ناصر پروانی، شاعر در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره توصیه‌های خود به شاعران جوان گفت: اگر شاعران جوان بخواهند غزلی بنویسند و مانند مشق شب این کار را انجام دهند، درست نیست. در سرایش شعر کپی‌برداری و از روی دیگری نوشتن جواب نمی‌دهد.  این دسته از شاعران احساسشان و خودشان را بنویسند و برای بیان احساساتشان به کلمات به اصطلاح قلمبه سلمبه نیازی ندارند. فقط یک چینش جدید از کلمات داشته باشند. از طرف دیگر همه می خواهند یک شبه راه صد ساله را بروند. شاعران برای نوشتار تامل کنند؛ اجازه دهند اثر آنها آن قدر زیبا باشد که آن را بارها و بارها بخوانند و عجله در این زمینه هیچ کمکی به شاعران جوان نمی کند.  

وی با اشاره به تعداد سه هزار شاعر در سطح کشور با توجه به اطلاعات حوزه هنری گفت: به طور تقریبی در هر استانی یک تا دو شاعر برجسته داریم؛ عمده شاعران ما نیز در سنین 15 تا بیست و نه سال هستند و در این سنین کتاب چاپ می کنند. هم اکنون تنوع بسیار زیادی در این حوزه وجود دارد و مانند سفره‌ای شده که در آن سبک‌های مختلف شعری دیده می‌شود. تنوع زیاد شاعران در دهه 90 وجود دارد و شاید کار بارز، بسیار قوی و قابل رقابت با بزرگان در این میان نیست. کسانی که تازه به این عرصه آمده‌اند 40 تا 50 غزل قوی ندارند.

وی افزود: شبکه‌های اجتماعی هم به شاعران جوان کمک کرده و هم به آنها ضربه زده است. در آثار این دسته از شاعران مسئله کپی کاری زیاد دیده می شود. شعرهایی می بینیم  که انگار از روی ذهن اشخاص دیگر نوشته شده است. توصیه ای که اساتیدی چون «علیرضا قزوه»، «محمد علی بهمنی» و «فاضل نظری» به شاعران جوان می‌کنند، این است که بیشتر شعر بخوانند. پشت این خواندن‌ها است که تراوش‌های ذهنی بهتری خواهند داشت. اعتقاد داریم شعر جوشش است و هنگامی به  وجود می آید که شاعر در شرایط  خاصی باشد. در پشت این تراوش شاعر  باید یک فضای علمی و پختگی در وجودش داشته باشد.  

این شاعر با اشاره به آثار شاعران امروز بیان کرد: بسیاری از شعرهای امروز به نوعی برداشت مضمون های عزیزان قبلی ما هستند. هر موقع شعر حافظ مولوی و صائب را بازمی کنیم، از مطالعه آن لذت می بریم.



انتهای پیام/