سی‌وپنجمین روز از بازخوانی صحیفه سجادیه؛
خدا روزیِ همه بندگانش را به عدالت تقسیم می‌کند
امام زین العابدین(ع) در سی و پنجمین دعا از صحیفه سجادیه، به عدالت و رضایت بندگان از قضای الهی اشاره کرده‌است.
به گزارش خبرنگارحوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛سی و پنجمین دعا ازصحیفه سجادیه، در ۵ فراز با بیان رضایت از قضای الهی از جانب امام سجاد(ع) تنظیم شده است.
در این گزارش می خوانیم که:
* خدا روزیِ همه بندگانش را به عدالت تقسیم می‌کند.
* اگر خداوند چیزی به دیگری می‌دهد و از ما دریغ می‌کند، موجب حسدورزی ما نشود؛ چراکه این از آزمایش‌های الهی است.
* قضای الهی را در حق خودمان نیک شماریم.
* شخص بینوا را فرومایه نپنداریم و گمان نکنیم شخص صاحب ثروت، فضل و برتری دارد؛ زیرا شریف کسی است که فرمانبرداری از خداوند به او شرافت بخشیده و عزیز کسی است که با بندگی خدا عزت یافته است.
* خداوند نه فرزندی آورده و نه فرزند کسی است. هیچ‌کس همتای او نیست.
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الرِّضَا إِذَا نَظَرَ إِلَى أَصْحَابِ الدُّنْيَا:
و از دعاهای امام سجاد(ع) در مقام رضایت از قضای الهی:
الْحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكْمِ اللَّهِ، شَهِدْتُ أَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعَايِشَ عِبَادِهِ بِالْعَدْلِ، وَ أَخَذَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ بِالْفَضْلِ
سپاس خدای را به عنوان رضا خشنودی به حکمش، گواهی می‌دهم که خداوند معیشت بندگانش را به آیین عدالت تقسیم کرد، و بر تمام مخلوقاتش راه فضل و احسان پیش گرفت.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِمَا أَعْطَيْتَهُمْ، وَ لَا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِي فَأَحْسُدَ خَلْقَكَ، وَ أَغْمَطَ حُكْمَكَ.
بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و مرا به سبب آنچه به آنان مرحمت فرمودی آزمایش مکن، و ایشان را به آنچه از من بازداشته‌ای میازمای، تا مبادا به آنان حسد برم، و حکم حضرتت را سبک شمارم.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ طَيِّبْ بِقَضَائِكَ نَفْسِي، وَ وَسِّعْ بِمَوَاقِعِ حُكْمِكَ صَدْرِي، وَ هَبْ لِيَ الثِّقَةَ لِأُقِرَّ مَعَهَا بِأَنَّ قَضَاءَكَ لَمْ يَجْرِ إِلَّا بِالْخِيَرَةِ، وَ اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى مَا زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ مِنْ شُكْرِي إِيَّاكَ عَلَى مَا خَوَّلْتَنِي
بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و مرا به قضایت دلخوش کن، و سینه‌ام را به موارد حُکمت گشاده فرما، و به من اطمینان ده که به سبب آن اقرار کنم که قضای تو جز به آنچه خیر است روان نشده، و شکرم را بر آنچه از من باز داشته‌ای افزون‌تر از شکرم بر آنچه به من عنایت کردی قرار ده.
وَ اعْصِمْنِي مِنْ أَنْ أَظُنَّ بِذِي عَدَمٍ خَسَاسَةً، أَوْ أَظُنَّ بِصَاحِبِ ثَرْوَةٍ فَضْلًا، فَإِنَّ الشَّرِيفَ مَنْ شَرَّفَتْهُ طَاعَتُكَ، وَ الْعَزِيزَ مَنْ أَعَزَّتْهُ عِبَادَتُكَ
و مرا از خوار نگریستن تهیدست، و برتر گمان کردن ثروتمند حفظ فرما، چه آنکه شریف آن است که طاعت تو او را شریف نموده، و عزیز کسی است که عبادت تو او را عزت داده.
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لَا تَنْفَدُ، وَ أَيِّدْنَا بِعِزٍّ لَا يُفْقَدُ، وَ اسْرَحْنَا فِي مُلْكِ الْأَبَدِ، إِنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ، الَّذِي لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً أَحَدٌ.
پس بر محمد و آلش درود فرست و ما را از ثروتی فنا ناپذیر بهره‌مند کن، و به عزتی دائم تأیید فرما، و در ملک جاودانه روانه ساز، زیرا که تو آن یکتای یگانه بی‌نیازی، که فرزند نداری و فرزند کسی نیستی و همتایی برایت نبوده است.
انتهای پیام/
در این گزارش می خوانیم که:
* خدا روزیِ همه بندگانش را به عدالت تقسیم می‌کند.
* اگر خداوند چیزی به دیگری می‌دهد و از ما دریغ می‌کند، موجب حسدورزی ما نشود؛ چراکه این از آزمایش‌های الهی است.
* قضای الهی را در حق خودمان نیک شماریم.
* شخص بینوا را فرومایه نپنداریم و گمان نکنیم شخص صاحب ثروت، فضل و برتری دارد؛ زیرا شریف کسی است که فرمانبرداری از خداوند به او شرافت بخشیده و عزیز کسی است که با بندگی خدا عزت یافته است.
* خداوند نه فرزندی آورده و نه فرزند کسی است. هیچ‌کس همتای او نیست.
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الرِّضَا إِذَا نَظَرَ إِلَى أَصْحَابِ الدُّنْيَا:
و از دعاهای امام سجاد(ع) در مقام رضایت از قضای الهی:
الْحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكْمِ اللَّهِ، شَهِدْتُ أَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعَايِشَ عِبَادِهِ بِالْعَدْلِ، وَ أَخَذَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ بِالْفَضْلِ
سپاس خدای را به عنوان رضا خشنودی به حکمش، گواهی می‌دهم که خداوند معیشت بندگانش را به آیین عدالت تقسیم کرد، و بر تمام مخلوقاتش راه فضل و احسان پیش گرفت.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تَفْتِنِّي بِمَا أَعْطَيْتَهُمْ، وَ لَا تَفْتِنْهُمْ بِمَا مَنَعْتَنِي فَأَحْسُدَ خَلْقَكَ، وَ أَغْمَطَ حُكْمَكَ.
بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و مرا به سبب آنچه به آنان مرحمت فرمودی آزمایش مکن، و ایشان را به آنچه از من بازداشته‌ای میازمای، تا مبادا به آنان حسد برم، و حکم حضرتت را سبک شمارم.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ طَيِّبْ بِقَضَائِكَ نَفْسِي، وَ وَسِّعْ بِمَوَاقِعِ حُكْمِكَ صَدْرِي، وَ هَبْ لِيَ الثِّقَةَ لِأُقِرَّ مَعَهَا بِأَنَّ قَضَاءَكَ لَمْ يَجْرِ إِلَّا بِالْخِيَرَةِ، وَ اجْعَلْ شُكْرِي لَكَ عَلَى مَا زَوَيْتَ عَنِّي أَوْفَرَ مِنْ شُكْرِي إِيَّاكَ عَلَى مَا خَوَّلْتَنِي
بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و مرا به قضایت دلخوش کن، و سینه‌ام را به موارد حُکمت گشاده فرما، و به من اطمینان ده که به سبب آن اقرار کنم که قضای تو جز به آنچه خیر است روان نشده، و شکرم را بر آنچه از من باز داشته‌ای افزون‌تر از شکرم بر آنچه به من عنایت کردی قرار ده.
وَ اعْصِمْنِي مِنْ أَنْ أَظُنَّ بِذِي عَدَمٍ خَسَاسَةً، أَوْ أَظُنَّ بِصَاحِبِ ثَرْوَةٍ فَضْلًا، فَإِنَّ الشَّرِيفَ مَنْ شَرَّفَتْهُ طَاعَتُكَ، وَ الْعَزِيزَ مَنْ أَعَزَّتْهُ عِبَادَتُكَ
و مرا از خوار نگریستن تهیدست، و برتر گمان کردن ثروتمند حفظ فرما، چه آنکه شریف آن است که طاعت تو او را شریف نموده، و عزیز کسی است که عبادت تو او را عزت داده.
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ مَتِّعْنَا بِثَرْوَةٍ لَا تَنْفَدُ، وَ أَيِّدْنَا بِعِزٍّ لَا يُفْقَدُ، وَ اسْرَحْنَا فِي مُلْكِ الْأَبَدِ، إِنَّكَ الْوَاحِدُ الْأَحَدُ الصَّمَدُ، الَّذِي لَمْ تَلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُفُواً أَحَدٌ.
پس بر محمد و آلش درود فرست و ما را از ثروتی فنا ناپذیر بهره‌مند کن، و به عزتی دائم تأیید فرما، و در ملک جاودانه روانه ساز، زیرا که تو آن یکتای یگانه بی‌نیازی، که فرزند نداری و فرزند کسی نیستی و همتایی برایت نبوده است.
انتهای پیام/
