این ناو هواپیمابر اتمی که دارای هشت راکتور هسته‌ای بود، از سال ۲۰۱۲ وارد روند پایان عملیاتی خود شد و بعد از گذشت حدود چهار سال، سرانجام فاز نهایی توقف آن به اجرا درآمده است. در ماه دسامبر سال ۲۰۱۶ خدمه‌ی این ناو به خارج کردن سوخت هسته‌ای داخل آن اقدام کردند و در حال حاضر نیز قرار است بدنه‌ی کشتی به طور قطعه قطعه باز شود تا امکان خارج کردن راکتورهای هسته‌ای آن فراهم شود.

این قطعات طی فرایند مخصوص و امنی در سایت هنفورد (Hanford) که پایگاه اولین راکتور پلوتونیوم در جهان نیز محسوب می‌شود، انبار خواهند شد. البته با وجود این که انبار کردن این قطعات با توقف یک سایت هسته‌ای زمینی کاملا تفاوت دارد، اما مطمئنا آنها در طولانی‌مدت آثاری بر روی محیط زیست منطقه خواهند گذاشت که در حال حاضر نحوه‌ و میزان این آثار زیست‌محیطی به طور دقیق مشخص نیست.

گفتنی است که این ناو جنگی غول‌پیکر با شماره‌ی CVN-6 در ارتش ایالات متحده‌ی آمریکا فعال بود و حالا قرار است نسل جدید آن با شماره‌ی CVN-80 و مجهز به راکتورهای بهینه‌تر و دارای طراحی مدرن‌تر ساخته شود. علاوه بر بمب‌افکن‌ها و جت‌های جنگی که بر روی نسل‌های قبلی این کشتی‌ها نیز وجود داشتند، قرار است از پهپادها و سیستم‌های مخفی جدیدی در مدل جدید ناو هواپیمابر اتمی آمریکا بهره برده شود و گفته می‌شود که تا پایان سال ۲۰۲۷ میلادی، این جنگ‌افزار مدرن به آب انداخته خواهد شد تا عملیات خود را به عنوان جانشین یو اس اس اینترپرایز آغاز کند.

منبع: وب سایت گجت نیوز

انتهای پیام/