محمدحسن ناصری، معروف به عضدی که رئیس واحد اطلاعاتي كميته مشترك ضد خرابكاري بود را بشناسید.

خوانده شود/ رئیس سنگدل واحد اطلاعاتي كميته ضد خرابكاري که بود؟به گزارش خبرنگارحوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛تاریخ موجب می‌شود تا علاوه بر شناختن و برخورد با انسان‌های برجسته در زمینه‌های گوناگون، گذر زمان را در انسان‌های بزرگ و یا کسانی که فریفته پول، قدرت و ثروت شده‌اند ببینیم. 

گذشته و تاریخ کشور ما نیز خالی از این آدم‌ها نیست و هر برهه‌ای داستانی پر از شخصیت‌های مختلف را در بر می‌گیرد. یکی از این مقاطع دوران انقلاب اسلامی است. مقطعی که مدتی است با پخش مجدد سریال «معمای شاه» حال و هوای روزهای نه چندان دور سرزمینمان را با افراد موثر در آن زمان روایت می‌کند.

یکی از سازمان‌هایی که با هدف سرکوب انقلابیون و خنثی کردن مبارزات مردم با حکومت تشکیل شده بود، ساواک نام داشت. گروهی که شکنجه‌گران مخوف و سنگدلی داشت و نام آن‌ها در تاریخ معاصر نیز ثبت شده است.

غالب این افراد علاوه بر نام اصلی خود، به یک اسم مستعار مجهز بودند. یکی از این ساواکی‌ها محمد حسن ناصری، معروف به دکتر عضدی است. وی در سال 1313متولد شد و فارغ التحصیل رشته حقوق از دانشگاه تهران بود.

برخی منابع اظهار کرده اند که او از جوانی و قبل از سال 1342 زماني كه دانشجو بوده در دانشگاه براي ساواك جاسوسي مي‌كرده و در به هم زدن تظاهرات و اعتراضات دانشجويان نقش فعال و برجسته‌اي داشته، اما پس از شناسايي، توسط دانشجويان مورد ضرب و شتم شديد قرار مي‌گيرد.

رهبری عمليات دايره اقدام عليه حزب توده و رهبر دايره عمليات ساواك سوسنگرد ازجمله سمت های اولیه او بود. در ادامه عضدی در اداره كل امنيت داخلي مشاغلي چون كارمند بخش عمليات ويژه، بازجوي مستقل بخش مستقل قضائي، معاون دايره عمليات و بررسي، رئيس بخش دايره عمليات و بررسي را عهده دار شد.

ریاست واحد اطلاعاتي كميته مشترك ضد خرابكاري نیز از جمله آخرین سمت هایی بود که وی تا زمان بازنشستگی‌اش داشت.

دفاع از خشونت و شكنجه در همه مراحل و ارائه پيشنهاد در اين زمينه، شركت در به شهادت رساندن 9 نفر از زندانيان در اوين از جمله بيژن جزني، مصطفي خوشدل و كاظم ذوالانوار ،شركت در شكنجه متهمين سياهكل و اصرار در اعدام آنها، عامل مؤثر فشار و شكنجه به متهمين كه در بين سال 50 و 51، و حضور در جريان سر به نيست كردن مبارزان و مجاهدان كه در دوران اوج انقلاب دستگیر مي‌شدند و بعد خبري از آنها نمي‌شد، جزو برخی از اقداماتی بودند که تهرانی(از همکاران وی) در موردش مطرح کرده است.

او قبل از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، از ایران گریخت.



انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.