به مناسبت 26 ربیع الاول سالگرد صلح امام حسن(ع) با معاویه، خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛با حجت الاسلام سید جلال موسوی گفتگو کرده است. 

 حجت الاسلام موسوی درخصوص لزوم صلح در اسلام بیان کرد: به طور کلی در تاریخ اسلام و قرآن و روایات،  مسئله صلح مسئله ای است که اسلام آن را جایز می داند. دین اسلام دینی نیست که فقط جنگ و خون و خونریزی در آن باشد بلکه معقول دین اسلام این است که در شرایط خاص وجوب جنگ را نیاز بداند. کما اینکه پیغمبر، هم با مشرکین و هم با اهل کتاب صلح کردند. در شرایط فعلی، وهابیت و سلفی ها؛ تلاش می کنند اسلام را دین خونریزی معرفی کنند و نمونه آن داعشی ها هستند.  البته همانطور که فقط جنگ اشتباه است، صلح کامل نیز اشتباه و غلط است. 

وی در ارتباط با تفاوت شرایط زمان امام حسن با سایر ائمه گفت: معاویه در زمان حکومت امیرالمومنین هم به حکومت ایشان اعتراض کرد و مردم را تحریک کرد که علی(ع) قاتل عثمان است . و به خونخواهی عثمان به جنگ با امام علی(ع) رفت. اما او بعد از امام علی (ع) نیرومند شد. در زمان امام حسن(ع) ، معاویه به عنوان حاکم و کسی که داعیه حکومت شامات را داشت، به عنوان یاقی یا متعرض حکومت بود. اما زمان امام حسن، شرایط خاصی بود . اولا ایشان خلیفه مسلمین بودند و اگر کشته می شدند یعنی خلیفه مسلمین کشته می شد و در اینصورت اسلام به خطر می افتاد و  از بین می رفت.

این روحانی افزود: همانطور که  امیرالمومنین برای دفاع از حکومت ابوبکر، عمر و عثمان  فرمودند« آنقدر از عثمان دفاع کردم که می ترسم گناهکار باشم» از ایشان پرسیدند چرا و ایشان فرمود« چون خلیفه مسلمین است و نباید کشته شود.». در روایات دیگر هم داریم که وجود حاکم ظالم بهتر از نبود حاکم است و اجازه کشتن حاکم نیست. لذا این مسئله اول است که دلیل آن صلح حاکم و خلیفه مسلمین بود و اگر صلح نمی کردند کشته می شدند. از طرف دیگر، اگر امام کشته می شد به عنوان شخص متعرض بود و در این صورت، مردم شخص متعرض را به عنوان امام قبول نداشتند.

حجت الاسلام موسوی ادامه داد: دلیل دیگر صلح امام حسن این بود که زمان امام حسن با امام حسین و حضرت علی (ع) فرق می کرد. چون معاویه قدرت فکری و مالی داشت، تمام یاران امام حسن را یک به یک خرید. یاران امام حسن به ایشان فشار آوردند که بجنگیم . به نقل از آیت اله قمی، یاران ایشان متشکل از ده هزار نفر بود ولی معاویه شب تا صبح کاری کرد که تعداد اندکی باقی ماند و این قدرت و نفوذ او، امام حسن را وادار به صلح کرد. طبق گفته علامه امینی امام حسین به چند جهت صلح کردند. اول اینکه  ایشان یارانی مثل سیدالشهدا نداشتند. یاران سیدالشهدا تا پای جان ماندند اما یاران امام حسن به معاویه نامه ای نوشتند و گفتند اگر بخواهی، حسن بن علی را دست بسته به تو تحویل می دهیم. از طرف دیگر دنیاگرایی مردم در زمان ایشان باعث این صلح شد. چراکه در زمان امیرالمومنین با توجه به جنگ های پیاپی که رخ داده بود، مردم دچار فقر شده بودند و نیازمند مسائل مالی بودند و به همین جهت معاویه می توانست آنها را با سکه بخرد.

انتهای پیام/