به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  راستش را بخواهید خودم آرزو داشتم فضانورد باشم! یعنی برنامه‌ریزی‌ام از دوران کودکی درباره چیزهایی بود که می‌توانستند مرا به فضا نزدیک‌تر کنند. فکر می‌کردم برای فضانورد شدن باید به همه علوم اشراف پیدا کنم؛ ساختن کیت‌های الکترونیک و رصد آسمان شب و شناخت ستارگان تا ساختار بدن انسان و گیاهان. بعدها که کمی بزرگ‌تر شدم، تازه فهمیدم افرادی که فضانورد می‌شوند و مثلا در ایستگاه بین‌المللی فضایی کار می‌کنند، لزوما آن‌گونه نیستند که من فکر می‌کردم. دانشمندان و پژوهشگران علوم مختلف، آزمون‌ها و مراحل سنجش بسیاری می‌گذرانند تا بتوانند کاندیدای سفر به فضا شوند. ولی در هر یک از این سفرها حتما دو خلبان برای هدایت شاتل فضایی انتخاب می‌شدند. این نخستین جرقه برای فکر به خلبانی و پیگیری آن به صورت حرفه‌ای بود.
 
اما چگونه می‌شود خلبان شد؟ خلبانی به عنوان یکی از مشاغل پرطرفدار و پردرآمد دنیا شناخته می‌شود. کسانی که در این حرفه شاغل هستند را افرادی با ضریب هوشی بالا، خلاق و با قدرت مدیریتی بالا می‌شناسند. در ایران برای فعالیت در بخش نظامی باید مراحل استخدامی یکی از سازمان‌های نظامی دارای نیروی هوایی را بگذرانید. یعنی ضمن پشت سر گذاشتن مراحل فنی، علمی و پزشکی تخصصی هوانوردی، آزمون‌های عقیدتی و اطلاعات عمومی لازم برای تصدی مسئولیت‌های نظامی را نیز طی کنند. یک خلبان نظامی با داشتن قابلیت‌های علمی و ضریب هوشی بالا و سلامت جسمانی کامل، آماده تصمیم‌گیری و انجام مانورهای سخت برای رهگیری هواپیماهای مهاجم دشمن یا طراحی و اجرای عملیات حمله و انهدام مواضع آنهاست.
 
در زمینه خلبانی غیر نظامی، طبیعتا به دلیل عدم نیاز به انجام مانورهای دشوار و وارد آمدن فشار کمتر به بدن انسان در مسافرت‌های هوایی، استانداردهای سلامت جسمانی برای انتخاب خلبانان می‌تواند کمی پایین‌تر از بخش نظامی بوده و صرفا سطح دانش و سلامت خلبانان برای تصدی این شغل کافی باشد.
 
برای تحصیل در رشته خلبانی کافی است به یکی از مدارس خلبانی که اغلب در پایتخت متمرکز شده‌اند، مراجعه کنید و با بررسی حداقل‌های لازم برای شروع این رشته ثبت‌نام کرد. لازم به یادآوری است که رشته خلبانی جز در یکی از دانشگاه‌های کشور، در هیچ یک از مراکز آکادمیک تدریس نمی‌شود. در نتیجه متأسفانه جزو رشته‌های دانشگاهی به حساب نیامده و برای دانشجویان پسر مشکلات نظام وظیفه سربازی را در پی دارد. یعنی یا باید خدمت سربازی را پشت سر بگذرانند و وارد این رشته شوند یا در غیر این صورت هیچ معافیتی از سوی وزارت علوم برای تحصیل در این رشته نخواهند داشت. شاید به‌خاطر اهمیت این ماجرا برای دوستان جوانم، قبل از هر چیز لازم دیدم به آن اشاره کنم. خلبانی غیرنظامی به سه مرحله آموزشی تقسیم می‌شود که هرکدام از این مراحل پس از گذراندن یک مرحله تئوری و میزان ساعات مشخص پروازی ادامه پیدا می‌کند. گواهینامه خلبانی شخصی با 50 ساعت پرواز، گواهینامه خلبانی بازرگانی با صد ساعت پرواز و یک دوره پرواز با ابزارآلات دقیق پروازی با حدود 50 ساعت پرواز واقعی، تمام مراحلی است که برای آمادگی جهت فعالیت در یک شرکت هواپیمایی نیاز دارید. برای گرفتن هر یک از این مدارک حتما باید آزمونی را در سازمان هواپیمایی کشوری بگذرانید و پس از آن توسط یک استاد خلبان چک پروازی شوید. بعد از همه این مراحل، خلبانان می‌توانند با آموختن سیستم‌های تخصصی یک هواپیمای مسافربری، قابلیت فعالیت در شرکت‌های مختلف هوانوردی را پیدا کنند.
 
منبع:جام جم
 
انتهای پیام/