پیمان می گوید: کسی که غیرمسوولانه در معدن لاجورد بدخشان کار می کند، هم خودش می خورد و هم به طالب و بعضی افراد در حکومت پول و حق شان را روان می کند. درحالیکه اگر واقعا صادق هستند باید این کار را به شخص دیگری بسپارند و عوایدش را مرکزی کنند.
وی، درباره اینکه چرا وزارات دفاع و داخله وارد عمل نمی شوند و اینکه آیا در قاچاق این منابع نفعی برایشان نهفته است می گوید: قطعا اینطور است. جنگ، جنگ منافع است و اگر زمانی به خود بیاییم می بینیم که خود افغانستان را نا امن کرده ایم و مسبب این همه جوانانی که در مسیر کشورهای دیگر کشته و یا در به در می شوند هم خود ما هستیم.
این نماینده مجلس، درباره بحث داعش و ناامن ساختن تعمدی بدخشان برای غارت لاجورد اظهار می کند: سرزمین بدخشان یک بخش پر عواید است و برای داعش که انگیزه های منطقه ای و فرامنطقه ای دارد با توجه به اینکه مرز باز با چین و پاکستان دارد یک منطقه ناب تلقی می شود چرا که اگر در زمانی عواید به آنها نرسد می توانند از این منابع استفاده کنند.
پیمان می گوید: بارها به حکومت گفته ایم که تنها راه نجات معادن بدخشان
از بین بردن مخالفین در این منطقه است و بجای سفر های مداوم به قطر و
کشورهای دیگر با دو سه هزار نفر این مخالفین را نابود کنند اما اینها یا
توانش را ندارند و یا تعاملات و مصلحت های شخصی شان درمیان است که کوتاهی
می کنند.
انتهای پیام/