به گزارش خبرنگارحوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ شاید بتوان گفت انار به دلیل شکل ظاهری خود شاه میوه ها باشد که علاوه بر تاج شاهی و ظاهر شاهانه از تقدس و عظمت خاصی هم برخوردار است. کتاب آسمانی قرآن در چند جا از این میوه بهشتی یاد کرده است و احادیث بسیاری نیز پیرامون آن روایت شده از جمله حدیثی از امام علی (ع) در کتاب بحارالانوار که می فرمایند: «لَیْسَ مِنْ رُمَّانَةٍ إِلَّا وَ فِیهَا حَبَّةٌ مِنَ الْجَنَّةِ فَإِذَا شَذَّ مِنْهَا شَیْ‏ءٌ فَتَتَبَّعُوهُ وَ كُلُوهُ وَ كَانَ لَا یُشَارِكُ أَحَداً فِی الرُّمَّانَةِ وَ یَتْبَعُ مَا سَقَطَ مِنْهَا وَیَقُولُ مَا أَدْخَلَ أَحَدٌ الرُّمَّانَ جَوْفَهُ إِلَّا طَرَدَ مِنْهُ وَسْوَسَةَ الشَّیْطَانِ...» انارى نیست جز كه در آن یك دانه‌ بهشتى وجود دارد و اگر چیزی از آن دور افتاد به دنبالش باشید و آن را بخورید، و [آن حضرت] در انارش كسی‌ را شریك نمی ‌كرد و هر چه از انارش می افتاد؛ برمی داشت و می فرمود: انار در درونی نمی رود جز که وسوسه شیطان را از آن می‌راند.»

اما این میوه دلنشین از دیرباز در آثار ادبی نیز حضور سرخ خود را حفظ کرده است. یکی از زیباترین و در عین حال پرخاطره‌ترین اشعاری که پیرامون آن سروده شده شعری است که «مصطفی رحماندوست» برای شعر و ادب ما به یادگار گذاشته است.

به بهانه شب یلدا و حضور شاهانه این میوه بهشتی در طولانی ترین شب سال، با خالق انار ادبیاتمان به گفتگو نشستیم.
 
چه شد که از میان میوه‌ها «انار» را برای سرودن انتخاب کردید؟
 
حقیقت این است که انار را من انتخاب نکردم بلکه این انار بود که مرا انتخاب کرد. داستانش هم از این قرار است که من با گروه شهید چمران عازم جبهه شدم و در همان آغاز جنگ تحمیلی در محاصره دشمن قرار گرفتیم. آنجا بود که به ما گفتند در دید دشمن هستید و باید پناه بگیرید که این حالت حدود 40 ساعت ادامه پیدا کرد. در این وضعیت برای ما جعبه‌ای حاوی نان خشک، ماست و چند انار آوردند. وقتی انار را باز کردم با بیرون پریدن دانه‌هایش به یاد گردنبند مرحوم مادرم افتادم که از چند یاقوت تشکیل شده بود و ناخودآگاه صد دانه یاقوت در آن فضا شکل گرفت. در ادامه به لطف بعضی از دوستان من را شاعر صد دانه یاقوت نامیدند و این شعر به نام من ثبت شد. 

از اینکه بیشتر افراد جامعه «مصطفی رحماندوست» را به شاعر «صد دانه یاقوت» می شناسند؛ چه احساسی دارید؟

خیلی احساس خوبی دارم. از مردم سپاسگزارم و مطمئنم در این شب که شب انار است، درصدی از مردم به یاد من می‌افتند.

آیا با سامانه «صد دانه یاقوت» هم همکاری داشتید؟

خیر، من حتی با آن اپراتور تماس گرفتم و اعتراض خود را نسبت به این مسئله اعلام کردم. زیرا معتقدم چیزی که ملی و مردمی شده نباید مورد سوء استفاده اقتصادی قرار بگیرد. اخیرا هم به بهانه شب یلدا در و دیوار شهر پر شده از تبلیغاتی که برای این سامانه صورت گرفته است. اما باید بگویم در این زمینه به هیچ عنوان با من هماهنگی نشده بود و من به هیچ وجه از این موضوع راضی نیستم.

علت محبوبیت این شعر در میان مردم را در چه می‌دانید؟

من فکر می‌کنم علت این محبوبیت شخص من و شعر بنده نیست. انار یک سابقه بسیار عمیقی در فرهنگ ایرانی و اسلامی ما دارد. همانطور که انار در زندگی پیامبر اکرم (ص)، حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) حضور داشته است. به طور کلی پیوستگی عمیق مردم ما با انار ریشه در فرهنگ ما دارد.

آیا شعرهای دیگری هم با چنین مضمون و موضوعی سروده‌اید؟ کدامیک را بیشتر می‌پسندید؟

من برای میوه‌های دیگری همچون سیب، پرتقال، گلابی و زردآلو هم شعر سروده‌ام اما فکر می‌کنم که من حق انتخاب ندارم و این مردم هستند که می‌توانند دست به انتخاب بزنند و آن‌ها هم انار را انتخاب کردند.

در حال حاضر کتابی در دست چاپ دارید؟ 

بله چند کتاب در دست چاپ دارم که «این تریزی آن تریزی» و هفت جلدی برای خردسالان با عنوان «آن مان نباران» از جمله آن هاست.

 
 
گفتگو از لیلا بیک زاده
 
 
انتهای پیام/