هشتمین روز از صحیفه سجادیه:
دعای امام سجاد(ع)درپناه بردن به خدا از شرمعصیت
امام زین العابدین(ع) در هشتمین دعا از ادعیه های صحیفه سجادیه به کمک جستن و پناه بردن به خدای باریتعالی، از شر معصیت، بلا و گرفتاری هوای نفس اشاره دارد.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در نجوای هشتم امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه پناه می بریم به خدا به هنگام معصیت و برای دفع بلا و گرفتاری هوای نفس از او یاری می جوییم.وَ كانَ مِن دعائِه عليهالسلام فِى الاْ ِسْتِعاذَةِ مِنَ الْمَكارِهِ وَ سَيِّئَ الْاَخْلاقِ وَ مَذامّ الْاَفعالِ
و از دعاهای آن حضرت(ع)، در پناه بردن به خدا از ناملایمات و اخلاق سوء و کارهای ناپسند
اَللَّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِكَ مِنْ هَيَجانِ الْحِرْصِ، وَ سَوْرَةِ الْغَضَبِ، وَ غَلَبَةِ الْحَسَدِ، وَ ضَعْفِ الصَّبْرِ،
بار خدایا به تو پناه می آورم از طغیان آز، و تندی خشم و چیره‌گی حسد، و سستی صبر.
وَ قِلَّةِ الْقَناعَةِ، وَ شکاسَةِ الخلق, و الحاح الشهوة, و ملکه الحمیة, و مُتابَعَةِ الْهَوى، وَ مُخالَفَةِ الْهُدى، وَ سِنَةِالْغَفْلَةِ،
و کمی قناعت، و بدی اخلاق، و زیاده روی در شهوت، و پافشاری در عصبایت، و پیروی هوا و هوس، و مخالفت با هدایت، و خواب غفلت.
وَ تَعاطِى الْكُلْفَةِ، وَ ايثارِ الْباطِلِ عَلَى الْحَقِّ، وَالْاِصْرارِ عَلَى الْمَأْثَمِ، وَاسْتِضْغارِ الْمَعْصِيَةِ، وَاسْتِكْبارِ الطّاعَةِ، وَ مُباهاةِ الْمُكْثِرينَ،
و کوشش بیش از اندازه، و انتخاب باطل بر حق، و پافشاری بر گناه، و کوچک شمردن معصیت، و بزرگ شمردن طاعت، و فخر و مباهات با ثروتمندان.
وَالْاِزْرآءِ بِالْمُقِلّينَ، وَ سُوءِ الْوِلايَةِ لِمَنْ تَحْتَ اَيْدينا، وَ تَرْكِ الشُّكْرِ لِمَنِ اصْطَنَعَ الْعارِفَةَ عِنْدَنا، اَوْ اَنْ نَعْضُدَ ظالِماً، اَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً، اَوْ نَرُومَ ما لَيْسَ لَنا بِحَقٍّ، اَوْ نَقُولَ فِى الْعِلْمِ بِغَيْرِ عِلْمٍ.
و تحقیر تهی دستان، و کوتاهی در حق زیردستان خود، و ناسپاسی نسبت به آن که به ما خوبی کرده، یا آنکه ستمگری را یاری کنیم، یا ستمدیده ای را تنها گذاریم، یا آنچه را که حق ما نیست بخواهیم. یا از آنچه را که نمی دانیم دم زنیم.
وَ نَعوُذُ بِكَ اَنْ نَنْطَوِىَ عَلى غِشِّ اَحَدٍ، وَاَنْ نُعْجَبَ بِاَعْمالِنا، وَ نَمُدَّ فى امالِنا، وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ السَّريرَةِ، وَاحْتِقارِ الصَّغيرَةِ، وَ اَنْ يَسْتَحْوِذَ عَلَيْنا الشَّيْطانُ، اَوْيَنْكُبَنَا الزَّمانُ، اَوْيَتَهَضَّمَنَا السُّلْطانُ.
و پناه می بریم به تو از اینکه نیت داشته باشیم به کسی خیانت ورزیم، و در کردارمان خودپسندی نمائیم، و آرزوهای خود را دور و دراز سازیم. و به تو پناه می بریم از زشتی باطن، و ناچیز شمردن گناه، و از چیره‌گی شیطان در وجودمان و از اینکه روزگار ما را به سختی دراندازد، یا سلطان زمان بر ما جور و ستم روا دارد.
وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ تَناوُلِ الْاِسْرافِ، وَ مِنْ فِقْدانِ الْكَفافِ. وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ شَماتَةِ الْاَعْداءِ، وَ مِنَ الْفَقْرِ اِلَى الْاَكْفاءِ، وَ مِنْ مَعيشَةٍ فى شِدَّةٍ، وَ ميتَةٍ عَلى غَيْرِ عُدَّةٍ. وَ نَعُوذُ بِكَ مِنَالْحَسْرَةِ الْعُظْمى، وَالْمُصيبَةِ الْكُبْرى، وَ اَشْقَى الشَّقآءِ، وَ سُوءِ الْمَابِ، وَ حِرْمانِ الثَّوابِ، وَ حُلُولِ الْعِقابِ.
و به تو پناه می بریم از آلوده شدن به اسراف، و بلای تنگ دستی. و به تو پناه می بریم از سرزنش دشمنان، و نیازمندی به همنوعان، و از زندگی در سختی، و از مرگ ناگهانی و بدون توشه. و به تو پناه می بریم از حسرت و اندوه بزرگ، و مصیبت سترگ، و از بدترین تیره بختی، و از بدفرجامی، و ناامیدی از ثواب، و فرود آمدن عذاب.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ اَعِذْنى مِنْ كُلِّ ذلِكَ بِرَحْمَتِكَ وَ جَميعَ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.
بارخدایا بر محمّد و آلش درود فرست، و مرا از همه این امور در پناه رحمتت جای ده و نیز همه و مردان و زنان مومن را، ای مهربان ترین مهربانان.
انتهای پیام/
