صداگذار «کوپال»:
جسارت و تجربه‌گرایی «کوپال» تاثیرگذار خواهد بود
امسال شانس همکاری با دو فیلم تجربه گرای «خانه» و «کوپال» را داشتم که مهمترین تاثیرشان گسترش جسارت و تجربه گرایی است.
به گزارش خبرنگارحوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین قورچیان صداگذار جوان سینمای ماست که آثار مختلفی همچون «احتمال باران اسیدی»، «خواب تلخ»، «آمین خواهیم گفت»، «آزادراه»، «فرمول سیزده»، «قیچی»، «گذر موقت»، «رفتن»، «کله سرخ» و... را در کارنامه هنری خود دارد. او امسال در سی و پنجمین جشنواره‌ی فیلم فجر با دو فیلم در بخش مسابقه حضور دارد. فیلمهای «کوپال» و «خانه» که هر دو به نمایندگی از گروه هنر و تجربه به بخش سودای سیمرغ راه یافته‌اند، از آثار جدید قورچیان در زمینه طراحی و ترکیب صدا به شمار می‌آید.
فیلم سینمایی «کوپال» به عنوان اولین فیلم بلند «کاظم ملایی» بهانه‌ی گفتگوی ما با ایشان بوده است. او در گفتگو با خبرنگارحوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص کیفیت فیلم «کوپال» و دلایل به دست آمدن این کیفیت گفت: به نظرم مهمترین عامل كیفیت فیلم، ایده و نگاه متفاوت كاظم ملایی است كه به كمك تك تك عوامل فیلم با همدلی كه با كارگردان داشتند با ظرافت اجرا شد و در هر مرحله فیلم شكل گرفت و به پختگی بیشتر رسیده است.
وی در خصوص چالشهای پیش رویش در این فیلم عنوان کرد: من شخصا دغدغه فیلمهای متفاوت به لحاظ فرم و ساختار را دارم. در این فیلم‌ها هست كه تلاش می‌كنم در مرحله صداگذاری به چالش كشیده بشوم و دست به تجربه‌ی نو و متفاوت بزنم. تجربه‌ای كه در این سالها در زمینه‌ی طراحی صدای فیلم داشتم به این درك رسیدم که صدا به دلیل بی نهایتی و گستردگی‌اش این اجازه را می‌دهد كه صداگذار به اوج تخیلش برسد و تمام ذهنیتش را به عینیت تبدیل كند و خب این تخیل نیاز به یك فضای اولیه دارد كه او را تحت تاثیر خودش قرار بدهد. در فیلم «کوپال» هم با چالشهای زیادی مواجه بودیم چرا كه این فیلم شبیه فیلمهای دیگر نیست ولی از آنجایی كه كاظم ملایی شناخت كافی از صدا دارد و همچنین دغدغه تجربه گرایی دارد، توانستیم با زمان‌گذاری روی طراحی صدای این فیلم چالش‌ها و موانع را بر طرف كنیم.
قورچیان در خصوص دلایل همکاری‌اش با آثار مستقل گفت: همیشه گفته‌ام كه پول نیست كه فیلم‌ها را می‌سازد و اگر فیلمهای ارزشمندی در این سالها به كارنامه كاری‌ام اضافه شده است، بیشتر مربوط به همین سینمای مستقل و هنری مثل فیلمهای «خواب تلخ»، «احتمال باران اسیدی»، «رفتن» و... بوده است. به هر حال سرمایه‌گذار هم ترجیح می‌دهد برای فیلمی سرمایه گذاری كند كه ریسك كمتری دارد، به همین خاطر اگر کارگردانی با دغدغه‌ی هنری و شخصی بخواهد فیلمی را تولید كند، با موانع مالی فراوانی روبرو خواهد شد. به دلیل همین محدودیت به این فیلمهای ارزشمند لوباجت می‌گویند و طبعا من و خیلی از عوامل حرفه‌ای انگیزه مان برای همکاری با این پروژه‌ها، خلق كردن یک اثر هنری است و تا آنجایی كه امكان داشته باشد با این دسته از آثار همراهی می‌كنیم تا در لذت خلق آنها سهیم باشیم.
صداگذار فیلم سینمایی کوپال متفاوت دانستن روایت این فیلم را مدیون خلاقیت‌هایی می‌داند که کارگردان در اثر محدودیت هایش به آن دست پیدا کرده است. او در خصوص همکاری اش با کارگردانان فیلم اولی می‌گوید: خوشبختانه از سال ٨٠ كه فیلم اول محسن امیریوسفی «خواب تلخ» را كار كردم تا الان شانس زیادی برای كار كردن با فیلم اولی ها داشته‌ام. مهم ترین چالش برای ساخت فیلم اول جذب سرمایه و اعتماد كردن یك تهیه كننده است. فیلم سازان فیلم اولی برای تثبیت فیلمسازی‌شان تمام تلاش خود را می‌كنند و همین دلیلی برای موفقیت فیلمهای اولی‌ست كه نتیجه‌اش را امسال در جشنواره‌ی فجر می‌بینیم. یک فیلم اولی با چالشهای فراوانی روبروست، او نه تنها باید كارگردانی كند بلكه باید خیلی از مسائل فیلم را كه به او مربوط نمی‌شود، به دوش کشیده و حل كند. با توجه به چنین شرایطی و تلاشی که از کاظم ملایی در مراحل مختلف کارش دیدم، باید به او خسته نباشید گفت.
صدا گذار فیلمهای «خواب تلخ» و «احتمال باران اسیدی» در خصوص جایگاه فیلم های متفاوت و تاثیر آن ها گفت: این فیلم‌ها قطعا تاثیر خودشان را خواهند گذاشت و شهامت بیشتری به سازندگان این شكل از سینما خواهند داد. امسال شانس همکاری با دو فیلم تجربه گرای «خانه» و «کوپال» را داشتم که مهمترین تاثیرشان گسترش جسارت و تجربه گرایی است و گروه هنر و تجربه هم حمایت خوبی از این دست فیلم هاست که باید دوام داشته باشد.
حسین قورچیان با اشاره به ویژگی شخصی بودن و بکر بودن ایده‌ی فیلم کوپال، می‌گوید که توجه بیش از اندازه به مخاطب عام یا وابسته بودنش به ارگان های حمایتی دلیلی بر کمرنگ تر شدن این ویژگی ها در یک فیلم است. ایشان اذعان می‌کند که: به جز فیلمهای كوپال و خانه من فیلمهای قابل دفاع و تجربی دیگری را امسال نیز كار كردم كه جایگاه و ارزش خودشان را دارند، ولی به هر حال هر هیات داوری و انتخابی سلیقه خودش را دارد و قطعا به دلایل زیادی این دو فیلم توانسته اند امتیاز بیشتری به دست بیاورند و همین كه برای اولین بار هنر و تجربه دو فیلم در بخش مسابقه دارد، اتفاق بسیار خوبی برای سینمای مستقل و تجربه گرا به شمار می‌آید.
قورچیان در پایان با ابراز امیدواری از سلیقه به روز هیات داوران و توجه آن ها به تجربه گرایی و ساختار متفاوت در این آثار گفت: سینمای ایران به ساختار شکنی و پرهیز از کلیشه‌ها نیاز دارد، که قطعا کوپال با توجه به این دو ویژگی‌اش جایگاه خودش را در عرصه ملی و بین المللی پیدا خواهد کرد.
انتهای پیام/
فیلم سینمایی «کوپال» به عنوان اولین فیلم بلند «کاظم ملایی» بهانه‌ی گفتگوی ما با ایشان بوده است. او در گفتگو با خبرنگارحوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص کیفیت فیلم «کوپال» و دلایل به دست آمدن این کیفیت گفت: به نظرم مهمترین عامل كیفیت فیلم، ایده و نگاه متفاوت كاظم ملایی است كه به كمك تك تك عوامل فیلم با همدلی كه با كارگردان داشتند با ظرافت اجرا شد و در هر مرحله فیلم شكل گرفت و به پختگی بیشتر رسیده است.
وی در خصوص چالشهای پیش رویش در این فیلم عنوان کرد: من شخصا دغدغه فیلمهای متفاوت به لحاظ فرم و ساختار را دارم. در این فیلم‌ها هست كه تلاش می‌كنم در مرحله صداگذاری به چالش كشیده بشوم و دست به تجربه‌ی نو و متفاوت بزنم. تجربه‌ای كه در این سالها در زمینه‌ی طراحی صدای فیلم داشتم به این درك رسیدم که صدا به دلیل بی نهایتی و گستردگی‌اش این اجازه را می‌دهد كه صداگذار به اوج تخیلش برسد و تمام ذهنیتش را به عینیت تبدیل كند و خب این تخیل نیاز به یك فضای اولیه دارد كه او را تحت تاثیر خودش قرار بدهد. در فیلم «کوپال» هم با چالشهای زیادی مواجه بودیم چرا كه این فیلم شبیه فیلمهای دیگر نیست ولی از آنجایی كه كاظم ملایی شناخت كافی از صدا دارد و همچنین دغدغه تجربه گرایی دارد، توانستیم با زمان‌گذاری روی طراحی صدای این فیلم چالش‌ها و موانع را بر طرف كنیم.
قورچیان در خصوص دلایل همکاری‌اش با آثار مستقل گفت: همیشه گفته‌ام كه پول نیست كه فیلم‌ها را می‌سازد و اگر فیلمهای ارزشمندی در این سالها به كارنامه كاری‌ام اضافه شده است، بیشتر مربوط به همین سینمای مستقل و هنری مثل فیلمهای «خواب تلخ»، «احتمال باران اسیدی»، «رفتن» و... بوده است. به هر حال سرمایه‌گذار هم ترجیح می‌دهد برای فیلمی سرمایه گذاری كند كه ریسك كمتری دارد، به همین خاطر اگر کارگردانی با دغدغه‌ی هنری و شخصی بخواهد فیلمی را تولید كند، با موانع مالی فراوانی روبرو خواهد شد. به دلیل همین محدودیت به این فیلمهای ارزشمند لوباجت می‌گویند و طبعا من و خیلی از عوامل حرفه‌ای انگیزه مان برای همکاری با این پروژه‌ها، خلق كردن یک اثر هنری است و تا آنجایی كه امكان داشته باشد با این دسته از آثار همراهی می‌كنیم تا در لذت خلق آنها سهیم باشیم.
صداگذار فیلم سینمایی کوپال متفاوت دانستن روایت این فیلم را مدیون خلاقیت‌هایی می‌داند که کارگردان در اثر محدودیت هایش به آن دست پیدا کرده است. او در خصوص همکاری اش با کارگردانان فیلم اولی می‌گوید: خوشبختانه از سال ٨٠ كه فیلم اول محسن امیریوسفی «خواب تلخ» را كار كردم تا الان شانس زیادی برای كار كردن با فیلم اولی ها داشته‌ام. مهم ترین چالش برای ساخت فیلم اول جذب سرمایه و اعتماد كردن یك تهیه كننده است. فیلم سازان فیلم اولی برای تثبیت فیلمسازی‌شان تمام تلاش خود را می‌كنند و همین دلیلی برای موفقیت فیلمهای اولی‌ست كه نتیجه‌اش را امسال در جشنواره‌ی فجر می‌بینیم. یک فیلم اولی با چالشهای فراوانی روبروست، او نه تنها باید كارگردانی كند بلكه باید خیلی از مسائل فیلم را كه به او مربوط نمی‌شود، به دوش کشیده و حل كند. با توجه به چنین شرایطی و تلاشی که از کاظم ملایی در مراحل مختلف کارش دیدم، باید به او خسته نباشید گفت.
صدا گذار فیلمهای «خواب تلخ» و «احتمال باران اسیدی» در خصوص جایگاه فیلم های متفاوت و تاثیر آن ها گفت: این فیلم‌ها قطعا تاثیر خودشان را خواهند گذاشت و شهامت بیشتری به سازندگان این شكل از سینما خواهند داد. امسال شانس همکاری با دو فیلم تجربه گرای «خانه» و «کوپال» را داشتم که مهمترین تاثیرشان گسترش جسارت و تجربه گرایی است و گروه هنر و تجربه هم حمایت خوبی از این دست فیلم هاست که باید دوام داشته باشد.
حسین قورچیان با اشاره به ویژگی شخصی بودن و بکر بودن ایده‌ی فیلم کوپال، می‌گوید که توجه بیش از اندازه به مخاطب عام یا وابسته بودنش به ارگان های حمایتی دلیلی بر کمرنگ تر شدن این ویژگی ها در یک فیلم است. ایشان اذعان می‌کند که: به جز فیلمهای كوپال و خانه من فیلمهای قابل دفاع و تجربی دیگری را امسال نیز كار كردم كه جایگاه و ارزش خودشان را دارند، ولی به هر حال هر هیات داوری و انتخابی سلیقه خودش را دارد و قطعا به دلایل زیادی این دو فیلم توانسته اند امتیاز بیشتری به دست بیاورند و همین كه برای اولین بار هنر و تجربه دو فیلم در بخش مسابقه دارد، اتفاق بسیار خوبی برای سینمای مستقل و تجربه گرا به شمار می‌آید.
قورچیان در پایان با ابراز امیدواری از سلیقه به روز هیات داوران و توجه آن ها به تجربه گرایی و ساختار متفاوت در این آثار گفت: سینمای ایران به ساختار شکنی و پرهیز از کلیشه‌ها نیاز دارد، که قطعا کوپال با توجه به این دو ویژگی‌اش جایگاه خودش را در عرصه ملی و بین المللی پیدا خواهد کرد.
انتهای پیام/
