اهمیت نابودی ذخایرژنتیکی کمترازبحران کمبودآب نیست


عضوهیئت علمی بانک ژن گیاهی ملی ایران درگفتگوی اختصاصی با  گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از ارومیه؛بابیان اینکه اهمیت نابودی ذخایر ژنتیکی بیشترازبحران کمبود آب نباشد کمترازآن نیست گفت:دربحران کمبود آب همه فریاد می زنندولی اقدام انجام نمی شوداما درمورد نابودی ذخایر ژنتیکی نه کسی فریاد میزندونه اقدامی انجام می شود.

دکتر مهدی زهراوی افزود: جایگاه ذخایر ژنتیکی بومی صرفا برای نمایش در ویترین تحقیقاتی کشور نباید باشد

وی  متذکر شد:ژرمپلاسم (ذخایرزنتیکی )بومی کشور علیرغم ارزش ذاتی گرانبهایش، سهم ناچیزی در ارقام آزاد شده در داخل کشور دارد .

عضو هیئت مدیره انجمن ژنتیک ایران با بیان اینکه این مواد ژنتیکی طی هزاران سال در اقلیم های متنوع کشور تکامل یافته و مورد گزینش واقع شده اند و لذا از بهترین زمینه ژنتیکی برای سازگاری با زیست بومهای کشور و تحمل شرایط نامساعد محیطی، اقلیمی و زیستی برخوردارند گفت:در حال حاضر مراکز نگهداری ژرمپلاسم از فقر منابع مالی و فرسودگی تجهیزات رنج می برند

خطر آتش سوزی و سایر حوداث غیرمترقبه هر لحظه این مواد گرانبها را تهدید می کند.

بانک های ژن داخل کشور معمولاً به عنوان بخشی از مراکز تحقیقاتی بوده و فاقد تشکیلات مستقل یا ردیف اعتباری ویژه هستند و لذا از سرانه بودجه تحقیقاتی مجموعه های مربوطه که ذیل آن قرار دارند بهره مند می شوند که در مقایسه با هزینه هنگفت مورد نیاز برای نگهداری این مواد ناچیز است

ضرورت توجه به نابودی ذخایر ژنتیکی .

وی افزود:کمبود منابع مالی سبب شده پایش این ذخایر ژنتیکی در عرصه طبیعی و نگهداری و احیاء آنها در بانکهای ژن با دشواری و معضلات عدیده ای همراه باشد.

در اثر این عوامل، فرسایش مواد ژنتیکی در بانک های ژن کشور خطری کمتر از فرسایش ژنتیکی در عرصه طبیعی ندارد.

نقش ذخایر ژنتیکی بومی صرفا برای نمایش در ویترین تحقیقاتی کشور نباید باشد، این دیدگاه باید تغییر کند.

عضو هیت علمی بانک ژن گیاهی ملی گفت: وابستگی به مواد ژنتیکی وارد شده از خارج کشور برای تولید رقم پدیده نامطلوبی است و برخلاف موازین استراتژیک و پدافندی کشور است گفت:جهت رفع وابستگی به کشورهای خارجی بایستی سازوکارهای تشویقی و یا حتی اجباری برای استفاده از این ذخایر ژنتیکی حداقل برای گونه های گیاهی کشاورزی که خاستگاه ایران دارند تعبیه شود.

وی افزود: نظام تحقیقات کشور یا به ارزش استفاده از این مواد اعتقاد ندارد و فقط به چشم کلکسیونهای زینتی، این منابع را جمع آوری و نگهداری می کند، که بعید است چنین نگرشی وجود داشته باشد و یا اگر به این امر اعتقاد دارد، در عمل سهمی که به این این ذخایر ارزشمند در چرخه معرفی و تولید ارقام اختصاص یافته در مقایسه با ظرفیت عظیم موجود در آنها، بهیچ وجه راضی کننده نیست. باید یک مطالعه آسیب شناسی در این زمینه انجام و مشخص شود که نقص این سیستم در کجا است که منجر به چنین خروجی شده است.


ضرورت توجه به نابودی ذخایر ژنتیکی

دکتر زهراوی متذکرشد:وقت آن رسیده که تعارف را کنار گذاشت، اگر اعتقادی به ارزش این منابع وجود دارد باید اقدام جدی در زمینه حفاظت از این منابع صورت گیرد و در مقام عمل و اجرا، زمینه ی ورود این مواد در چرخه تولید رقم فراهم شود.

انتهای پیام/ح

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.