كه هيچ شك و شبه ه‏اى آنان را از عقيده‏شان برنگرداند، و در پيروى از آثار اصحاب و اقتداء به نشان هدايتشان - هيچ شكى خاطرشان را پريشان نكرد، ياران و ياوران ايشان بودند، در دين موافق آنان - بودند، و به راه و روش آنان مى‏رفتند، درباره اتفاق نظر داشتند، و به آنان در برنامه‏هائى كه از رسول خدا خبر دادند بدگمان نبودند.

اَللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التّابِعينَ مِنْ يَوْمِنا هذا اِلى‏ يَوْمِ الدّينِ، وَ عَلى‏ اَزْواجِهِمْ وَ عَلى‏ ذُرِّيّاتِهِمْ وَ عَلى‏ مَنْ اَطاعَكَ مِنْهُمْ، صَلوةً تَعْصِمُهُمْ بِها مِنْ مَعْصِيَتِكَ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فى رِياضِ جَنَّتِكَ،

بارالها از امروز تا روز قيامت از جانب خودت بر تابعين و همسران و فرزندانشان درود فرست و بر هر كس از آنان كه اطاعت تو كرده، درودى كه به سبب آن ايشان را از معصيت بازدارى، و در باغهاى بهشت خود به آنان گشايش دهى.
 
وَ تَمْنَعُهُمْ بِها مِنْ كَيْدِ الشَّيْطانِ، وَ تُعينُهُمْ بِها عَلى‏ مَااسْتَعانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ، وَ تَقيهِمْ طَوارِقَ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ اِلاّ طارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ، وَ تَبْعَثُهُمْ بِها عَلَى اعْتِقادِ حُسْنِ الرَّجآءِ لَكَ،

و از نيرنگ شيطان در امانشان دارى، و به هر كار نيك كه از تو مدد جويند توفيقشان دهى، و از حوادث شب و روز حفظشان فرمايى مگر از حادثه‏اى كه مژده خير رساند، و به آن درود آنان را بر اعتقاد نيكو برانگيزى تا تنها به تو چشم اميد دوزند.

وَالطَّمَعِ فيما عِنْدَكَ، وَ تَرْكِ التُّهْمَةِ فيما تَحْويهِ اَيْدِى الْعِبادِ، لِتَرُدَّهُمْ اِلَى الرَّغْبَةِ اِلَيْكَ وَالرَّهْبَةِ مِنْكَ، وَ تُزَهِّدَهُمْ فى سَعَةِ الْعاجِلِ، وَ تُحَبِّبَ اِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلْاجِلِ، 

و به آنچه نزد توست دلبسته شوند، و از بدگمانى نسبت به تو در آنچه نزد خلق است برحذر باشند، تا چنان كنى كه تنها شوقشان به تو باشد و بيمشان از حضرت تو، و آنان را به فراخى جهان از دست رفتنى بى‏رغبتشان گردانى، و محبت عمل كردن براى آن جهان.

وَالْاِسْتِعدادَ لِما بَعْدَ الْمَوْتِ، وَتُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحُلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْاَنْفُسِ مِنْ اَبْدانِها، وَ تُعافِيَهُمْ مِمّا تَقَعُ بِهِ‏الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُوراتِها، وَ كَبَّةِ النّارِ وَ طُولِ‏الْخُلُودِ فيها، وَ تُصَيِّرَهُمْ اِلى‏ اَمْنٍ مِنْ مَقيلِ الْمُتَّقينَ.

و آمادگى براى بعد از مرگ را در دلشان افكنى، و هر مشكلى كه ايشان را به وقت جان كندن مى‏رسد آسان نمايى، و آنان را از هر محذورى كه از فتنه‏ها و محنتها خيزد در عافيت دارى، و ازسختى و صدمه آتش دوزخ و طول خلود در آن معاف گردانى، و آنان را به مقام امن و امان كه جايگاه اهل تقواست منتقل نمايى.

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.