ارتش امپراطوری عثمانی، تا قبل از فروپاشی، متشکل از ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار سرباز بود. پس از جنگ جهانی اول، در قرارداد صلحی که بین طرفین امضا شد، امپراطوری عثمانی ملزم شد قوای مسلح خود را به ۵۰ هزار نفر تعدیل کند. این قرارداد، آغازی بر استقلال ترکیه شد و مصطفی کمال پاشا که در آن دوران، تشکیلاتی را برای مقاومت در برابر ارتش‌های بیگانه در جریان تهاجم به عثمانی سازماندهی کرده بود، به عنوان قهرمان ملی معروف شد. وی، جمهوری ترکیه را بر مبنای سکولاریسم در سال ۱۹۲۳ پایه‌گذاری کرد و پس از آن به «آتاتورک» ملقب شد.

پس از استقلال ترکیه، نیروهای مسلح این کشور تحت عنوان TSK زیر نظر وزارت دفاع تشکیل شد. طبق قانون اساسی ترکیه، رئیس جمهور فرمانده کل قوا می‌باشد. پس از رئیس جمهور، عالی‌ترین مقام نظامی ترکیه، رئیس ستاد مشترک ارتش ترکیه است که وظیفه سیاستگذاری، هماهنگی و فرماندهی بین کلیه قوای مسلح این کشور را برعهده دارد. ارتش ترکیه، شامل سه نیروی زمینی، هوایی و دریایی است که دو واحد دیگر به نام ژاندارمری و گارد ساحلی نیز جزو نیروهای مسلح ترکیه محسوب می‌شوند که فرماندهی آن‌ها زیر نظر وزارت کشور است. ترکیه از سال ۱۹۵۲ به عضویت ناتو در آمده و هم‌اکنون یکی از اعضای آن است.

این تانک در جنگ سال 1973 اعراب با رژیم صهیونیستی، جنگ تحمیلی علیه ایران و عملیات طوفان صحرا در سال 1991 میلادی حضور داشته است و منابع غربی اعتقاد دارند که ام 60 های ایرانی در جریان جنگ ایران و عراق، عملکرد بسیار موفقی علیه تانک‌های روسی ارتش عراق داشتند.

طراحی ام۶۰ بر اساس تانک متوسط ام ۴۸ پاتون صورت گرفت که تا پیش از تولید ام ۶۰ تانک اصلی ارتش آمریکا بود. پیشرفت‌های ام ۶۰ نسبت به‌ام ۴۸ شامل استفاده از توپ نیرومندتر ۱۰۵ میلی‌متری به جای توپ ۹۰ میلی‌متری ام۴۸، استفاده از چرخ‌های آلومینیومی به جای فولادی، زره قوی‌تر و ضخیم‌تر، موتور دیزلی قوی‌تر با توان ۷۵۰ اسب بخار و افزایش برد عملیاتی به ۴۸۰ کیلومتر می‌شد.

گزارش از حمیدرضا قربانی

انتهای پیام/