وی نوشت:
"سلام ؛تا حالا حوالي پنج و شش صبح از خيابان باب همايون عبور نكرده بودم، يعني هيچوقت براي رفتن به شورا و بازديدهاي صبحگاهي مسيرم به خيابان باب همايون نمي افتد.اما امروز هنگام عبور از اين خيابان صحنه جالبي نظرم را جلب كرد. يك طباخي يا همان كله پزي كه جلوي در ورودي اش تعداد زيادي رفتگر و افرادي كه معلوم بود بضاعت مالي خوبي ندارند، ايستاده بودند.در اين روزها كه متاسفانه كله پاچه هم ديگه يك غذاي لوكس محسوب مي شه برايم جالب بود كه اين تعداد افرادي كه احتمالا نان شبشان را هم به سختي مهيا مي كنند جلوي اين كله پزي چه مي كنند. نزديك تر شدم و با پرس و جو فهميدم این کله پزی هر روز صبح براي صبحانه از حدود ١٥٠ تا۲۰۰ رفتگر شهرداری و افراد بي بضاعت محل به صورت رایگان پذيرايي مي كنه ، با يك نصف نان ، یک کاسه آبگوشت به همراه یک عدد پاچه و ظاهرا اين كار را از سال ٦٢ شروع كرده، البته اينها را بگذاريد كنار اين كه تمام دخل اين مغازه هم برای یتیم خانه ها ارسال می شود.اين طور موقع هاست كه خيلي خوب مي تونيم فرق بين مسئول بودن و مسئوليت داشتن را متوجه شويم.صاحب اين كله پزي نه مسئول دولتيه و نه مدير شهري. ايشون فقط يك آدم خوبه كه خوب فهميده در جايگاهي كه هست چطور مي تونه يه بار كوچك از دوش تعدادي از مردم شهرش برداره. اينجاست كه از عمق جان ميشه الكاسب حبيب الله را درك كرد."
انتهای پیام/