خاکی که مقدار نمک آن به حدّی است که برای گیاه مضر باشد، خاک شور نامیده می‌شودو آبی که نمک آن به حدّیست که باعث افت محصول شود، آب شور گفته می‌شود. شوری خاک را می‌توان توسط آبیاری سنگین با آب شیرین کاهش داد. در خاک شور ریشة، گیاه به سختی می‌تواند آب مورد نیاز خود را از خاک جذب کند. در خاک‌های شور، رشد گیاه به خاطر کم‌آبی (هر چند که خاک به اندازة کافی مرطوب باشد) کم شده و متوقّف می‌گردد.برای مقابله با شوری آب، نخستین گام، اندازه‌گیری میزان شوری آب آبیاری و دومین گام، اندازه‌گیری میزان شوری خاک است.

محقق مرکزتحقیقات وآموزش کشاورزی ومنابع طبیعی درگفتگوبا خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ارومیه؛ به مواردی که هنگام استفاده از آب‌های شور باید رعایت کردگفت:هنگام استفاده از آب‌های شور برای آبیاری زمین‌های کشاورزی، باید فاصله‌ی بین آبیاری‌ها را کم کرد تا غلظت املاح موجود در محلول خاک به حدّ بحرانی (از نظر کاهش محصول)نرسد.

در زمان بکار بردن آب‌های شور، ضمن استفاده از ارقام مقاوم به شوری، از شستشوی خاک نیز نباید غافل شد.

بهتر است در زمان آیش و یا زمانی که گیاه در حالت خواب به سر می‌برد با آبیاری سنگین، نمک‌های موجود در خاک سطحی را از دسترس ریشه‌ها دور کرد. با اینکه حلالّیت املاح در فصول گرم سال بیشتر می‌باشد، ولی بهتر است که عمل آبشویی در فصل زمستان صورت گیرد (به دلیل محدود بودن آب در فصل تابستان و همچنین تبخیر کم و نبودن اراضی زیرکشت گیاهان در فصل زمستان)با توجه به اینکه سبز شدن بذور در اراضی شور یکی از مشکلات اساسی است، پیش از عملیات آماده‌سازی زمین برای کاشت مجدد، باید «پیش آبیاری» یا آبیاری قبل از کشت انجام گیرد.

- هنگام آبیاری با آب شور، مؤثرترین شیوه در کمک به جوانه زدن بذور، انتخاب عمل صحیح بذرکاری است؛ به این معنی که در آبیاری کرتی، زمین باید به دقت تسطیح شود تا از تشکیل پشته‌های نمک در محل برآمدگی‌ها جلوگیری گردد.

- در بین روش‌های گوناگون آبیاری، روش‌های بارانی و قطره‌ای از نظر کنترل شوری قابلیت بالایی دارند؛ بنابراین تغییر روش آبیاری از کرتی و نشتی به قطره‌ای و بارانی، تأثیر مهمی در کنترل شوری دارد.

علیرضا نورآبادی افزود:برای اندازه‌گیری میزان شوری آب و آبیاری، مقدار از آن را در ظرف تمیزی ریخته و درِ ظرف را محکم ببندید و برای اندازه‌گیری شوری آب، آن را به آزمایشگاه آب و خاک تحویل دهید.

وی به نکات مهم در بارة شوری خاک اشاره کردوگفت: شوری خاک مانع از جوانه زدن بذرهای گیاهان می‌شود، به طوری که در سطح یک مزرعه با خاک شور، قسمت‌های بدون بوته به چشم می‌خورد و بقیة بوته‌ها رنگ سبز ـ آبی تیره خواهند داشت.

شوری زیاد خاک باعث تغییر رنگ و سوختگی برگ‌ها و خشک شدن حاشیة آنها می شود و به عبارتی گیاه را مسموم می ‌کند.

به دلیل غلظت بالای نمک در خاک‌های شور، گیاهان نمی‌توانند به راحتی آب جذب کنند؛ در نتیجه، رشد آنها کم و یا متوقف می‌گردد.

برای استفاده‌ی صحیح از خاک‌های شور، باید متناسب با آن به کاشت گیاهان شوری‌پسند اقدام کرد.

هنگام کاشت بذر در زمین‌های شور، از کشت تک ردیفی بذر در وسط پشته‌ها خودداری کنید و به جای آن، دو ردیف بذر در دو طرف هر پشته بکارید.

بهترین جای کاشت بذر، در محل داغ آب پشته‌ها است تا بتوانند به آسانی جوانه بزنند؛ کمترین غلظت شوری در این مکان وجود دارد.

در خاک‌های شور باید مقدار آب آبیاری مصرف شده بیشتر از آب آبیاری خاک‌های غیرشور باشد؛ زیرا با این عمل، نمک‌های خاک آبشویی نمی‌شود.

حساسیت گیاهان دائمی مانند درختان میوه به شوری خاک، بیشتر از محصولات زراعی است.

برای اندازه‌گیری شوری خاک می‌توانید از چند نقطه‌ی مزرعه یا باغ خود با کنار گذاشتن خاک سطحی با یل خاک را بردارید و پس از مخلوط کردن آنها، حدود 1 تا 2 کیلوگرم (4 تا 5 مشت) از آن را در کیسه بریزید و به نزدیک‌ترین آزمایشگاه خاکشناسی تحویل دهید.

کشاورزان و باغداران گرامی؛ فراموش نکنید که دانستن میزان شوری خاک مزرعه و باغ، شما را در جهت استفادة بیشتر از آنها کمک می‌کند.

انتهای پیام/ح