به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران، «محمدکاظم کاظمی» شاعر افغانستانی و دبیر جشنواره شعر فجر درباره راهکارهای گسترش روابط فرهنگی و ادبی میان کشورهای فارسی زبان گفت: مهمترین راه ایجاد شناخت در مردم نسبت به مشترکات فرهنگی و ادبی و هنری بین کشورهای فارسی زبان است.

وی افزود: چرا که بسیاری از مردم نسبت به زمینه‌های فرهنگی و ادبی مشترک بین این کشورها بی اطلاع هستند و قطعا زمانی که از این مهم مطلع شوند، ناخودآگاه به سمت آنها ترغیب خواهند شد.

شاعر افغانستانی ادامه داد: ما باید موانع ارتباطی فرهنگی و ادبی میان کشورهای فارسی زبان را از بین ببریم و از آنجایی که هم زبانی، همدلی می‌آورد، مردم خود به خود به سمت یکدیگر جذب شده و به قطع ارتباط میان اندیشمندان کشورهای فارسی زبان هم برقرار خواهد شد.         

دبیر یازدهمین جشنواره شعر فجر با بیان اینکه استفاده از ادبیات و انتشار آثار ادبی نویسندگان فارسی زبان در کشورهای همزبان از دیگر را‌ه‌های گسترش روابط فرهنگی و ادبی به شمار می‌رود، اظهار داشت: باید آثار نویسندگان مختلف فارسی زبان بین ملت‌های مختلفی که زبان فارسی دارند، منتشر کنیم چرا که این کار برای مردم جاذبه‌های فراوانی دارد به خصوص اگر آنها، آثار شعر و رمان و داستان باشند.

کاظمی در ادامه سخنان خود بیان داشت: باید رفت و آمدهای زیادی بین کشورهای فارسی زبان صورت بگیرد و دانشمندان و پژوهشگران فرهنگی و ادبی برای تقویت جنبه‌های عملی این حوزه با یکدیگر ارتباط داشته باشند و در حقیقت جهانگردی‌هایی در حوزه هنر، ادبیات و مشترکات فرهنگی برگزار شود.

وی با اشاره به نقش شاعران به خصوص بیدل دهلوی در گسترش پیوند زبانی و تاریخی بین کشورهای فارسی زبان گفت: قطعا وقتی با آثار شاعران فارسی زبانی که خارج از مرزهای ایران بودند، آشنا می‌شویم در وهله اول به نقش زبان فارسی در آن قلمرو پی خواهیم برد و با واژگان فارسی که در سایر کشورهای فارسی زبان، وجود داشته، آشنا خواهیم شد.

کاظمی ادامه داد: بیدل نیز در این زمینه نقش مهمی را ایفا کرده و برگزاری مراسم‌هایی مانند «عرس بیدل»، می‌تواند به معرفی نقش وی در این زمینه کمک کند.         

دبیر یازدهمین جشنواره شعر فجر درباره کیفیت بررسی نسخ خطی که نقش مهمی در شناخت و دریافت ظرافت‌های فارسی دارند، ادامه داد: در وهله اول باید بگویم که این متون از 2 جهت دارای ارزش هستند، اول اینکه بسیاری از این متون در کشورهای مختلف فارسی زبان گسترده شده‌اند و همین مسئله باعث ارتباط بیشتر بین این کشورها می‌شود.

وی ادامه داد: دوم اینکه بسیاری از واژه‌هایی که در بسیاری از این متون وجود دارد، برای بخشی از قلمروی فارسی زبان ناآشنا هستند و از طریق آشنایی با سایر مناطق فارسی زبان، می‌توانیم از معنای بسیاری از واژه‌های فارسی را مطلع شویم.  

کاظمی در همین زمینه افزود: به طور مثال بسیاری آگاهی از معانی بسیاری از واژگان که در تاریخ بیهقی وجود دارد، باید با سایر کشورهای فارسی زبان از جمله افغانستان ارتباط برقرار کرد، از سوی دیگر امروزه بسیاری از واژگان کهن فارسی در برخی از کشورهای فارسی زبان مانند افغانستان بسیار رایج است، در حالی که در دیگر کشورها به طور کلی به فراموشی سپرده شده است.   

وی درباره برپایی چهارمین کنگره «عرس بیدل» تصریح کرد: در دو دوره از این کنگره حضور داشتم و باید بگویم که این کنگره محل تلاقی اهالی فرهنگی و هنر در حول محور بیدل است، چرا که که بسیاری از بیدل‌شناسان و بیدل‌پژوهان در این کنگره حضور دارند.

وی افزود: با این حال متاسفانه «عرس بیدل» تنها با برگزاری کنگره به کار خود پایان می‌دهد و ما هنوز یک نسخه قابل اعتماد از غزلیات بیدل نداریم، در حالی که این اولین کار در حوزه بیدل‌شناسی و بیدل‌پژوهی محسوب می‌شود.

دبیر یازدهمین جشنواره شعر فجر در انتها خاطر نشان کرد: امیدوارم «عرس بیدل» بتواند حضور بیدل در کشورهای فارسی زبان به ویژه ایران را بیشتر کند و به تشکیل بنیاد بیدل‌شناسی ختم شود.

 «بنیاد بیدل دهلوی» چهارمین عرس بین المللی بیدل را روزهای 29 و 30 دی/ جدی 1395 در تهران برگزار می‌کند.

اضافه می‌شود، عرس بیدل برای چهارمین‌بار در ایران برگزار می‌شود و شمایل و محتوای آن تقریبا شناخته شده است. برای بیدل دهلوی بعد از وفات او بزرگان علم و ادب تا ۸۰ سال در شبه قاره عرس بیدل برگزار می‌کردند. اما به دلیل شرایط شبه قاره و کنار گذاشته شدن زبان فارسی دیگر این عرس‌ها برگزار نشد تا سال ۱۹۸۲ عرس کوچکی برگزار شد و با فاصله بیشتری در سال ۲۰۰۳ عرس دیگری برگزار شد.

در کشورهای شبه قاره دو شکل زبان فارسی داریم؛ برخی زبان مادری‌شان است و برخی دیگر به صورت تعلیمی این زبان را آموخته‌اند که شخصیت‌هایی بوده‌اند که کمک شایانی به زبان و میراث زبان فارسی کرده‌اند. بیدل از جمله کسانی است که این زبان را آموخته و آثار ادبی بسیاری را در این زمینه ارائه داده است. ما مجموعه عظیمی هم به لحاظ کمیت به عنوان میراث مکتوب در مرزهای خارج از ایران و هم به لحاظ کیفی که یگانه است داریم و نمی‌توانیم این میراث را نادیده بگیریم. برای اینکه از این میراث مطلع شویم و آن‌ را بشناسیم و معرفی کنیم وجود این ارتباطات لازم است و در طی سال‌های اخیر پیوستگی ارتباطات و کارهای علمی منظم و دادوستدهای ادبی پیوسته بین کشورها به خاطر برگزاری عرس بیدل وجود دارد. این ارتباطات از ضرورت‌های زبان است که عرس بیدل با این انگیزه و بر این اساس شکل گرفته است.

انتهای پیام/