به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ضمن تبریک میلاد با سعادت نبی اکرم(ص)‌و گرامیداشت هفته وحدت به امت اسلامی؛‌ بدین منظورگزیده ای از احادیث رحمت للعالمین را برایتان جمع آوری کرده ایم که در ادامه گزارش شاهد آن خواهید بود: 

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جوياى دانش براى خدا [ با انگيزه الهى] ، نزد خدا برتر از مجاهد راه خداست .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در بيان ويژگى هاى مؤمن ـ: مؤمن ، آن است كه حق را [حتّى ]از دشمنش مى پذيرد ، و فرا نمى گيرد ، جز براى آن كه بداند و دانستنش تنها براى به كار بستن است .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه در خردسالى دانش بياموزد ، [دانشش ]مانند نقش بر سنگ است و كسى كه در بزرگ سالى دانش بياموزد ، مانند كسى است كه بر آب مى نگارد.

**آداب علم آموزی و استفاده ازآن؛

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس دانش را براى ريا و خودنمايى و به دست آوردن دنيا فرا گيرد ، خداوند بركتش را از وى بر مى دارد و روزىْ را بر او تنگ مى كند و او را به خودش وا مى گذارد و البتّه هر كس كه خدا او را به خودش وا گذارد ، هلاكتش حتمى است .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش به على عليه السلام ـ: هر كس دانش را فرا گيرد تا بدان با نادانان بستيزد يا با دانشمندان مجادله كند و يا مردم را به سوى خود بخواند ، از اهل آتش است .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سفارش به ابو ذر ـ: اى ابو ذر! . . هر كس دانش را بطلبد تا بِدان ، مردم را متوجّه خود كند ، بوى بهشت را نمى يابد . اى ابو ذر! هر كس دانش را بطلبد تا بِدان به مردمْ نيرنگ بزند ، بوى بهشت را نمى يابد .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[ دوران قبل از اسلام ،] به جهت سستىِ كارها و نادانى مردمان آن ، جاهليّت ناميده شد . . . . به درستى كه اهل جاهليّت ، غير خدا را پرستش كردند و آنان دورانى داشتند كه آن را سر كنند و به پايانش برسند .

كيفر آنان ، تا روز رستاخيز به تأخير افتاده است . خداوند ، آنان را از روى توان و بزرگى و عزّتش ، مهلت داد . پس نيرومندان ، بر ضعيفان پيروز شدند و بزرگان ، كوچك ها را در اين دوران خوردند .

انت اخى و وزیرى و وارثى و خلیفتى من بعدى. كفایة الطالب ص 205 (حدیث نبوى)

1ـ حدیث غدیر: علماء و مفسرین از عامه و خاصه نوشته‏اند كه پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله موقع مراجعت از حجة الوداع در غدیر خم توقف نموده و پس از ایراد خطبه به مردم فرمود آیا من نسبت به شما اولى به تصرف نیستم؟ عرض كردند چرا؟ فرمود: من كنت مولاه فهذا على مولاه؛ هر كس كه من مولا و صاحب اختیار او هستم این على مولاى او خواهد بود و بدین ترتیب او را به ولایت و پیشوائى مردم منصوب گردانید. 

2ـ حدیث منزلت: احمد بن حنبل و شیخ سلیمان بلخى و ابن صباغ مالكى و دیگران نوشته‏اند كه پیغمبر صلى الله علیه و آله به على علیه السلام فرمود: انت منى بمنزلة هارون من موسى الا انه لا نبى بعدى. 

یعنى تو از من به منزله هارونى از موسى جز این كه پس از من پیغمبرى نخواهد بود، بحرانى در كتاب غایة المرام یكصد حدیث از عامه و هفتاد حدیث از خاصه در این مورد نقل كرده است. 

3ـ حدیث یوم الانذار: رسول اكرم صلى الله علیه و آله در اوائل بعثت به فرمان خداى تعالى اقوام نزدیك خود را جمع نموده و رسالت خویش را بآنان ابلاغ فرمود و در همان مجلس اعلام نمود كه هر كس از شما در پذیرفتن دعوت من سبقت جوید او پس از من جانشین من خواهد بود، از میان تمام آنان فقط على علیه السلام دعوت آن حضرت را پذیرفت و رسول اكرم صلى الله علیه و آله فرمود: انت اخى و وزیرى و وارثى و خلیفتى من بعدى. (تو برادر و وزیر و وارث من و جانشین من پس از من هستى) این حدیث از مهمترین احادیثى است كه در مورد خلافت على علیه السلام هر گونه عذر و بهانه را از میان بر می دارد زیرا پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله خلافت على علیه السلام را توأم با نبوت خود در همان موقع ابلاغ فرموده است و این مطلب تقریبا در تمام كتب تاریخ و تفسیر و حدیث اهل سنت ذكر شده است و در فصل سوم بخش یكم كتاب تا حدى در این مورد توضیحات لازمه داده شده است .

4ـ حدیث ثقلین: در كتب معتبره عامه و خاصه با اختلاف کمی در كلمات و الفاظ نقل شده است كه هنگامی كه رحلت رسول اكرم نزدیك شد فرمود: انى تارك فیكم الثقلین كتاب الله و عترتى اهل بیتى و انهما لمن یفترقا حتى یردا على الحوض. (من در میان شما دو چیز بزرگ و وزین میگذارم كتاب خدا و عترتم را و آن دو هرگز از یكدیگر جدا نشوند تا در كنار حوض بر من وارد گردند.)

حدیث ثقلین از احادیث مسلم و قطعى است كه به سندهاى بسیار و عبارات مختلفى روایت شده و سنى و شیعه به صحتش اعتراف و اتفاق دارند و از این حدیث ‏و امثال آن چند مطلب مهم استفاده میشود:

1ـ همچنان كه قرآن تا قیامت در بین مردم باقى میماند عترت پیغمبر نیز تا قیامت باقى خواهد ماند یعنى هیچ زمانى از وجود امام و رهبر حقیقى خالى نمیگردد.

2ـ پیغمبر اسلام به وسیله این دو امانت بزرگ تمام احتیاجات علمى و دینى مسلمین را تأمین نموده و اهل بیتش را به عنوان مرجع علم و دانش به مسلمین معرفى كرده و اقوال و اعمالشان را معتبر دانسته است.

3ـ قرآن و اهل بیت نباید از هم جدا شوند و هیچ مسلمانى حق ندارد از علوم اهل بیت اعراض كند و خودش را از تحت ارشاد و هدایت آنان بیرون نماید.

4ـ مردم اگر از اهل بیت اطاعت كنند و به اقوال آنها تمسك جویند گمراه نمیشوند و همیشه حق در نزد آنها است.

5ـ جمیع علوم لازمه و احتیاجات دینى مردم در نزد اهل بیت موجود است و هر كس از آنها پیروى نماید در ضلالت واقع نمیشود و به سعادت حقیقى نائل میگردد یعنى اهل بیت از خطاء و اشتباه معصومند و به واسطه همین قرینه معلوم میشود كه مراد از اهل بیت و عترت تمام خویشان و اولاد پیغمبر نیست بلكه افراد معینى میباشند كه از جهت علوم دین كامل باشند و خطاء و عصیان در ساحت وجودشان راه نداشته باشد تا صلاحیت رهبرى داشته باشند و آنها عبارتند از على علیه السلام و یازده فرزندش كه یكى پس از دیگرى به امامت منصوب شده‏اند. 

5ـ حدیث سفینة: از ابن عباس و دیگران نقل شده است كه پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله فرمود: مَثل اهل بیتى مَثل سفینة نوح من ركبها نجا و من تخلف عنها غرق ؛ مثل خاندان من داستان كشتى نوح است هر كه سوار آن شد نجات یافت و هر كه تخلف نمود غرق گردید.

محمد بن ادریس شافعى ضمن اشعار خود به این حدیث اشاره كرده و گوید:

و لما رأیت الناس قد ذهبت بهم                       مذاهبهم فى ابحر الغى و الجهل‏

ركبت على اسم الله فى سفن النجا                 و هم اهل بیت المصطفى خاتم الرسل‏

و امسكت حبل الله و هو ولاءهم‏                      كما قد امرنا بالتمسك بالحبل. 

یعنى چون مردم را غرق دریاهاى گمراهى و نادانى دیدم به نام خداى تعالى در كشتیهاى نجات كه آنها خاندان رسالت و اهل بیت خاتم الانبیاء صلى الله علیه و آله هستند تمسك جستم و به حبل خدا كه دوستى آن خاندان است تمسك جستم همچنان كه به ما امر شده است كه به آن حبل الله تمسك جوئیم.

6ـ حدیث حق: علماى عامه و خاصه به طرق مختلفه نقل كرده‏اند كه رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: على مع الحق و الحق مع على. (على همیشه همراه با حق بوده و حق هم با على است) بحرانى در غایة المرام پانزده حدیث از عامه و یازده حدیث از خاصه در این مورد نقل كرده است. 

7ـ ان علینا منى و انا منه و هو ولى كل مؤمن بعدى  ؛ على از من و من هم از او هستم و او ولى هر مؤمنى است) .

8ـ لكل نبى وصى و وارث و ان علیا وصیى و وارثى  ؛ براى هر پیغمبرى جانشین و وارثى است و البته جانشین و وصى من هم على است.

9ـ من اطاعنى فقد اطاع الله و من عصانى فقد عصى الله، و من اطاع علیا فقد اطاعنى و من عصى علیا فقد عصانى  ؛ هر كس مرا اطاعت كند خدا را اطاعت كرده است و هر كه مرا نافرمانى كند خدا را نافرمانى كرده است، و كسی كه على را اطاعت كند مرا اطاعت كرده و هر كه على را نافرمانى كند مرا نافرمانى كرده است.

10ـ انا و على حجة الله على عباده  ؛ من و على حجت خداوندیم بر بندگانش.

11ـ على مع القرآن و القرآن مع على لا یفترقان حتى یردا على الحوض  ؛ على با قرآن و قرآن با على است آن دو از هم جدا نمیشوند تا كنار حوض كوثر بر من وارد شوند.

12ـ ما انا سددت ابوابكم و فتحت باب على و لكن الله فتح باب على و سد ابوابكم  ؛ (رسول اكرم فرمود در خانه‏هاى ابوبكر و عمر و عباس بن عبدالمطلب و دیگران را كه به مسجد باز میشد مسدود كردند و فقط در خانه حضرت امیر را باز گذاشتند، عباس بن عبدالمطلب علت این امر را از حضرتش پرسید پیغمبر صلى الله علیه و آله چنین فرمود) من درهاى خانه‏هاى شما را نبستم و در خانه على را باز نگذاشتم و لكن خداوند درهاى شما را مسدود كرد و در خانه على را باز گذاشت.

13ـ ان الله جعل ذریة كل نبى فى صلبه و جعل ذریتى فى صلب على بن ابیطالب  ؛ خداوند نسل و اولاد هر پیغمبرى را در صلب او قرار داد و ذریه مرا در صلب على بن ابیطالب گذاشت.

14ـ یا على انت اول المؤمنین ایمانا و اول المسلمین اسلاما و انت منى بمنزلة هارون من موسى  ؛ یا على تو اولین كسى هستى از مؤمنین كه ایمان آوردى و اولین كسى از مسلمین هستى كه اسلام آوردى و نسبت تو به من به منزله هارون است به موسى.

15ـ انت اخى فى الدنیا و الآخرة  ؛ (رسول اكرم صلى الله علیه و آله میان هر دو نفر از اصحابش عقد اخوت بست. على علیه السلام در حالی كه چشمانش اشگ آلود بود آمد و عرض كرد یا رسول الله میان اصحاب عقد اخوت برقرار كردى و مرا با كسى برادر ننمودى پیغمبر صلى الله علیه و آله فرمود) تو در دنیا و آخرت برادر منى.

16ـ انا سید النبیین و على سید الوصیین و ان اوصیائى بعدى اثنى عشر اولهم على و آخرهم القائم المهدى علیه السلام  ؛ من سرور انبیاء و على سرور اوصیاء است و البته اوصیاى من پس از من دوازده نفرند كه اولى آنها على و آخرشان قائم مهدى میباشد. (در این حدیث علاوه بر خلافت على علیه السلام به خلافت ائمه دیگر نیز اشاره شده است.)

17ـ من احب علیا فقد احبنى و من ابغض علیا فقد ابغضنى و من اذى علیا فقد اذانى و من اذانى فقد اذى الله  ؛ هر كه على را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر كه على را دشمن بدارد با من دشمنى كرده است و كسی كه على را اذیت كند مرا آزار رسانده و هر كه مرا آزار رساند خدا را آزار نموده است.

18ـ حب على بن ابیطالب یأكل السیئات كما تأكل النار الحطب  ؛ دوستى على بن ابى طالب بدیها را میخورد (از بین مى‏برد) همچنان كه آتش هیزم را میخورد (میسوزاند) .

19ـ انا مدینة العلم و على بابها فمن اراد العلم فلیأت الباب  ؛ من شهرستان علم هستم و على هم دروازه آنست پس هر كه علم را بخواهد باید از در آن وارد شود.

20ـ یا على خلقت انا و انت من شجرة، فانا اصلها و انت فرعها و الحسن و الحسین اغصانها فمن تعلق بغصن منها ادخله الله الجنة  ؛ رسول اكرم صلى الله علیه و آله به على علیه السلام فرمود من و تو از یك درختى آفریده شده‏ایم كه من ریشه آن درخت و تو فرع (تنه) آن هستى و حسن و حسین شاخه‏هاى آن میباشند پس هر كس به یكى از آن شاخه‏ها بیاویزد خداى تعالى او را داخل بهشت گرداند.

زمانی بر مردم بیاید که چهره هایشان چهره های آدمیان ولی دل هایشان دل های شیاطین باشد ، بسان گرگان درنده خونریز باشند. از منکرات اجتناب نکنند، پیوسته به کارهای ناپسند خویش ادامه دهند ، اگر در جمع آنها باشی به تو دروغ گویند و اگر خبری برایشان بازگویی تو را دروغگویی شناسند و چون از آنها غایب باشی غیبتت کنند . افراد بد بر آنان مسلط شود که آنان را به انواع عذاب معذب دارند، نیکانشان دعا کنند ولی اجابت نشود.

*در جایی دیگر رسول خدا فرمود : زمانی بر مردم بیاید که شکم هاشان خدایان آنها شود، و زنانشان قبله گاهشان و پول شان دین شان شود و کالاهای دنیوی را مایه شرف و اعتبار و ارزش خویش دانند .از ایمان جز نامی و از اسلام جز آثاری و از قرآن جز درس نماند. ساختمان های مسجدهایشان آباد باشد ولی دلهایشان از جهت هدایت خدا خراب شود .

*در آن روزگار است که خداوند، آنها را به چهار بلا مبتلا سازد . نخست: تجاوز به ناموسشان و دوم: هتک حرمت از ناحیه زورمندان و ثروتمندانشان ، سوم: خشکسالی، چهارم: ظلم و ستم از جانب زمامداران و قاضیان .اصحاب از سخنان آن حضرت سخت به شگفت آمدند و گفتند : یا رسول الله ! مگر آنها بت پرست هستند؟ پیامبر فرمود : آری هر پول و درهمی به نزد آنها بتی است که در حد پرستش به آن تعلق خاطر دارند .

*از پیامبر خدا در منابع شیعه و اهل تسنن روایت شده است که در جایی دیگر فرمود:روزگاری بیاید که مردم شان آنچنان از علما بگریزند که گوسفند از گرگ گریزد. در آن هنگام، خداوند آنها را به سه بلا دچار سازد : نخست آنکه برکت از مالشان بگیرد ، دوم: ستمگران را بر آنها مسلط سازد و سوم انکه بی ایمان از دنیا بروند .

یکی از اصحاب از پیامبر پرسید: یا رسول الله دین مردم شان چگونه خواهد بود؟پیامبر فرمود : زمانی بر مردم بیاید که هر کس دین خویش را به سختی حفظ کند . دینداری شان بسان کسی ماند که آتش در دست خود نگه دارد.

*در جایی دیگر در بحارالانوار جلد۵۲ص۱۹۰ پیامبر فرمود : زمانی برسد که از قرآن جز رسم الخطی و از اسلام جز نامی برای مسلمانان نماند ، آنچنانکه گروهی به دین خدا در جهان خوانده شوند در حالی که همین گروه از هرکسی از اسلام دورتر باشند. مسجدهاشان از حیث ساختمان آباد ولی از نظر هدایت، خراب باشد.در میان مردمانشان قرآن و اهل آن در اقلیت باشند. مومنانشان در میان مردم باشند ولی در میان آنها نباشند، با مردم باشند ولی براستی با مردم نباشند ، زیرا هدایت با ضلالت همراه نیست گرچه در کنار یکدیگر باشند .

در بحار ج ۷۷ص۳۶۹ آمده است پیامبر در اواخر عمر خود اصحاب را جمع کردند و فرمودند: زمانی بر مردم بیاید که اخلاق انسانی از آنان رخت بربندد چنانکه اگر نام یکی را بشنوی به از آن بود که آن را ببینی یا اگر او را ببینی به از آن است که او را بیازمایی. چون او را بیازمایی، حالاتی زشت و ناروا در او مشاهده کنی .دینشان پول و قبله گاهشان زنانشان شود. برای رسیدن به اندک نانی پیش هرکسی کرنش کنند نه خود را در پناه اسلام دانند و نه به کیش نصرانی زندگی کنند . بازرگانان و کاسبان شان رباخوار و فریبکار ، و زنانشان خود را برای نامحرمان بیارایند. در آن هنگام اشرارشان بر آنها چیره گردند و هر چه دعا کنند به اجابت نرسد .

روزگاری خواهد امد که مردمانشان به پراکندگی مصمم باشند و از هماهنگی و اتفاق نظر و اتحاد بدور شوند. آنچنان به قوانین اسلامی بی اعتنا بشوند که گویی آنان خود پیشوای قرآن بودند نه قرآن پیشوای آنها . از حق جز نامی نزد آنها نمانده باشد و از قرآن جز خط و ورقی نشناسند. بسا یکی در درس قرآن و تفسیر وارد شود ، هنوز جا خوش نکرده از دین خارج شود . و چون در آخرالزمان دینتان دستخوش افکار گوناگون روایات جدید شود، کمتر کسی از شماست که دینش را حفظ کند.

در کنزالاعمال حدیث ۳۱۰۰۸ آمده است یکی از اصحاب پرسید دین خدا چگونه خواهد شد؟پیامبر(ص) فرمود : زمانی بر مردم بیاید که هیچ دیندار دینش برایش سالم نماند جز اینکه از قله کوهی بگریزد یا از سوراخی به سوراخ دیگر پناه برد چون روباه که با بچه هایش چنین کند ، و این آخرالزمان باشد .

هنگامی که معیشت جز با گناه تامین نگردد ، چون این وضع پیش آید عزب بودن و تجرد حلال شود ، در آن روزگار است که مرد به دست پدر و مادرش تباه و گمراه شود و اگر پدر و مادر نداشته باشد به دست زن و فرزندش و اگر زن و فرزند نداشته باشد، چه بسا هلاکت و تباهی اش به دست خویشان و همسایگانش باشد که او را به تهیدستی و فقر سرزنش کنندو بترسانند و تکالیفی بر او نهند که وی از عهده ان بر نیاید تا گاهی که او به پرتگاه های هلاکت سقوط کند .

در آخرالزمان فریبکارانی بیایند که حدیث هایی نو و روایت هایی جدید از دین بر شما بخوانند و نیز از پیامبر خدا در کتاب کنزالاعمال، حدیث ۲۹۰۳۲۴ روایت شده است که فرمود : در آخرالزمان دغلبازان و فریبکارانی بیایند که حدیث هایی نو و روایت هایی جدید از دین بر شما بخوانند، انچنان که نه شما و نه پدرانتان چنین حدیث هایی نشنیده باشید. پس دوری گزینید از آنها. مبدا به دام تزویر و فریب شان بیافتید .

پیامبر (ص) فرمود :« این دین مدام برپا خواهد ماند و گروهی از مسلمانان از آن دفاع کنند و در کنار ان بجنگند تا قیامت بپا شود » و فرمود « در هر عصر و زمانی گروهی از امتم مدافع احکام خدا باشند و از مخالفان باکی نداشته باشند » کنزالاعمال حدیث۳۴۴۹۹و۳۴۵۰۰

در جای دیگری فرمودند: « چون در اخرالزمان دینتان دستخوش افکار گوناگون گردد، بر شما باد که همچون بادیه نشینان و زنان دینداری کنید که به دل هایشان دیندارند و دین انها از الایش به افکار مصون ماند.

**منابع؛

1.الفردوس : ج ۴ ص ۱۳۵ ح ۶۴۲۰ .

2.مكارم الأخلاق : ج ۲ ص ۳۴۸ ح ۲۶۶۰ .

3.كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۴ ص ۳۶۳ ح ۵۷۶۲ .

4.مكارم الأخلاق: ج ۲ ص ۳۶۴ ح ۲۶۶۱ .

5.الكافي : ج ۱ ص ۴۶ ح ۱ .

6.صحيح مسلم : ج ۳ ص ۱۵۱۴ ح ۱۹۰۵ .

7.بحارالنوار.

انتهای پیام/