گواردیولا همچنان سورپرایز است!
باشگاه منچستر سیتی با هزاران امید و آرزو به سراغ پپ گواردیولا رفت و این مربی بزرگ را برای ایجاد یک تغییر بزرگ و شاید انقلاب نه تنها در باشگاه منچستر سیتی بلکه در فوتبال بریتانیا، به ورزشگاه اتحاد آورد.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، این روزها و با توجه به گذشت ۱۶ هفته از لیگ برتر، شاید کمتر کسی به قهرمانی شاگردان گواردیولا در لیگ برتر امیدوار باشد. به راستی مشکلات پپ چیست و ناکامی وی در منچستر سیتی چه عواقبی را برای او و تیمش در بر خواهد داشت؟
منچستر سیتی در بازی بعد به مصاف آرسنال در هفته هفدهم لیگ خواهد رفت. تاریخ فوتبال و تجارب ما نشان می دهد که پپ گواردیولا برای کسب موفقیت نیاز به زمان کافی دارد.
البته او با خرید بازیکن هایی که تیم منچستر سیتی نیاز چندانی به آنها نداشت و رفتن به سراغ بازیکن هایی که خیلی به کار سیتیزن ها نمی آیند، در واقع کار خودش را سخت تر کرد. تغییرات نامحسوس و تمام نشدنی پپ در ترکیب تیم سیتی باعث پدید آمدن یک نوع آسیب پذیری شده که آنها را در شرایط لغزانی پیش از رویارویی با آرسنال قرار می دهد.
وقتی که در روزهای شروع فصل، تیم منچستر سیتی با پپ گواردیولا یکه تازی می کرد و حریفان را یکی پس از دیگری از پیش رو بر می داشت، این مربی اهل کاتالونیا در پاسخ به پرسش یک خبرنگار در ماه سپتامبر مبنی بر این که آیا منچستر سیتی قادر به فتح چهارگانه است یا خیر، به نکته جالبی اشاره کرد:
می دانیم که قصدمان دستیابی به چنین چیزی نیست. من می دانم که وقتی این کار را انجام ندهیم، چه اتفاقاتی برای من رخ می دهند!
پاسخ پپ برای همه حاضرین در آنجا ماندگار بود و مملو از واقع گرایی و اندکی برافروختگی. انگار که پپ وارد تله ای شده و از این پرسش، بوهایی از انتقاد را استشمام کرده و البته انتظار چنین روزهای دشواری را در ذهن داشته است.
اکنون که به نیمی از نخستین فصل حضور پپ به عنوان سرمربی منچستر سیتی در لیگ برتر نزدیک می شویم و در آستانه یک مسابقه دشوار با آرسنال، پپ گواردیولا چندان احساس امنیت نمی کند. اگر ۷ فصل اخیر لیگ برتر را در نظر بگیریم، جمع امتیازهای سیتی در حال حاضر بیشتر از ۴ فصل از این ۷ فصل است. البته هنوز مسیری طولانی تا پایان فصل باقی مانده ولی به نظر می رسد که با این وضعیت کسب امتیاز، نمی توان شانس زیادی را برای منچستر سیتی قائل بود. ۵ برد طی ۱۶ بازی در کلیه رقابت ها را نمی توان یک نتیجه خوب و یا حتی قابل قبول برای یک مدعی قهرمانی دانست.
پس از شکست تحقیر آمیز منچستر سیتی مقابل مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر یعنی لستر سیتی، به پپ گواردیولا گفته شد که تیم شما در ۳۵ دقیقه نخست بازی در تکل زدن موفق نبود و او با تعجب پرسید که «تکل چیست؟ مگر من مربی تکل هستم؟» به نظر می رسد که هنوز پپ گواردیولا نتوانسته با فوتبال فیزیکی، خشن و قدرتی انگلیس خو بگیرد.
وقتی که ژوزف ونگلوش ۲۵ سال پیش به عنوان یکی از نخستین مربیان خارجی به فوتبال انگلیس رفت، از او خرده می گرفتند که چرا به اندازه کافی بر سر بازیکن های خود داد و فریاد نمی زند و در نهایت به علت ممنوعیت از نوشیدن چای در طول تمرینات، حضور وی در استون ویلا ختم به خیر نشد. حال پپ گواردیولا نیز دچار شوک ناشی از عدم شناخت نسبت به فرهنگ فوتبال در انگلیس شده است. از این حیث، آرسن ونگر نیز در ابتدای حضور در آرسنال احساساتی مشابه پپ داشت ولی هم اکنون شاید هیچ مربی غیر انگلیسی لیگ برتر به اندازه وی، با فرهنگ فوتبال انگلیس و این کشور بیگانه نباشد.
بله پپ مربی تکل ها نیست. در فصل ۱۱-۲۰۱۰ تیم تحت هدایت او یعنی بارسلونا از لحاظ تعداد تکل در جایگاه نوزدهم جدول ۲۰ تیمی لالیگا قرار گرفت. ژاوی بهترین هافبک دنیا در آن زمان، با ۳۲ تکل در جایگاه ۲۵۸ رده بندی تعداد تکل ها طی همان فصل لالیگا حضور داشت!
منچستر سیتی در دیدار با لستر سیتی، ۹۰۳ لمس توپ و ۷۸% مالکیت توپ در مقابل تنها ۳۷۱ لمس توپ و ۲۲% مالکیت توپ حریف را ثبت کرد ولی در نهایت، لستر با ۲۲% مالکیت توپ توانست ۴ گل را درون دروازه سیتیزن ها قرار بدهد. در همین بازی، زابالتا با ۱۰۶ لمس توپ و ۹۶% دقت پاس در نقش «یار شماره ۲» یک بازیکن گیج و کلافه نشان می داد. ریاض محرز با ۱۷ پاس توانست بسیار مؤثر تر از همه هافبک های منچستر سیتی نشان بدهد.
همه این اعداد و ارقام یک هشدار برای تیم پپ گواردیولا است. منچستر سیتی باخت زیرا در عمل بسیار ضعیف بود. باخت منچستر سیتی به دلیل ناکامی آنها در تکل زدن نبود بلکه به دلیل یک پاسور مثل محرز و یک تمام کننده مثل واردی را در اختیار نداشتند.
پس از تساوی ۳-۳ با سلتیک، نتایج بد سیتی شروع شد و آنها در هر ۴ بازی که با ۷ تیم بالای جدول برگزار کردند، متحمل شکست شدند و در مجموع فقط ۳ گل زده و ۱۰ گل دریافت کردند. منچستر سیتی ۱۱۵ میلیون پوند را در تابستان اخیر بابت خرید بازیکن هایی هزینه کرد که عملاً نیاز چندانی به آنها نداشت. دو مهاجم نفوذی، یک دروازه بان-سوئیپر و یک هافبک پا به توپ.
سیتی فراموش کرد که مدافعین کناری و یا جانشین هایی در قد و قواره ونسان کمپانی و سرخیو آگوئرو به خدمت بگیرد. عملاً چاله و چوله های منچستر سیتی با این خریدهای تابستانی پر نشد. حال اضافه کنید محرومیت سرخیو آگوئرو و فرناندینیو در بازی آتی مقابل آرسنال و مصدومیت طولانی ایلکای گوندوعان را به سیل مشکلات قبلی سیتیزن ها.
وضعیت خط دفاعی منچستر سیتی یک هشدار بزرگ برای پپ گواردیولا است. چه دفاع سه نفره باشد و چه دفاع چهار نفره، به جز بازی اخیر مقابل واتفورد نتوانسته طی ۸ بازی قبل حتی یک کلین شیت را به ثبت برساند. در واقع خط دفاعی سیتی در مقابل تیم نه چندان سطح بالایی مثل واتفورد توانست پس از ۴۵ روز یک کلین شیت داشته باشد. پپ باید پیش از رفتن به سراغ بازی شناور، ابتدا مشکلات دفاعی سیتی را ترمیم کند.
آیا بهتر نبود همان بودجه ای که بابت تغییر دروازه بان در تابستان گذشته مصرف شد، صرف ترمیم دفاع وسط و خرید دو مدافع کناری می گردید؟ سیتی تقریباً تفاوتی با تیم پارسال ندارد و فاصله زیادی با شاخصه های تیم تحت هدایت گواردیولا همچون تملک توپ و بازی شناور دیده می شود.
حتی اگر کلودیو براوو و جان استونز ضعیف بازی کنند، چون به سبک بازی پپ می خورند، بنابراین غیر قابل تغییر خواهند بود. البته آش به قدری شور بود که پپ در دیدار مقابل واتفورد مجبور به نیمکت نشین کردن جان استونز شد. استونز هنوز عادت نکرده که یک مدافع وسط باشد و به همین دلیل، بارها در طول ۹۰ دقیقه بازی تمایل به پیش روی با توپ دارد.
هم پپ گواردیولا و هم رونالد کومان اعتقاد دارند که فوتبال انگلیس بسیار دشوار است زیرا قابل پیش بینی نیست. توپ غالباً در هوا است و وقتی که توپ در هوا باشد، یک بازیکن برای تصاحب آن باید به جدال فیزیکی متوسل شود. پپ پیش از ورود به فوتبال انگلیس نیز بارها گفته بود که بازی در لیگ برتر بسیار دشوار بوده و در واقع تصور نسبتاً درستی از این واقعیت داشت. سرمربی منچستر سیتی پس از باخت به لستر گفته بود که در فوتبال انگلیس باید بر روی توپ های دوم کنترل داشت وگرنه کسب پیروزی در بازی میسر نخواهد شد.
گواردیولا در بارسلونا یک فوتبال مبتنی بر مالکیت توپ را در دستور کار قرار داد ولی پیش از حضور در لیگ برتر، بسیاری نگران بودند که مبادا این طرز تفکر پپ موجب تغییر ساختار فوتبال انگلیس و تبدیل آن به یک بازی بدون برخورد و بسکتبالی شود. حتی پپ در بازی مقابل واتفورد از عملکرد مهاجمان حریف و جدال آنها با مدافعان تیمش شگفت زده شد و دوباره به فیزیکی بودن بیش از حد فوتبال انگلیس به طور تلویحی اشاره کرد.
به هر حال پپ گواردیولا باید با شرایط فیزیکی، جو ورزشگاه ها و نوع متفاوتی از نگرش به فوتبال در انگلیس خو بگیرد و خویش را با آن سازگار کند اگر قصد ادامه موفقیت در مسیر مربیگری اش را دارد. شاید برای دستیابی به این سازگاری، وی چاره ای جز صبر، تحمل انتقادات، پذیرش شکست و حتی تن دادن به نظر منتقدین را نداشته باشد.
منبع:وبسایت نود
انتهای پیام/
منچستر سیتی در بازی بعد به مصاف آرسنال در هفته هفدهم لیگ خواهد رفت. تاریخ فوتبال و تجارب ما نشان می دهد که پپ گواردیولا برای کسب موفقیت نیاز به زمان کافی دارد.
البته او با خرید بازیکن هایی که تیم منچستر سیتی نیاز چندانی به آنها نداشت و رفتن به سراغ بازیکن هایی که خیلی به کار سیتیزن ها نمی آیند، در واقع کار خودش را سخت تر کرد. تغییرات نامحسوس و تمام نشدنی پپ در ترکیب تیم سیتی باعث پدید آمدن یک نوع آسیب پذیری شده که آنها را در شرایط لغزانی پیش از رویارویی با آرسنال قرار می دهد.
وقتی که در روزهای شروع فصل، تیم منچستر سیتی با پپ گواردیولا یکه تازی می کرد و حریفان را یکی پس از دیگری از پیش رو بر می داشت، این مربی اهل کاتالونیا در پاسخ به پرسش یک خبرنگار در ماه سپتامبر مبنی بر این که آیا منچستر سیتی قادر به فتح چهارگانه است یا خیر، به نکته جالبی اشاره کرد:
می دانیم که قصدمان دستیابی به چنین چیزی نیست. من می دانم که وقتی این کار را انجام ندهیم، چه اتفاقاتی برای من رخ می دهند!
پاسخ پپ برای همه حاضرین در آنجا ماندگار بود و مملو از واقع گرایی و اندکی برافروختگی. انگار که پپ وارد تله ای شده و از این پرسش، بوهایی از انتقاد را استشمام کرده و البته انتظار چنین روزهای دشواری را در ذهن داشته است.
اکنون که به نیمی از نخستین فصل حضور پپ به عنوان سرمربی منچستر سیتی در لیگ برتر نزدیک می شویم و در آستانه یک مسابقه دشوار با آرسنال، پپ گواردیولا چندان احساس امنیت نمی کند. اگر ۷ فصل اخیر لیگ برتر را در نظر بگیریم، جمع امتیازهای سیتی در حال حاضر بیشتر از ۴ فصل از این ۷ فصل است. البته هنوز مسیری طولانی تا پایان فصل باقی مانده ولی به نظر می رسد که با این وضعیت کسب امتیاز، نمی توان شانس زیادی را برای منچستر سیتی قائل بود. ۵ برد طی ۱۶ بازی در کلیه رقابت ها را نمی توان یک نتیجه خوب و یا حتی قابل قبول برای یک مدعی قهرمانی دانست.
پس از شکست تحقیر آمیز منچستر سیتی مقابل مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر یعنی لستر سیتی، به پپ گواردیولا گفته شد که تیم شما در ۳۵ دقیقه نخست بازی در تکل زدن موفق نبود و او با تعجب پرسید که «تکل چیست؟ مگر من مربی تکل هستم؟» به نظر می رسد که هنوز پپ گواردیولا نتوانسته با فوتبال فیزیکی، خشن و قدرتی انگلیس خو بگیرد.
وقتی که ژوزف ونگلوش ۲۵ سال پیش به عنوان یکی از نخستین مربیان خارجی به فوتبال انگلیس رفت، از او خرده می گرفتند که چرا به اندازه کافی بر سر بازیکن های خود داد و فریاد نمی زند و در نهایت به علت ممنوعیت از نوشیدن چای در طول تمرینات، حضور وی در استون ویلا ختم به خیر نشد. حال پپ گواردیولا نیز دچار شوک ناشی از عدم شناخت نسبت به فرهنگ فوتبال در انگلیس شده است. از این حیث، آرسن ونگر نیز در ابتدای حضور در آرسنال احساساتی مشابه پپ داشت ولی هم اکنون شاید هیچ مربی غیر انگلیسی لیگ برتر به اندازه وی، با فرهنگ فوتبال انگلیس و این کشور بیگانه نباشد.
بله پپ مربی تکل ها نیست. در فصل ۱۱-۲۰۱۰ تیم تحت هدایت او یعنی بارسلونا از لحاظ تعداد تکل در جایگاه نوزدهم جدول ۲۰ تیمی لالیگا قرار گرفت. ژاوی بهترین هافبک دنیا در آن زمان، با ۳۲ تکل در جایگاه ۲۵۸ رده بندی تعداد تکل ها طی همان فصل لالیگا حضور داشت!
منچستر سیتی در دیدار با لستر سیتی، ۹۰۳ لمس توپ و ۷۸% مالکیت توپ در مقابل تنها ۳۷۱ لمس توپ و ۲۲% مالکیت توپ حریف را ثبت کرد ولی در نهایت، لستر با ۲۲% مالکیت توپ توانست ۴ گل را درون دروازه سیتیزن ها قرار بدهد. در همین بازی، زابالتا با ۱۰۶ لمس توپ و ۹۶% دقت پاس در نقش «یار شماره ۲» یک بازیکن گیج و کلافه نشان می داد. ریاض محرز با ۱۷ پاس توانست بسیار مؤثر تر از همه هافبک های منچستر سیتی نشان بدهد.
همه این اعداد و ارقام یک هشدار برای تیم پپ گواردیولا است. منچستر سیتی باخت زیرا در عمل بسیار ضعیف بود. باخت منچستر سیتی به دلیل ناکامی آنها در تکل زدن نبود بلکه به دلیل یک پاسور مثل محرز و یک تمام کننده مثل واردی را در اختیار نداشتند.
پس از تساوی ۳-۳ با سلتیک، نتایج بد سیتی شروع شد و آنها در هر ۴ بازی که با ۷ تیم بالای جدول برگزار کردند، متحمل شکست شدند و در مجموع فقط ۳ گل زده و ۱۰ گل دریافت کردند. منچستر سیتی ۱۱۵ میلیون پوند را در تابستان اخیر بابت خرید بازیکن هایی هزینه کرد که عملاً نیاز چندانی به آنها نداشت. دو مهاجم نفوذی، یک دروازه بان-سوئیپر و یک هافبک پا به توپ.
سیتی فراموش کرد که مدافعین کناری و یا جانشین هایی در قد و قواره ونسان کمپانی و سرخیو آگوئرو به خدمت بگیرد. عملاً چاله و چوله های منچستر سیتی با این خریدهای تابستانی پر نشد. حال اضافه کنید محرومیت سرخیو آگوئرو و فرناندینیو در بازی آتی مقابل آرسنال و مصدومیت طولانی ایلکای گوندوعان را به سیل مشکلات قبلی سیتیزن ها.
وضعیت خط دفاعی منچستر سیتی یک هشدار بزرگ برای پپ گواردیولا است. چه دفاع سه نفره باشد و چه دفاع چهار نفره، به جز بازی اخیر مقابل واتفورد نتوانسته طی ۸ بازی قبل حتی یک کلین شیت را به ثبت برساند. در واقع خط دفاعی سیتی در مقابل تیم نه چندان سطح بالایی مثل واتفورد توانست پس از ۴۵ روز یک کلین شیت داشته باشد. پپ باید پیش از رفتن به سراغ بازی شناور، ابتدا مشکلات دفاعی سیتی را ترمیم کند.
آیا بهتر نبود همان بودجه ای که بابت تغییر دروازه بان در تابستان گذشته مصرف شد، صرف ترمیم دفاع وسط و خرید دو مدافع کناری می گردید؟ سیتی تقریباً تفاوتی با تیم پارسال ندارد و فاصله زیادی با شاخصه های تیم تحت هدایت گواردیولا همچون تملک توپ و بازی شناور دیده می شود.
حتی اگر کلودیو براوو و جان استونز ضعیف بازی کنند، چون به سبک بازی پپ می خورند، بنابراین غیر قابل تغییر خواهند بود. البته آش به قدری شور بود که پپ در دیدار مقابل واتفورد مجبور به نیمکت نشین کردن جان استونز شد. استونز هنوز عادت نکرده که یک مدافع وسط باشد و به همین دلیل، بارها در طول ۹۰ دقیقه بازی تمایل به پیش روی با توپ دارد.
هم پپ گواردیولا و هم رونالد کومان اعتقاد دارند که فوتبال انگلیس بسیار دشوار است زیرا قابل پیش بینی نیست. توپ غالباً در هوا است و وقتی که توپ در هوا باشد، یک بازیکن برای تصاحب آن باید به جدال فیزیکی متوسل شود. پپ پیش از ورود به فوتبال انگلیس نیز بارها گفته بود که بازی در لیگ برتر بسیار دشوار بوده و در واقع تصور نسبتاً درستی از این واقعیت داشت. سرمربی منچستر سیتی پس از باخت به لستر گفته بود که در فوتبال انگلیس باید بر روی توپ های دوم کنترل داشت وگرنه کسب پیروزی در بازی میسر نخواهد شد.
گواردیولا در بارسلونا یک فوتبال مبتنی بر مالکیت توپ را در دستور کار قرار داد ولی پیش از حضور در لیگ برتر، بسیاری نگران بودند که مبادا این طرز تفکر پپ موجب تغییر ساختار فوتبال انگلیس و تبدیل آن به یک بازی بدون برخورد و بسکتبالی شود. حتی پپ در بازی مقابل واتفورد از عملکرد مهاجمان حریف و جدال آنها با مدافعان تیمش شگفت زده شد و دوباره به فیزیکی بودن بیش از حد فوتبال انگلیس به طور تلویحی اشاره کرد.
به هر حال پپ گواردیولا باید با شرایط فیزیکی، جو ورزشگاه ها و نوع متفاوتی از نگرش به فوتبال در انگلیس خو بگیرد و خویش را با آن سازگار کند اگر قصد ادامه موفقیت در مسیر مربیگری اش را دارد. شاید برای دستیابی به این سازگاری، وی چاره ای جز صبر، تحمل انتقادات، پذیرش شکست و حتی تن دادن به نظر منتقدین را نداشته باشد.
منبع:وبسایت نود
انتهای پیام/
