به گزارش خبرنگار تکیه حسینی باشگاه خبرنگاران جوان؛ زندگی امام حسن عسکری(ع) در دوران شش تن از خلفای ستمگر عباسی یعنی جعفر متوکل، محمد منتصر، ابو العباس احمد مستعین، ابو عبدالله معتز، محمد مهتدی و احمد معتمد سپری شد. هر یک از این خلفا که بر سر کار می آمدند، نوعی از محدودیت را برای امام یازدهم(ع) در نظر می گرفتند.

مبارزه همه جانبه خلفای عباسی با امام حسن عسکری(ع)یکی تبعید می کرد و دیگری زندانی. هیچ کدام توان مقابله با روشنگری های امام حسن عسگری(ع) را نداشتند. چرا که به نوعی این روشنگری ها بر ملا کننده بی کفایتی های حکومتشان بود.

 سرانجام در هشتم ربیع الثانی سال 260 و در 28 سالگی در شهر سامراء و توسط احمد معتمد، پانزدهمین خلیفه عباسی مسموم و به شهادت رسید. (منتخب التواریخ، ص 828; بحارالانوار، ج 50، ص 236; اصول کافی، ج 1، باب مولد ابی محمد الحسن بن علی(ع))

هر چند امامت این امام رئوف(ع) از شش سال تجاوز نکرد، اما به اندازه تاریخ تمام بشریت تأثیر خود را بر انسان ها گذاشت. عملکرد گسترده و مؤثر امام عسگری(ع) باعث شد که روزی برخی از عباسیان از صالح بن وصیف (رئیس فرماندهان نظامی مهتدی عباسی) خواستند که بر امام عسکری(ع) سختگیری نماید. او گفت: دو نفر از بدترین و سختگیرترین زندان بانان خود را بر ابو محمد ابن الرضا (امام عسکری علیه السلام) گماشته ام، اما آن دو در اثر معاشرت با او منقلب شده و در عبادت و مناجات به مراحل عالی قدم گذاشته اند. سپس آندو زندانبان را فراخوانده و در حضور عباسیان از حالات امام عسکری(ع) سؤال کرد و آنان گفتند: ما چه بگوییم در مورد کسی که روزها روزه می گیرد و همه شب به عبادت می ایستد و به غیر ذکر و سخن خدا هیچ سخن دیگری بر زبان نمی آورد و هنگامی که به ما نظاره می کند، بر بدن ما لرزه افتاده و کنترل خود را از دست می دهیم! وقتی عباسی ها چنین دیدند، منقلب شده و برگشتند.  (وفیات الائمه، من علماءالبحرین و القطیف، ص 410)

اگر تصور کنیم که زندانی با تبعید شدن امام حسن عسکری(ع) امامت ایشان را تحت تأثیر قرار می دهد، به اشتباه افتاده ایم. عظمت والای معنوی و روح وسیع امام عسگری(ع)، تمامی حصار ها را می شکست و حتی زندان بان ها را هم متأثر می کرد. 

برای مثال احمد بن عبیدالله بن خاقان قمی نماینده خلیفه عصر و متصدی خراج شهر قم بود. این شخص با این که یکی از دشمنان سرسخت  اهل بیت(ع) بود و ایشان را آزار می داد، در مورد ویژگی های اخلاقی امام حسن عسکری علیه السلام می گوید: من در شهر سامراء هیچ کس از علویان را ازلحاظ رفتار و وقار و پاکدامنی و نجابت و بزرگواری برتر از ابومحمد ابن الرضا (امام عسکری علیه السلام) نه دیدم و نه شناختم. او در میان خاندان خویش و قبیله بنی هاشم و سرلشکران و وزیران و سایر مردم و حتی در میان سالخوردگان و اشراف محترم تر و عزیزتر از همه بود، این حقیقت را من با چشم خودم مشاهده کردم.

ارتباط عمیق با اصحاب و فراهم کردن بستر امامت امام زمان(عج)  

 

به سبب خفقان شدیدی که امام حسن عسکری(ع) با آن مواجه بود، ایشان سعی کردند که شاگردان مؤمن و عالم خود را در مکان های مختلف قرار دهد که شیعیان بتوانند، به واسطه آن ها سؤالاتشان از امام عسکری(ع) را بپرسند. احمد بن اسحاق وکیل تام الاختیار حضرت امام حسن عسکری(ع) در شهر قم نمونه ای از این اشخاص بود. شیعیان مرتب به او رجوع کرده و در مورد جانشین حضرت عسکری(ع) سؤال می کردند. او برای اینکه در این مورد اطلاعات بیشتری کسب کند و جانشین حضرت را با چشم خود ببیند، عزم سفر کرد و در شهر سامراء به محضر حضرت عسکری علیه السلام شرفیاب شد. در خصوص جانشین آن حضرت(ع) سؤال کند، امام حسن عسکری(ع) فرمود: «ای احمد بن اسحاق! خداوند متعال از اول خلقت عالم تا امروز زمین را خالی از حجت قرار نداده است و تا قیامت هم خالی نخواهد گذاشت، حجتی که به واسطه او گرفتاری ها را از اهل زمین دفع می کند و به سبب او باران نازل می شود و به میمنت وجود وی برکات نهفته در دل زمین را آشکار می سازد.»

انتهای پیام/