به گزارش حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آلبوم موسیقی «شیدای من»، آخرین اثر از زنده‌یاد استاد «فرهنگ شریف»، توسط نشر «نسیم مهرآوا» منتشر شد.

 
«شیدای من»، مجموعه ای است از نواخته‌های استاد فقید «فرهنگ شریف» در کهنسالی و در سن هفتاد و سه سالگی که در دو بخش مجزای ابوعطا و همایون نواخته شده و از سوی مؤسسه ی «نسیم مهرآوا»، راهی بازار موسیقی شد.
 
استاد شریف در اثر اخیر و جاودانه خود، با ابداعاتی که در نحوه انگشت گذاری و مضراب زنی در نقاط مختلف سیمهای تار انجام داده، از تار صدایی کاملاً متفاوت به وجود آورده که بسیاری معتقدند زیباترین صدای تولید شده از ساز تار است.
 
این هنرمند فقید درباره «شیدای من» گفته است: «در این اثر از ابتکاراتی استفاده شده که در موسیقی ما کاملاً بی سابقه است. من کوک های مخصوص را کشف و قطعاتی که پرده آن در پرده ساز تار نیست، ارائه کردم که تا به امروز جایی شنیده نشده است.»
 
استاد «فرهنگ شریف» متولد سال ۱۳۱۰ در آملِ مازندران بود. تار را از «عبدالحسین شهنازی» آموخت و از محضر «مرتضی نی‌داوود» نیز بهره برد. شیوه ی نوازندگی او مسیر متفاوتی را پیمود و سبکی جدید را پدید آورد. خیلی زود به یکی از نوازندگان حرفه‌ای تبدیل شد و سال‌ها در رادیو در برنامه‌های مختلف آن هنرنمایی کرد. شریف یکی از بیشترین تعداد حضور در برنامه گلهای رادیو را داشت و در طول فعالیت هنری‌اش یا هنرمندان برجسته‌ای همچون شجریان، ایرج، خوانساری، قوامی، بنان، تاج، افتخاری و خیلی از هنرمندان بزرگ دیگر همکاری داشت. وی سال‌ها در زمینه‌ موسیقی و تکنوازی فعالیت داشت و آثار فراوانی از خود برجای گذاشت. اوایل دهه هشتاد به فرهنگ شریف نشان درجه یک هنری معادل مدرک دکترا اعطا شد و وی به عنوان چهره‌ ماندگار انتخاب شد. «پیوند مهر» یکی از آثار مهم اوست که به همراه «محمدرضا شجریان» برنامه‌ای در شور و ابوعطا اجرا کرده‌اند. «زمرد»، «کرشمه» و «عشاق» از دیگر آلبوم‌هایی هستند که از این استاد بزرگ منتشر شده است. از ویژگی‌های ساز شریف می‌توان به درنگ‌های بیشتر نسبت به نوازندگان گذشته و صدادهی متفاوت ساز اشاره کرد. در ضمن جمله بندی‌های منحصر به فردی داشت و از گلیساندو یا همان مالش زیاد استفاده می‌کرد.
 
ساز شریف به پراحساس بودن شهرت دارد و همیشه در اجرای ابوعطا جلوه‌ای دوچندان پیدا می‌کند. در «شیدای من» ما شاهد این تلاقی و در ضمن تجربه کهنسالی استاد در کنا هم می‌باشیم. گویی هنر او مانند گوهری در طی این سالیان صیقل خورده و درخشان‌تر از همیشه خودنمایی می‌کند. مطابق معمولِ تکنوازی‌های شریف، قطعات و چهارمضراب‌های فراوانی در کار او مشاهده می‌شود و در این قطعات «سعید رودباری» با ساز تنبک، شریف را همراهی می‌کند. در بخش دوم دستگاه همایون اجرا شده است و در گوشه‌های مختلف آن قطعات متر‌آزاد و ضربی شنیده می‌شود.
 


انتهای پیام/