به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛امام اول شیعیان حضرت علی(ع) در قسمتی از خطبه نود و یک کتاب شریف نهج البلاغه در مورد پاکی و قداست فرشتگان می فرماید:فرشتگان درباره ی پروردگار خویش به جهت وسوسه های شیطانی اختلاف نکردند و برخورد های بد باهم نداشته و راه جدایی نگیرند.کینه ها و حسادت ها در دلشان راه نداشته و عوامل شک و تردید و خواهش های نفسانی،آنها را از هم جدا نساخته و افکار گوناگون آنها را به تفرقه نکشانده است.فرشتگان بندگان ایمانند و طوق بندگی بر گردن افکنده و هیچ گاه با شک و تردید و سستی آن را بر زمین نمی گذارند در تمام آسمان ها جای پوستینی خالی نمی توان یافت مگر آنکه فرشته ای به سجده افتاده یا در کار و تلاش است.

امام علی(ع) در ادامه این خطبه نورانی می فرماید:اطاعت فراوان آنها بر یقین و معرفتشان می افزاید و عزت خداوند، عظمت او را در قلبشان بیشتر می نماید. گروهی از فرشتگان در آفرینش ابر های پر آب و در ایجاد کوه های عظیم و سربلند و خلقت ظلمت و تاریکی ها نقش دارند و گروهی دیگر قدم هایشان تا ژرفای زمین پایین رفته و چنان پرچم های سفیدی دل فضا را شکافته اند و در زیر آن باد هایی است که به نرمی حرکت کرده و در مرزهای مشخصی نگاهش میدارد.

از کلام مولایمان این موضوع برداشت می شود که فرشتگان علری از هرگونه رذیلت اخلاقی هستند و همواره به ستایش و پرستش خداوند مشغول اند.

انتهای پیام/