وقت گذرانی در شبکه‌های اجتماعی آنقدر وسوسه انگیز شده که شاید حتی پدر و مادر ها فرصتی در نیمه‌های شب هم پیدا نکنند که پای درد دل فرزندان خود بنشینند.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مادر و پدرم معتاد تلگرام و اینستاگرام است. با فامیل یک گروه تلگرامی دارند که شب و روز با هم در آنجا چت می‌کنند. وقت گذرانی در شبکه‌های اجتماعی آنقدر وسوسه انگیز شده که شاید حتی فرصتی در نیمه‌های شب هم پیدا نشود که پای درد دل فرزندان خود بنشینند.

هر بار که می‌خواهم با او حرف بزنم مدام به تلفن همراهش نگاه می‌کند و تنها با حرکات سر جملاتم را تأیید می‌کند. زمانی که در میان حرف هایم از او سؤال می‌کنم هاج و واج مرا نگاه می‌کند زیرا تمام مدت حواسش به گوشی‌اش بوده و حتی کلمه‌ای از حرف هایم را نفهمیده است.» این‌ها گله‌های دختر یکی از طرفداران پروپا قرص تلگرام است. 

 هرچند که مادرش اعتقاد دارد حضورش در فضای مجازی لطمه‌ای به رابطه‌اش با فرزندانش نزده اما با هر کدام از بچه‌هایش که حرف می‌زنی آه از نهادشان بلند می‌شود. ارتباط‌های دنیای واقعی به ته خط رسیده‌اند آن هم با شعار دوری و دوستی. به طوری که 28 میلیون ایرانی شب و روزشان راصرف گشتزنی در تلگرام می‌کنند. 

 این نرم افزار آنقدر در دل برخی‌ها جا باز کرده که خیلی‌ها حتی علاقه‌ای به دید و بازدید‌های خانوادگی ندارند، دلشان می‌خواهد یک گروه تلگرامی خانوادگی داشته باشند تا خبری از دید و بازدید‌های خانوادگی نباشد. 

اعتیاد به فضای مجازی تا مرز دیوانگی

«یک روز اگر گوشی‌ام کنارم نباشد، دیوانه می‌شوم» این‌ها حرف‌های سارا مادر یک دختر 16 ساله است.:«در گذشته بیشتر با دخترم بیرون می‌رفتیم و با هم وقت می‌گذراندیم اما حالا او هم بیشتر دوست دارد در اتاقش با گوشی همراهش سرگرم باشد تا اینکه با هم برای تماشای یک فیلم به سینما برویم.» 

مادر الناز هم طرفدار ثابت صفحه‌های اینستاگرامی است. کار صبح تا شب او تنها باز کردن صفحات سلبیریتی‌های دنیاست تا با تقلید از آنها دریچه‌ای به دنیای مد باز کند. وقتی از الناز می‌پرسی که آیا فعالیت مادرت باعث کم توجهی به تو شده است، پاسخ جالبی می‌دهد:«وقتی از خانه به دانشگاه می‌روم تمام مدت نگران هستم، زیرا مادرم از وقتی اینستاگرام را در گوشی‌اش نصب کرده گاهی یادش می‌رود که برادر کوچکم، گرسنه است و باید به او شیر بدهد.»

 احوال پرسی‌های استیکری

فرستادن شکلک‌های مختلف و احوال پرسی‌های استیکری کار هر روز کاربران تلگرامی است. دنیای مجازی آنقدر گسترش پیدا کرده که حتی راه ارتباط‌های واقعی را هم مسدود کرده، به طوری که حتی زمانی که در یک جمع خانوادگی قرار می‌گیری همه مشغول استفاده از گوشی همراهشان هستند. 

آن طور که دکتر آب روشن می‌گوید: «وابستگی به شبکه‌های مجازی یک اصل فراگیر است. این شبکه‌ها یکی از مهم‌ترین ابزارهای نوین ارتباطی محسوب می‌شوند و در زندگی فردی و اجتماعی ما ایرانی‌ها جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده‌اند. بنابراین به نظر می‌رسد دنیای مجازی جزو جدا نشدنی مناسبات روز مره افراد قرار گرفته است.» 

این جامعه شناس در ادامه بیان می‌کند: «اغلب در میهمانی‌های خانوادگی و دوستانه مشاهده می‌کنیم که همه در گیر تلفن همراهشان هستند و برخی از نوجوانان به جای ارتباط کلامی با همسالان خود، متأسفانه از طریق شبکه‌های اجتماعی یا تلگرام با یکدیگر صحبت می‌کنند، یعنی شخص در میان اعضای خانواده حضور دارد ولی دیواری شیشه‌ای به دور خود کشیده و با اطرافیان ارتباط مؤثری ندارد.» 

این جامعه شناس در ادامه بیان می‌کند: «اغلب در میهمانی‌های خانوادگی و دوستانه مشاهده می‌کنیم که همه در گیر تلفن همراهشان هستند و برخی از نوجوانان به جای ارتباط کلامی با همسالان خود، متأسفانه از طریق شبکه‌های اجتماعی یا تلگرام با یکدیگر صحبت می‌کنند، یعنی شخص در میان اعضای خانواده حضور دارد ولی دیواری شیشه‌ای به دور خود کشیده و با اطرافیان ارتباط مؤثری ندارد.» 

بچه‌ها می‌بینند پس یاد می‌گیرند

دختر شما هم کفش‌های پاشنه بلندتون رو به پا می‌کنه و کیف شما رو بر میداره تا خاله بازی کنه؟، پسر بچه تون رو دیدین که مثل شما راه بره و ادای سیگار کشیدن شما رو دربیاره؟ تا حالا به بازی کردن دختر تون با عروسک هاش دقت کردین؟ 

برای یادآوری نقش والدین در رفتارهای کودکان می‌توان این سؤال‌ها را از آنها پرسید تا به آنها یادآوری کرد که والدین نخستین الگوی کودکان هستنند. به طوری که حتی روانشناسان هم اعتقاد دارند که رفتار والدین تأثیر بسزایی در رفتارهای آینده فرزندان آنها دارد. 

دکتر آب روشن هم با تأیید این موضوع می‌گوید: الگوهای رفتاری فرزندان، وابستگی مستقیمی به رفتارهای مادران دارد لذا نخستین قدم به سوی انحراف از هنجارهای اجتماعی زمانی آغاز می‌شود که فرزند از حیطه نظارت والدین خارج شود. در واقع مشاهده می‌کنیم که در خلأ الگوهای رفتاری شایسته، فضای مجازی در اجتماعی کردن فرزند پر رنگ می‌شود.

منبع: روزنامه ایران

انتهای پیام/


اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
Samira Goldsmith
۱۶:۲۳ ۱۳ تير ۱۳۹۶
با احترام زیادی که برای تلگرام قائل هستم اما هیچ تمایلی به حتی داشتن موبایل های مدرن و... ندارم به همین دلایلی که در مطلبتون گذاشتید فرقی نداره حتی سایت بارها لطمات این قضیه رو مشاهده یا خووندیم . ببنید هرگز فردی نمیتونه منکر اختراعات تحقیقات علمی و در هر ورطه یا تکنالوژی های بسیار مفید و سازنده بود اما مسئله ظرفیت ببخشید من نوعی اینجا سئوال برانگیز میشه که چطوری از این همه در حالات مثبت و خوب استفاده کنم . فضای مجازی یا اصلا" خود این دنیا خوب و بد داره انتخاب های ما در این میان حرف اولو میزنه هر بلایی سرمون بیاد یهو بگیم : خدایا تو که خدای بزرگی چرا اینجور و اونجوری شد؟ خدا میگه : بتو عقل دادم کافی نبود ؟ یک حرف ساده حتی از یک بچه یا همونطور که گفتم به گونه ای دیوانه میشه به ما خیلی چیزا یاد بده اما مسئله اینجاست گاهی غرور یا ... مانع از اقرار یا پذیرفتن اش میشه و سرانجام چوبش تو سر خودمون میخوره . منزوی کردن خانواده با این تکنالوژی ها به ظرفیت ها نوع بکارگیری منطبق است والا چرا همون انسانهای خلاقی که ایجادش کردن می بینی رغبتی زیاد به اون ندارن سوء تفاهم لطفا" نشه بکار میگیرن تماشا میکنن اما چگونگی اشو دارم میگم . مثه دنیای مجازی . دارم مطلب انتنقام یک محصل از معلمشو می بینم و 73 درصد کاربر ایرانی در تلگرام لایک زدن ها و... چی میشه میگفت همه مرتبط با بینش , دید و رفتار و پرورش و تعلیمات ما است گناه رو به گردن والدین خوب یا اساتید , معلمین و رجال محترم نزاریم درست نیست ببنید برای مثال سیزده بدر بعد از پایان محیط زیست دیگه زیبا نمیتونه با اون همه آت و آشغالهای ولو شده باشه بعضی میان برای کانالهایی فقط همینو فیلم و ارسال ... آیا ایران ما نشانه های زیبا , آثار غنی که مسئولین امر در حال سر و سامان دادن و تعمیرات و حفظشون هستن رو باید نادیده گرفت ؟ اصولا" ساده بگم خیلی از ما حتی خارج از ایران بخصوص در زمینه هنری و پیشرفت اونقدر دلمون میخواد طرفو که همنوع ما است رو بندازیم زمین که بقولی نتونه بلند شده و بعد اگه روزی میان ما نبود گریه کنیم ماتم بگیریم و دائم ازش یک اسطوره بسازیم یا در قید حیات باشه چند تایی تافته جدا باقته هستن کنسترتهای عالی با اسپانسرهای آنچنانی , در وطنم اما دلمی میگیره این همه صدای زیبا یا نقش آفرینی فوق العاده , بکار گرفته نمیشن , اون یکی نمیخواد قیافه اشو , صداشو بشنوه نکنه جاشو بگیره ... خلاصه سرتونو درد نیارم بالجبار طرف میره یه گوشه و کز میکنه نه اینکه میدونو خالی کرده باشه به هیچوجه شاید بخودش میگه خدایا صلاحم نبود یا زمانش هنوز نرسیده .. به این شکل میشه گفت : استفاده خوب از همه امکانات خوبه بدی از ما است که بر ماست ...فکر میکنم اگر قرار باشه ساعتها باشم اما عضویت نگیرم کار قشنگی نکردم و راستی لطفا" یا سریع پاسخگو باشید یا نه , به این دلیل که بسی از عضویتها شلمشوربایی یا تحویل نگرفتن ... اصلا" جواب ندادن و همون داستانک همیشگی عضویت و لغو حالا بگردیم دنبال پرتقال فروش ... یک نکته مهم اینکه شما رو به هر اعتقادی که دارید لطفا" هر یوزری آن لاین میشه اگه بیکارید براتون کار درست کنند بلکه در کامپیوتر این و اون وارد نشید کار شما از نظر خدا پنهون که نیست مثه همه امور دیگه ما سرتون به کار خودتون باشه . خیلی کوشا و خلاق هستید و مطالب به اشکال ساده اما عالی قرار گرفتند . دستتون درد نکنه سرتون سلامت